خبر به روایت «فردا»
اصلاح‌طلبان؛ از هجمه به مجلس تا سیاست دوگانه در قبال همسایگان
روزنامه‌های امروز به موضوعاتی در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و ... پرداخته‌اند که مهم‌ترین موارد آن به شرح زیر است:
گروه سیاست سایت فردا - روزنامه‌های امروز به موضوعاتی در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و ... پرداخته‌اند که مهم‌ترین موارد آن به شرح زیر است:
«وطن امروز» از آن تیترهای مخصوص به خود دارد. این روزنامه اصولگرا با اشاره به این گفته رافائل گروسی، مدیرکل آژانس انرژی اتمی که در گزارش تازه خود اعلام کرده فعالیت‌های آژانس در ایران به طور جدی تضعیف شده است، تیتر زده «چشم آژانس کور!» و نوشته است: «طرف غربی که با گذر زمان به ضرر خود روبه‌رو است، از هفته گذشته تلاش‌هایی را برای تهدید ضمنی ایران به استفاده از قطعنامه شورای حکام آژانس آغاز کرده و تحرکات اخیر مدیرکل آژانس نیز در تکمیل این پازل بوده است. این سناریو البته هشدارهای مسکو را در پی داشته است. «رابرت مالی» نماینده ویژه آمریکا در امور ایران هم که چندی قبل ایران را با این ژست تهدید کرد که آمریکا تا ابد منتظر برجام نمی‌ماند، پس از بی‌اعتنایی ایران، به تحرکات خود سرعت بخشیده و قرار است برای رایزنی درباره برجام به مسکو و پاریس سفر کند».
«اعتماد» عکس یک خود را به اقتصاد و مشخصا بازار خودرو اختصاص داده اما سیاست هم غافل نیست، به خصوص رویکرد علیه مجلس خود. دلیلش هم حواشی است که با گزارش اخیر خود درباره به حد نصب نرسیدن جلسات مجلس ساخته بودند و در جلسه اخیر مجلس با انتقاداتی همراه شد. این روزنامه اصلاح‌طلب که از انتقادات بیان شده، خوشش نیامده حالا در گزارشی با عنوان «پارلمان یا پلکان» نوشته است: « انتقاد از خروج نابهنگام نمایندگان از جایگاه نمایندگی و استعفا از عضویت در پارلمان به قصد حضور در دولت، شهرداری یا دیگر ارکان حاکمیتی، دست‌کم آن‌طور که روح‌الامینی گفته، از جانب افکار عمومی مصداق «پله کردن مجلس برای صعود به دولت» تفسیر شده، پرسش جدی‌تر آن است که اساسا چرا نمایندگان یا به بیان دیگر، اقلیتی بر فرض بسیار کوچک از اعضای پارلمان چنین ذهنیتی در خصوص جایگاه مسوولیتی خود دارند؟ مگر نه آنکه بنیانگذار انقلاب اسلامی در توضیح و تشریح ساختار سیاسی و نسبت ارکان حاکمیتی مختلف به یکدیگر، «مجلس شورای اسلامی» را «راس امور» در نظر داشت و قانون اساسی نیز بر این جایگاه رفیع تاکید دارد؟ پس چرا نمایندگان هرگاه پیشنهادی برای وزارت یا حتی شهرداری یک کلانشهر دریافت کنند، کرسی وکالت در «خانه ملت» را که با جلب آرای مستقیم شهروندان به دست آوردند، رها کرده و سراغ پیشنهاد غیرپارلمانی‌شان می‌روند؟! تلخ‌تر آنکه اگر اشاره محسن روح‌الامینی به سمت‌هایی چون «استانداری» کنار مسوولیت‌هایی چون «وزارت»، «شهرداری» و «معاونت رییس‌جمهوری» عامدانه باشد، در روزهایی که با تکمیل ترکیب هیات وزیران (جز یک کرسی مربوط به وزیر آموزش و پرورش) و انتخاب اغلب «معاونان رییس‌جمهوری»، دولت و هیات وزیران تکمیل روند انتخاب استانداران را در دستورکار دارد، احتمالا باید منتظر استعفاهای بیشتری از مجلس یازدهم باشیم!»
«جوان» تیتر و عکس را یکی کرده و از «دستورقاطع واکسیناسیون ۲۴ ساعته» می‌گوید. منظورش دستور سردار سلامی فرمانده کل سپاه است و از میسر طی شده و طی نشده واکیسناسیون می‌نویسید.
«کیهان» کمتر از این کارها می‌کند اما امروز به فرم دست زده و با انتخاب یک عکس افقی، به تیتر و عکس خود را به یک اندازه جا داده است. این روزنامه اصولگرای در گزارشی تحلیلی با عنوان «آدرس غلط درباره افغانستان خدمت جدید غربگرایان به آمریکا» این سوال را طرح می‌کند که «مدعیان اصلاحات که شعار و راهبردشان در دیپلماسی «نه غزه نه لبنان» است، خواستار دخالت نظامی ایران در وضعیت آشفته و پرابهام افغانستان شده‌اند. علت این چرخش 180 درجه‌ای چیست؟» و می‌نویسد: «این جماعت اندک اما پرسروصدا سعی دارند با فضاسازی و هیاهو خود را نماینده افکار عمومی جا زده و مثل همیشه نوعی دوگانگی را رقم بزنند.»
«شرق» باز هم سراغ تاریخ سیاسی رفته و عکس یک خود را به گفت‌وگویی با ابولحسن طالقانی اختصاص داده است. در گزارش دیگری که تیتر یک شده اما خواستار برگزاری رفراندوم است و می‌نویسد: «ترسی که وجود دارد از دولتی است که در رأس امور مالی آن کسی یا کسانی هستند که سابقه انجام حرکات دفعی و کارشناسی‌نشده را دارند و باید در نظر داشت که در دولت‌های قبل حرکات محیرالعقول آن مستقیم و بی‌واسطه با مردم سروکار نداشت و فقط زیرساخت‌ها را نابود کرد. اما شوخی با جیب مردم، با سفره مردم که همین حالا هم وضعیت اصلا مناسبی ندارد، عواقب خوشی نخواهد داشت. از عاقبت کار دولت پیشین می‌شود عبرت گرفت. با حرکات نمایشی مانند برگزاری رفراندوم نیز نمی‌شود از مردم قول گرفت نسبت به عواقب حذف تمامی حمایت‌های دولتی سکوت کنند. مردم اندازه جیبشان دستشان هست و متوجه هستند که کوچک می‌شود یا بزرگ. با هزار مطلب توجیهی در یک رسانه بی‌خواننده نمی‌شود اندازه آن را بزرگ‌تر یا کوچک‌تر نشان داد. اما برگزاری رفراندوم؛ به نظر حتی شاید بد نباشد رفراندوم برگزار کرد؛ آزمونی واقعی برای سنجش نظر مردم درباره طرح حذف حمایت‌های دولتی و نیز محبوبیت و اعتماد مردم به خود دولت.»
«آفتاب یزد» اشرف غنی را عکس یک کرده تا بگوید که عذرخواهی هم فایده ندارد. این روزنامه اصلاح‌طلب در گزارش دیگری نیز به یک موضوع اجتماعی پرداخته است؛ حاشیه نشینی در بالای شهر. یگانه شوق الشعرا نوشته است: «حاشیه‌نشینی به حاشیه نشینی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تقسیم می‌شود، اما باید بدانیم حاشیه‌نشینی تنها در مسکن غیرمتعارف دیده نمی‌شود، بلکه فردی هم که در شهر و حتی بالای شهر زندگی می‌کند اما فرهنگ روابط همسایگی و هنجارهای اجتماعی را نمی‌داند هم حاشیه‌نشین است. این افراد به نوعی درگیر حاشیه نشینی فرهنگی و اجتماعی هستند. تقریبا همه ما با این صحنه پارک خودرو در پیاده رو در مناطق بالای شهر مواجه شده ایم. یا عده‌ای در خودروهای گرانقیمت خیابان را منزل خود می‌دانند و با صدای موزیک بلند و رانندگی نابهنجار دیگران را آزار می‌دهند. این‌ها تنها بخشی از رفتارهای نابهنجار حاشیه نشینان فرهنگی و اجتماعی است که به راحتی نظم جامعه را به بهم می‌زنند و علی رغم جایگاه خوب اقتصادی خود از فقر فرهنگی و اجتماعی رنج می‌برند. اینان به واسطه جایگاه بالای اقتصادی خود به راحتی فقر خود را نمی‌پذیرند و هرروز با رفتارهای آزار‌دهنده شان نظم اجتماعی را مختل می‌سازند. سعید معدنی جامعه شناس و استاد دانشگاه در این باره به آفتاب یزد گفت:«در جامعه شناسی این رفتارها را نشانه حاشیه نشینی اجتماعی می‌دانند. تعریف حاشیه نشینی آن است که کسی که از طبقه خود بریده است ولی هنوز وارد طبقه جدید نشده است و به همین دلیل از خود رفتار متناقض نشان می‌دهد.»
«آرمان ملی» از آخرین تحولات افغانستان گزارش می‌دهد و با تیتر «انکار پاکستان دروغ طالبان درخواست احمد مسعود» می‌نویسد: «هر چند که طالبان دولت موقت را معرفی کرده است و از سران کشورهای مختلف برای حضور در مراسم تشکیل دولت جدید دعوت نموده اما هنوز افغانستان به ثبات نرسیده و مردم از کابل گرفته تا ولایات مختلف دست به اعتراض و راهپیمایی می‌زنند و دولت طالبان را به رسمیت نمی‌شناسند. دولتی که هر چند گفته شده بود دولت فراگیر خواهد بود اما آنچه اعلام شد مشخص کرد که جز پشتون‌ها قوم دیگری از افغان‌ها در دولت جدید حضور نخواهد داشت. مقررات آمد و شد و ممنوعیت خروج از کشور هم از قوانین جدیدی است که طالبان گذاشته است. این در حالی است که کمی آن‌طرف‌تر در دره پنجشیر جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود هنوز در حال درگیری و مقاومت در مقابل طالبان است که دیگر حمایت پاکستان از آنها رسما از سوی رسانه‌ها تایید شده است.»
«سازندگی» اما باز هم سراغ فرهنگ و هنر و سریال‌ها داغ این روزها رفته است. این روزنامه اصلاح‌طلب جلد امروز خود را به گفت‌وگویی با محمد حسین مهدویان کارگردان سریال «زخم کاری» اختصاص داده و با تیتر «وحشت از خشونت» به نقل از او می‌نویسد: «وحشت من از خشونت است. از آن میل جذاب مردم به خشونت می‌ترسم». او البته در این گفت‌وگوها حرف‌های دیگری هم می‌زند، مثلا:
*حزب‌اللهی‌ها من را به محسن مخملباف تشبیه می‌کنند و روشنفکران و اپوزیسیون می‌گویند ببینید این مهدویان، حاتمی‌کیای جدید است.
*یک وطن‌دوست عمیقی در من هست مساله‌ی من ایران بوده و این موضوع هیچ وقت تغییر نکرده است.
*در این سال‌ها خیلی‌ها به من می‌گفتند که کاراکتر زن را نمی‌شناسی در حالی که این چنین نبود. من ایده‌های بسیاری داشتم اما هر بار منصرف می‌شدم چون اجرای آنها دردسرساز است.
*در رمان کاراکترهای هیچ‌کدام‌شان به این شکل نبودند. یکی از آنها که اصلا نبود. منصوره اصلا وجود نداشت و سمیرا یک کاراکتر منفعل بود.