عذرخواهی‌های کابینه در راه است!؟
فرهنگ «مسئولیت‌پذیری» و «عذرخواهی» چنان در آداب ایرانیان کم و غریب است که هر بار مسئولی از چنین واژه‌ای استفاده می‌کند، توجه‌ها را به سمت خود می‌برد. دولت دوازدهم در حالی تا یک ماه دیگر به کار خود پایان می‌دهد که علاوه بر چالش‌های اقتصادی و عدم کنترل پاندمی کرونا، این روزها با کمبود برق نیز مواجه شده و مردم سراسر کشور گرمای تابستان را بدون وسایل خنک‌کننده می‌گذرانند. اوضاع چنان سخت و طاقت‌فرسا شده که رئیس‌جمهور و اعضای دولت را واداشت که از مردم عذرخواهی کنند. حسن روحانی روز گذشته در جلسه افتتاح چند طرح ملی به مشکل کم‌برقی و قطعی برق در کشور اشاره کرد و گفت هرچند نسبت به دولت قبل سالانه 800 مگاوات ظرفیت تولید برق را افزایش داده‌اند؛ اما به خاطر گرمای شدید و خشکسالی دچار مشکل هستیم. او همچنین اعلام کرد که نیروگاه بوشهر به خاطر نیاز به تعمیرات از مدار خارج شده و همین رنج و سختی فراوانی برای مردم ایجاد کرده است. روحانی گفت که به معاون اول خود دستور داده تا مشکلات و راه‌حل‌های این معضل را شناسایی و برطرف کنند. رئیس‌جمهور در نهایت گفت: «در خاموشی‌ها، مهم این است که مردم از ساعات آن مطلع باشند تا بتوانند پیش‌بینی و برنامه‌ریزی کنند. البته نسبت به مردم عزیزی که در این روزها دچار مشکل و رنج شدند، عذرخواهی می‌کنم و خواهش می‌کنم مقداری در مصرف برق صرفه‌جویی کنند. وزارت نیرو در این زمینه مقصر نیست؛ اما باید برای مردم توضیح دهد که مشکل چه بوده است». اما مشکل تنها قطعی برق نیست. به علت خاموشی‌ها، سیستم‌های مخابرات نیز دچار مشکل شده‌اند که در سیزدهم تیر وزیر جوان ارتباطات نیز به این دلیل عذرخواهی کرد. محمدجواد آذری‌جهرمی در پاسخ به یکی از کاربران که خواسته بود شرکت‌ها برای نبود آنتن در زمان قطع برق پاسخ‌گو باشند، نوشته بود: «همه باید پاسخ‌گو باشند. باتری دکل‌های تلفن همراه، برای دو ساعت پاسخ‌گوی قطع برق هستند؛ پس از شارژ کامل، نیازمند هشت ساعت اتصال به شارژر هستند تا به طور کامل شارژ شوند. متأسفانه در برخی نواحی، هشت ساعت برق مستمر شهری در دسترس نیست. در تلاش برای بهبودیم و از مشکل به‌وجودآمده پوزش می‌طلبیم». اوایل خرداد ماه نیز که هوا تازه رو به گرمی می‌رفت و مشکلات کم‌کم خود را نشان می‌داد، رضا اردکانیان، وزیر نیرو، به خاطر مشکلات ایجاد‌شده برای مردم به علت قطع برق عذرخواهی کرد و گفت تلاش می‌شود قطعی برق کم و کمتر شود؛ اتفاقی که دقیقا برعکس آن رخ داد و قطعی برق بیشتر و بیشتر شد.
روند رو به رشد عذرخواهی
با نزدیک‌شدن به پایان دولت، گویی روند عذرخواهی در دولت نیز سرعت پیدا کرده است. اوایل هفته بود که رئیس دفتر رئیس‌جمهور در گفت‌وگو با ایرنا، به ادعای یکی از نمایندگان مجلس که مدعی شده بود دولت کشور را رها کرده، گفته بود: «بارها گفته‌ام که دولت در این شرایط بسیار سخت جنگ اقتصادی تلاش زیادی می‌کند تا کشور را اداره کند و کمبودی نباشد. البته گرانی وجود دارد و ما از مردم بارها عذر خواستیم و باز هم عذرخواهی می‌کنیم». اما تلخ‌ترین حادثه این مدت، مرگ دو خبرنگار بر اثر واژگونی اتوبوس بود که هرچند سخنگوی دولت به این دلیل چند باری عذر خواست؛ اما رئیس سازمان حفاظت محیط زیست که سازمان تحت نظر او در این زمینه مقصر بود، نه‌تنها عذرخواهی نکرد؛ بلکه طلبکار هم شد! هفتم تیر ماه، چند روز بعد از این حادثه، جمعی از مسئولان دولتی مانند سخنگوی دولت و وزیر فرهنگ به منزل «مهشاد کریمی» و «ریحانه یاسینی» خبرنگاران درگذشته رفتند. علی ربیعی هم در پاسخ به انتقاد خانواده کریمی از رفتار عیسی کلانتری وعده داد که در نشست خبری خود و از طرف دولت عذرخواهی کند. ربیعی فردای آن روز با ابراز تأسف عمیق برای از‌دست‌دادن فرزندان ایران در دو حادثه واژگونی اتوبوس خبرنگاران و تصادف اتوبوس سرباز معلم‌ها، به خانواده‌های آنان تسلیت گفت و اعلام کرد از هرگونه نقصان پیش‌آمده پوزش می‌خواهم.
آن کسی که عذر نخواست!
با این حال رئیس سازمان محیط زیست که با طرز نشستن خود در شب حادثه، خشم همگان را برانگیخته بود، در گفت‌وگو با «امتداد» گفت: «این حرف‌های مزخرف را بعضی همکاران شما درمی‌آورند. نحوه نشستن من مثلا چطور بود؟ نحوه نشستن همیشگی من، همین‌طور است. چه عذرخواهی؟ برای چه؟ چه اتفاقی افتاده که عذرخواهی کنیم؟». این سخنان چنان برای خبرنگاران گران آمد که در حاشیه جلسه هیئت دولت، از رئیس دفتر حسن روحانی خواستند در‌این‌باره توضیح دهد؛ اما واعظی تلویحا از کلانتری دفاع کرد و گفت: «از شخص رئیس‌جمهوری تا مسئولان اجرائی کشور همه همدردی کردند. در نوشته‌های‌مان عذرخواهی کردیم و آقای کلانتری هم هر کاری می‌توانست انجام داد. هرکسی تأسف خود را یک جوری بیان می‌کند یا با گفتار یا با رفتار خود. من خودم چند بار با آقای کلانتری صحبت کردم و دیدم از کسان دیگر بیشتر ناراحت بود. ممکن است برخی ناراحتی خود را به زبان بیاورند و برخی درون خود بریزند!».