اولویت‌های دولت رئیسی

گروه سیاست سایت فردا - عزت‌الله یوسفیان‌ملا، نماینده پیشین مجلس در یادداشتی اختصاصی برای «فردا» نوشت: رئیس جمهور منتخب کار خود را در شرایط خطیر و حساسی شروع می‌کند اما خوشبختانه مشکلات کشور نیازی به کشف و مطالعه ندارد و کاملا مشخص است. مثل بیماری که طبیب درد او را تشخیص داده و درمان آن آسان شده است. علت اصلی مشکلات ما مسائل اقتصادی است. وضعیت به نحوی است که در هر خانه را بزنیم یکی ، دو نفر بیکار دارد یا یک نفر حقوق می‌گیرد و چندین نفر نان‌خوار هستند. در شهرک‌های صنعتی و کارخانه‌ها نیز یا تولید نمی‌شود یا خطوط تولید با سی درصد ظرفیت کار می‌کنند. لذا اگر مردم اطمینان حاصل کنند که آقای رئیسی آمده و قصد دارد مشکلات را حل کند و در مسیر آن قرار دارد، اولین چیزی که طلب می‌کنند بازسازی اعتماد عمومی است.

مطالبی که آقای رئیسی می‌گوید باید صادقانه باشد و اعتماد عمومی را جلب کند. دولت فعلی اگرچه کارهایی کرده و زحماتی کشیده است به خصوص در دور اول، اما در ادامه کار قول داد و عمل نکرد، حرف زد اما بدون مبنا و در پی همه این‌ها در مردم احساس بی‌اعتمادی ایجاد شد. در چنین شرایطی است که حتی اگر خدماتی صورت گیرد، به چشم نمی‌آید. بنابراین آقای رئیسی در گام اول باید به مردم نشان دهد که اهل دروغ نیست. در گام بعدی نیز وزرایی را انتخاب کند که اهل شعار نباشند. در دولت فعلی بارها قول داده شد و بعد گفتند که نتوانستیم. نمونه‌اش اظهارات یکی از مسئولین درباره تامین واکسن بود. این مسائل ایجاد بی‌اعتماد می‌کند.

متاسفانه اکنون بی‌اعتمادی به اوج رسیده و اصلا کسی به صحبت‌های مسئولان دولتی گوش نمی‌دهد و مردم همه حرف‌هایشان را دروغ فرض می‌کنند. رئیسی اگر بتواند در گام اول اعتماد عمومی را جلب کند، در چهار یا هشت سال آینده فرصت حل مشکلات را خواهد داشت. 

گام دوم دولت آینده اما حل و فصل مسائل اقتصادی و مالی است. رئیسی در زمانی رئیس جمهور می‌شود که دولت هزاران میلیارد فقط به خاطر اوراقی که فروخته شده، بدهکار است و سود آن را می‌پردازد. یعنی دولت سیزدهم نه تنها موجودی آنچنانی برای هزینه‌کرد ندارد، بلکه بخشی از موجود را باید بابت سود و اصل بدهی خود به پیمانکاران بدهد. دولت سیزدهم باید خیلی تلاش کند تا به نقطه صفر که بدون بدهی است، برسد. 

برای رسیدن به این هدف دولت باید با سایر کشورهای دنیا تعامل ایجاد کند تا ما بتوانیم به راحتی دادوستد خود را انجام دهیم. یعنی نفت و سایرکالاهای غیر نفتی صادراتی را بفروشیم و به راحتی پول آن را دریافت کنیم. اگر دولت تلاش کند و فقط مطالبات خود از ژاپن، کره جنوبی و همین چین که با ما قرارداد 25 ساله بسته دریافت کند، خزانه کشور یک تکانی می‌خورد و امیدهایی برای گشایش اقتصادی ایجاد می‌شود. اگر دولت بتواند تولید را افزایش دهد ، اشتغال افزوده و بسیاری از مسائل اقتصادی مردم حل می‌شود. این اما مستلزم بهبود تعاملات ما با دیگر کشورهاست تا بتوانیم مطالبات خود را دریافت کنیم. دقت داشته باشید که اخیرا در پی مذاکرات با کره حتی نمی‌توانستیم در ازای پول خود واکسن بگیریم و آنها می‌گفتند که ما کیت تشخیص می‌دهیم. این در حالی است که در همه قطعنامه‌های تحریم در دنیا غذا و تحریم استثناء شده است. آقای رئیسی باید ابتدا طوری با دنیا تعامل کند که ما بدون اینکه خود را در گرو گذاشته، شان نظام را پایین آوریم و ذره‌ای از عزمت جمهوری اسلامی کم شود، مطالبات خود را وصول کرده و نفت خود را بفروشیم و پولش را هم به دست آوریم. نه اینکه مثل حالا نفت را بفروشیم اما به خاطر بسته بودن سوئیفت امکان دریافت پول را نداشته باشیم.

رئیسی باید جدا از شعارهایی که شدنی نیست، بپرهیزد چون این باعث دلسردی مردم شده و سبب می‌شود که دیگر به حرف‌های صادقانه هم گوش ندهند.