خط و نشان وزیر دفاع ترکیه برای ایالات متحده
وزیر دفاع ترکیه با ادعای این که این کشور قدرت منطقه‌ای است گفت که ایالات متحده باید در صورت حضور در غرب آسیا با آنکارا همکاری کند.
وزیر دفاع ترکیه با ادعای این که این کشور قدرت منطقه‌ای است گفت که ایالات متحده باید در صورت حضور در غرب آسیا با آنکارا همکاری کند.
به گزارش وبگاه «احوال» «حلوصی آکار» وزیر دفاع ترکیه به روزنامه «حریت» گفت: «کشور ما یک قدرت منطقه‌ای است که دارای حوزه نفوذ و منافع است و این موارد روز به روز تحت هدایت رئیس جمهور محترم توسعه می‌یابد.»
وزیر امور خارجه ترکیه ادامه داد: «ترکیه یک متحد قوی، کارآمد و قابل اعتماد برای ایالات متحده در منطقه است. ما کشوری هستیم که ایالات متحده می‌تواند با آن در منطقه همکاری کند.»
آکار گفت، آنکارا می‌خواست از سال 2011 با همه متحدانش در سوریه هماهنگ عمل کند، اما در سال 2015 واشنگتن در آخرین لحظه نظر خود را تغییر داد و به سمت همکاری با گروه تروریستی یگان‌های مدافع خلق متمایل شد.
به گفته وی، ترکیه همچنین پیشنهاد کرد که در «رقه» در سوریه علیه داعش و در لیبی، جایی که هر دو کشور از دولت وفاق ملی حمایت می‌کنند ، اقدام کنند، اما آنکارا در این مورد پاسخ مثبتی دریافت نکرد. آکار افزود: «همه شاهد این هستیم که وقتی کشورها با ما همکاری نکنند، چه اتفاقی می‌افتد.»
روابط بین ترکیه و آمریکا در موضوعات مختلفی از جمله خرید سامانه های دفاع موشکی «اس -400» ساخت روسیه از سوی ترکیه متشنج شده است. ترکیه همچنین از برنامه توسعه جنگنده های «اف-35» کنار گذاشته شد.
آکار گفت: «ما می توانیم مسائل اس-400 و اف-35 را به نحوی حل کنیم، اما تا زمانی که ایالات متحده در اتحاد با یگان‌های مدافع خلق در سوریه عمل کند، این مهمترین نقطه در روابط ما باقی خواهد ماند.»
وی ادامه داد: «همکاری نزدیک ترکیه با ایالات متحده در فرودگاه کابل با خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان در سیاست و رسانه‌های ایالات متحده به نحو مثبتی انعکاس یافت.»
این در حالی است که یک تحلیلگر اندیشکده آمریکایی گفت که تنها پایگاه نظامی خارجی که «جو بایدن» باید رئیس جمهور آمریکا باید آن را رها کند پایگاه هوایی «اینجرلیک» در جنوب ترکیه است.
«مایکل رابین» تحلیگر اندیشکده آمریکایی «امریکن اینترپرایز» در این باره گفت: «ایالات متحده باید یک دهه پیش پایگاه اینجرلیک را رها می‌کرد.»
وی افزود که پایگاه اینجرلیک که زمانی سرمایه مهمی علیه اتحاد جماهیر شوروی سابق و میزبان 50 سلاح اتمی بود، اما اکنون تنها یک مسئولیت راهبردی را برعهده دارد.