جعفر قنادباشی در یادداشتی اختصاصی برای «فردا» نوشت:
هفت اولویت دستگاه دیپلماسی دولت رئیسی
جعفر قنادباشی نوشت: دولت سیزدهم می‌داند که در صورت عدم رفع تمام تحریم‌ها هیچ نتیجه‌ای از مذاکرات قابل قبول نیست زیرا رفع تحریم‌ها مهم‌ترین عامل برداشته‌شدن محدودیت‌های وسیعی است که از سوی غربی‌ها علیه ایران اِعمال شده است.
گروه سیاست سایت فردا: جعفر قنادباشی، تحلیلگر مسائل سیاست خارجی در یادداشتی اختصاصی برای «فردا» نوشت: این روزها که بحث تعیین کابینه داغ شده است، حتما یکی از مهم‌ترین بخش‌های دولت که در مقطع کنونی مورد توجه همگان قرار دارد، وزارت امور خارجه است؛ وزارتخانه‌ای که مسئول اجرای سیاست‌های خرد و کلان نظام در ابعاد بین‌المللی است. حال به این بهانه چند اولویت دستگاه دیپلماسی دولت سیزدهم بیان می‌شود.
1. در وهله نخست دولت باید اهداف خود در عرصه خارجی را اولویت‌بندی کند؛ به این معنا که در نظر داشته باشد چه موضوعاتی دارای اهمیت بیشتر و چه مسائلی از اهمیت کمتری برخوردارند. دولت می‌تواند در نخستین گام نقایص دستگاه دیپلماسی دولت یازدهم و دوازدهم را بررسی و تلاش برای رفع آنها برنامه‌ریزی کند.
2. دومین گام این است که ارزیابی شود که در شرایط کنونی چه کشورهایی می‌توانند نیازهای ایران را برطرف کنند و ارتباط با آنها چه مختصاتی خواهد داشت تا بر آن اساس هزینه-فایده برقراری ارتباط با آنها سبک‌سنگین شود. بنابراین دومین اولویت دولت باید رفع نیازهای ملی در روابط خارجی باشد. در این قاعده طبیعی است که از برقراری ارتباط با کشورهایی که توانایی رفع نیازهای ایران را ندارند پرهیز شود.
3. اولویت بعدی دولت شناسایی ظرفیت‌های اقتصادی کشورهاست. ما باید ببینیم کشورهای مختلف نیاز به چه کالاهایی دارند ما می‌توانیم چه کالاهایی به آنها صادر کنیم. از سوی دیگر آنها چه کالاهایی دارند و چه‌قدر می‌توان از آن کشورها واردات صورت گیرد. این کار نیاز به یک همت پژوهشی و مطالعاتی دارد که باید تمام این موارد به دقت احصاء شود.
4. مسئله بعدی شناسایی ظرفیت‌های سازمان‌های بین‌المللی است. باید اهداف و امکانات آنها در نظر گرفته شود و با آنها وارد همکاری شد.
5. کادر داخلی وزارت خارجه هم باید متشکل از افرادی باشد که از تخصص و تجربه کافی برخوردار باشند؛ کسانی که به زبان انگلیسی تسلط کافی داشته باشند و ایده‌های تازه‌ای داشته باشند.
6. مرکز پژهش‌های وزارت خارجه هم باید در خدمت وزاتخانه باشد و به نوعی بازوی تئوریک وزارت خارجه محسوب شود. ضرورت دارد که پژوهش‌هایی انجام شود که دیپلمات‌ها بتوانند از آن استفاده کنند.
7. در آخر لازم است گفته شود که درخصوص مذاکرات وین درباره سرنوشت برجام هم باید هدف معلوم باشد؛ طبیعی است که هدف نظام جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر رفع تمام تحریم‌هاست. دولت سیزدهم می‌داند که بدون تحقق این مهم هیچ نتیجه‌ای قابل قبول نیست زیرا رفع کامل تحریم‌ها علاوه بر آنکه مورد تأکید مقام معظم رهبری بوده است، مهم‌ترین عامل برداشته‌شدن محدودیت‌های وسیعی است که از سوی غربی‌ها علیه ایران اِعمال شده است.
جعفر قنادباشی در یادداشتی اختصاصی برای «فردا» نوشت:
هفت اولویت دستگاه دیپلماسی دولت رئیسی
جعفر قنادباشی نوشت: دولت سیزدهم می‌داند که در صورت عدم رفع تمام تحریم‌ها هیچ نتیجه‌ای از مذاکرات قابل قبول نیست زیرا رفع تحریم‌ها مهم‌ترین عامل برداشته‌شدن محدودیت‌های وسیعی است که از سوی غربی‌ها علیه ایران اِعمال شده است.
گروه سیاست سایت فردا: جعفر قنادباشی، تحلیلگر مسائل سیاست خارجی در یادداشتی اختصاصی برای «فردا» نوشت: این روزها که بحث تعیین کابینه داغ شده است، حتما یکی از مهم‌ترین بخش‌های دولت که در مقطع کنونی مورد توجه همگان قرار دارد، وزارت امور خارجه است؛ وزارتخانه‌ای که مسئول اجرای سیاست‌های خرد و کلان نظام در ابعاد بین‌المللی است. حال به این بهانه چند اولویت دستگاه دیپلماسی دولت سیزدهم بیان می‌شود.
1. در وهله نخست دولت باید اهداف خود در عرصه خارجی را اولویت‌بندی کند؛ به این معنا که در نظر داشته باشد چه موضوعاتی دارای اهمیت بیشتر و چه مسائلی از اهمیت کمتری برخوردارند. دولت می‌تواند در نخستین گام نقایص دستگاه دیپلماسی دولت یازدهم و دوازدهم را بررسی و تلاش برای رفع آنها برنامه‌ریزی کند.
2. دومین گام این است که ارزیابی شود که در شرایط کنونی چه کشورهایی می‌توانند نیازهای ایران را برطرف کنند و ارتباط با آنها چه مختصاتی خواهد داشت تا بر آن اساس هزینه-فایده برقراری ارتباط با آنها سبک‌سنگین شود. بنابراین دومین اولویت دولت باید رفع نیازهای ملی در روابط خارجی باشد. در این قاعده طبیعی است که از برقراری ارتباط با کشورهایی که توانایی رفع نیازهای ایران را ندارند پرهیز شود.
3. اولویت بعدی دولت شناسایی ظرفیت‌های اقتصادی کشورهاست. ما باید ببینیم کشورهای مختلف نیاز به چه کالاهایی دارند ما می‌توانیم چه کالاهایی به آنها صادر کنیم. از سوی دیگر آنها چه کالاهایی دارند و چه‌قدر می‌توان از آن کشورها واردات صورت گیرد. این کار نیاز به یک همت پژوهشی و مطالعاتی دارد که باید تمام این موارد به دقت احصاء شود.
4. مسئله بعدی شناسایی ظرفیت‌های سازمان‌های بین‌المللی است. باید اهداف و امکانات آنها در نظر گرفته شود و با آنها وارد همکاری شد.
5. کادر داخلی وزارت خارجه هم باید متشکل از افرادی باشد که از تخصص و تجربه کافی برخوردار باشند؛ کسانی که به زبان انگلیسی تسلط کافی داشته باشند و ایده‌های تازه‌ای داشته باشند.
6. مرکز پژهش‌های وزارت خارجه هم باید در خدمت وزاتخانه باشد و به نوعی بازوی تئوریک وزارت خارجه محسوب شود. ضرورت دارد که پژوهش‌هایی انجام شود که دیپلمات‌ها بتوانند از آن استفاده کنند.
7. در آخر لازم است گفته شود که درخصوص مذاکرات وین درباره سرنوشت برجام هم باید هدف معلوم باشد؛ طبیعی است که هدف نظام جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر رفع تمام تحریم‌هاست. دولت سیزدهم می‌داند که بدون تحقق این مهم هیچ نتیجه‌ای قابل قبول نیست زیرا رفع کامل تحریم‌ها علاوه بر آنکه مورد تأکید مقام معظم رهبری بوده است، مهم‌ترین عامل برداشته‌شدن محدودیت‌های وسیعی است که از سوی غربی‌ها علیه ایران اِعمال شده است.