سرنوشت رئیسی مثل دولت احمدی‌نژاد می شود؟
نمازی اصلی‌ترین مشکل رئیسی را سهم‌خواهی و اختلافاتی که در پی آن ایجاد می‌شود دانست و پیش‌بینی کرد که این دولت از نظر تعامل با اصولگرایان سرنوشتی شبیه دولت احمدی‌نژاد داشته باشد.
رئیس جمهور منتخب در آستانه ورود به پاستور است و از هفته آتی رسما مسئول امور اجرایی کشور خواهد بود. راه سختی هم در پیش دارد چراکه هم خودش کلی وعده و وعید داده و هم شرایط موجود که ناشی از عوامل درونی و بیرونی بسیاری است، حجم قابل توجهی از انتظارات مردمی را پیش روی او قرار داده است. حال باید منتظر ماند و دید که رئیسی و همکارانش در دولت چطور از پس این مهم برخواهند آمد. گام اول برای حل مشکلات کشور و پاسخگویی به مطالبات مردم طبیعتا شناخت مسائل و برآورد صحیح از وضعیت موجود است. برای همین هم قبل از آنکه لیست مطالبات از رئیسی را بنویسیم باید فهرستی از مشکلات وی تهیه کرده و به این سوال پاسخ دهیم که اصلی‌ترین چالش وی چیست؟ مشکلات و اوضاع بهم‌ریخته معیشت مردم؟ مسائل بین‌المللی و منطقه‌ای؟ ترمیم سرمایه اجتماعی و رفع نارضایتی‌هایی که اخیرا نمود پیدا کرده و یا مسائل دیگری در سیاست داخلی؟
به گفته برخی از کارشناسان یکی از اصلی‌ترین مشکلات رئیسی آن است که برخلاف تصور خیلی‌ها او زین پس با حجم بسیاری از انتقادات دست به گریبان خواهد شد. درست است که یکدستی حاکمیت از جهاتی برای پیشبرد امور سودمند است اما ساده‌انگاری است اگر تصور کنیم روی کار آمدن رئیسی به معنی یک دست شدن حاکمیت بدون و وی بدون هیچ مخالفت داخلی به اداره کشور خواهد پرداخت.
علی‌محمد نمازی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب معتقد است که بخشی از اصولگرایان اگرچه تا قبل از انتخابات حامی رئیسی بودند، از این به بعد، نقش منتقد دولت را می‌گیرند. او در گفت‌وگویی با «نامه نیوز» گفت: « طبیعت کار سیاسی آن است که وقتی انتخابات در پیش است، فعالان سیاسی با اشتراک نظر تا مرحله پیروزی کنار هم هستند اما بعد از پیروز اختلافات بروز می‌کند.»
وی توضیح داد: «منشا این اختلافات موارد متفاوتی دارد. یکی از این موارد نیز اختلاف سلیقه بر سر راه و روش و شیوه اداره کشور است. این موضوع البته خودش دو بخش دارد. ادعاهایی که مطرح می‌شود یا صادقانه است و یا خیر. منشا برخی از اختلافات نیز سهم‌خواهی است. به هرحال وقتی پیروزی حاصل شود همه دست اندرکاران انتظار دارند که همه در هیات حاکمه یا دولت نقش داشته و با توجه به تخصص خود وزیر، معاون رئیس جمهور و ... شوند. ظرفیت هم مشخص است یعنی تعداد وزرا و معاونان بیست و چند نفر است اما در جریان مبارزات انتخاباتی عده زیادی حضور داشته اند و هم در این جایگاه‌ها جا نمی‌شوند.».
نمازی افزود: « به خصوص در کشورهایی که مثل ایران در جریان انتخابات کارکرد حزبی حاکم نباشد، افراد بعد از انتخابات مدعی هستند که سهم بیشتری در پیروزی داشته‌اند و باید سهم بیشتری داشته باشند. هر کدام از این‌ها نیز مدعی است که از دیگران شایسته‌تر است. در این شرایط سهم‌خواهی نقش بسیاری مهمی دارد و قطعا موجب اختلافات می‌شود»./نامه نیوز