حزب کارگزاران انشعاب پیدا می کند؟
روز گذشته خبری روی خروجی یک خبرگزاری نزدیک به جناح اصلاحات رفت که به نقل از یک عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی از استعفای چند نفر از اعضای شاخص این تشکل سیاسی به دلیل اختلاف نظرها حکایت داشت.
فرزانه ترکان که با خبرگزاری برنا به گفت‌وگو نشسته بود با اعلام خبر استعفا از کارگزاران سازندگی، «زاویه‌ای که با برخی سیاست‌های حزب کارگزاران، خصوصا در انتخابات اخیر» پیدا کرده بود را علت این کناره‌گیری عنوان کرد و گفت: «چند تن از افراد صاحب رای و بزرگان حزب هم علاوه بر من از عضویت در حزب کارگزاران استعفا دادند.»
ترکان البته اشاره‌ای به نام این چند عضو مستعفی کارگزاران نکرده اما همزمان با انتشار صحبت‌های او، برخی منابع از کناره‌گیری شهربانو امانی و یدالله طاهرنژاد دو عضو ارشد دیگر کارگزاران سازندگی از این تشکل سیاسی خبر داده‌اند. اخباری که البته تا زمان نگارش این گزارش نه از جانب سخنگو و اعضای هیات‌رییسه حزب کارگزاران و نه البته ازسوی این دو عضو ارشد تایید یا تکذیب نشده است.
آن‌طور که ترکان در توضیح علت استعفایش گفته، بحث همان بحث «اصلاحات حاکمیت‌محور» در مقابل «اصلاحات جامعه‌محور» است که طی چندسال اخیر بارها و بارها به عنوان دو نگرش متفاوت میان اصلاح‌طلبان، عامل این اختلافات عنوان شده است.
ترکان البته علاوه بر تفاوت در این دو نگرش به عنوان عامل اختلاف‌نظر اصلاح‌طلبان، به انتقاد از مسائلی دیگر نیز پرداخته و ازجمله با بیان اینکه «اگر قرار باشد همیشه دبیر، رییس و کمیسیون سیاسی ما در اختیار همان افرادی باشد که ۱۵ و ۲۰ سال قبل بود، نمی‌توان تغییری حس کرد»، نسبت‌به بی‌توجهی برخی اصلاح‌طلبان به جوان‌گرایی انتقاد کرده و گفته است:« باید اجازه بدهیم که ایده‌های نو و جوان‌هایی که خلاق هستند بیایند و برنامه، کمک و راهکار ارایه بدهند.»
حال باید دید فرزانه ترکان و دیگر اعضای ارشد کارگزاران سازندگی که احتمالا از عضویت در این تشکل سیاسی کناره‌گیری کرده‌اند، در ادامه چه مسیری را پی خواهند گرفت و آیا جذب دیگر احزاب اصلاح‌طلب می‌شوند یا با انشعاب از کارگزاران سازندگی، دست به کار تاسیس تشکیلاتی تازه خواهند شد. هرچند درعین حال احتمال دیگر، ادامه فعالیت‌های آنان خارج از چارچوب احزاب است و درهرحال باید برای یافتن پاسخ، هنوز باید صبر کرد./ اعتماد