تحلیل سعید آجورلو از نخستین مناظره
فرهیختگان: تحلیل سعید آجورلو از نخستین مناظره در گفت و گو با فرهیختگان؛ رفتار همتی در مناظره اول سرشار از تناقض بود و نتوانست برای کمپین خود از نظر ایجابی انرژی تولید کند؛ ایشان یک ورژن پایینتری از آقای جهانگیری است و نشان میدهد لیبرالیسم دور از پوپولیسم نیست.
آقای مهرعلیزاده شبحی از چپ افراطی یا رادیکال یا همان حزب مشارکت بود که به نظرم چندان توفیقی نداشت.لحن غیرمحترمانه اش نسبت به آقای رئیسی در شأن کسی که میخواهد رئیسجمهور شود، نیست.
آقای رضایی از این نظر که خود را در جریان انقلاب و اصولگرایی تعریف کرد، گام رو به جلو برای جریان انقلابی بود. در عین حال از نظر کمپینی چیزی به ایشان اضافه نکرد. اساس کمپین آقای رضایی وعدهمحور است و ایشان همچنان بر وعده ها برای کسب رای تمرکز می کند.
آقای زاکانی از نظر گویش، فن بیان و انسجام در حمله به طرف مقابل، عملکرد بسیار خوبی داشت، ایشان یک کار دیگری نیز انجام داد و آن هم بالا آوردن گفتمان مبارزه با فساد بود. آقای زاکانی در این بخش کمک میکند تا موضوع مبارزه با فساد و عدالتخواهی بالا بیاید و موضوع مناظره و انتخابات شود، هرچند ممکن است در نهایت بهره آن را آقای رئیسی ببرد.
آقای رئیسی نجیبانه با حملات برخورد کرد و نسبت به سال 96 در ادبیات و صحبت کردن جلوتر بودند و تقریبا هیچ اشتباهی انجام ندادند. درمجموع آقای رئیسی وضعیت نرمال و بالاتر از متوسط و بهسمت خوب در مناظره داشت. تمرکز کمپین او در این انتخابات کارنامهمحوری است.
کمپین آقای جلیلی نسبت به سال 92 رو به جلو، دقیقتر و هدفمندتر است. برند برنامهمحوری را توانسته به نفع خود تثبیت کند و بگیرد؛درعین حال توانسته یک تعریف گستردهتری از عدالت ارائه بدهد که تا حدودی با کارآمدی همپوشانی دارد و ادبیات آن ادبیات جهش است. از این جهت آقای جلیلی وجه تمایز با بقیه نامزدها ایجاد کرده است.
در بین نامزدها آقای رئیسی و آقای جلیلی کیفیت بهتری برای ریاستجمهوری دارند و این نکته فارغ از گرایش و جناح سیاسی آنهاست که شامل کارنامه محوری و برنامه محوری این دو فرد است.