ذوق زدگی روزنامه اصلاح طلب از بازگشت معمار تحریم ها!
این حد از سادهلوحی اصلاحطلبان یادآور داستان پینوکیو و روباه مکار و فریب دادن او برای کاشتن سکههایش به منظور افزایش آنهاست.
کیهان: داستان سادهلوحی طیف موسوم به اصلاحطلبان انتهایی ندارد. در تازهترین مورد آن روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «بازگشت معمار تحریمها» نوشته است: «در داستانهای جنایی این جمله معروف است که مجرم به محل جرم بازمیگردد. دیروز اعلام شد ریچارد نفیو، معمار ساختار تحریمهای گسترده علیه ایران در دوران ریاستجمهوری باراک اوباما و نویسنده کتاب «هنر تحریم»، بهعنوان معاون نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران به تیم جو بایدن، رئیسجمهور جدید ایالات متحده، پیوست.» این گزارش در ادامه آورده است: «تحریمهای اولیه و ثانویه علیه ایران که در دوران دونالد ترامپ، سلف جمهوریخواه بایدن، تحت کارزار «فشار حداکثری» اجرائی میشدند، در دوران اوباما و پیش از توافق هستهای ایران و 1+5 بهعنوان «تحریمهای فلجکننده» در دستور کار قرار داشتند.»
در این نوشتار میخوانیم: «نفیو که تا پیش از این انتصاب بهعنوان محقق ارشد در مرکز سیاست جهانی انرژی در دانشگاه کلمبیا مشغول بود، حالا در حالی بهعنوان معاون رابرت مالی به وزارت خارجه پیوسته است که تیم بایدن تا پیش از انتخابات، از ایده رفع تحریمهای ایالات متحده علیه ایران و بازگشت به توافق هستهای حمایت میکردند. در واقع، برخی ناظران واشنگتن از انتصاب او به این عنوان استقبال کردهاند که نفیو بهعنوان برجستهترین متخصص تحریم ایران، در فرایند احتمالی رفع تحریمها[!!] که در صورت احیای برجام بناست در واشنگتن دنبال شود، خواهد توانست نقش عمدهای ایفا کند و فرایند رفع تحریمها را به شکلی بهینه و حتی به اعتقاد برخی با سرعت کافی اجرائی کند.»
این جملهها به قدری مضحک است که گویا برداشتن تحریمها به مهندسی معکوس نیاز دارد. سپس این گزارش احتمال دیگر را چنین آورده است: «درعینحال دولت بایدن برخلاف وعدههای پیش از انتخاباتش و برخلاف مواضعی که اعضای تیم فعلی دیپلماسی او در دوران ترامپ داشتند، عجله و جدیتی در پیگیری احیای برجام نشان نداده و کارزار تحریمهای «فشار حداکثری» دوران ترامپ را برقرار نگه داشته است. با توجه به تعلل و ابهامی که در رویکرد تیم بایدن نسبت به توافق هستهای دیده میشود، این احتمال از سوی بسیاری جدی شده است که در نهایت، دولت جدید آمریکا به احیای برجام نخواهد رسید و با برهمخوردن توافق هستهای، رویکرد تحریم آمریکا علیه ایران، این بار با همکاری بیشتر و جدیتر از سوی دیگر بازیگران توافق هستهای ادامه خواهد داشت.»
با این وجود گزارش مذکور میافزاید: «نفیو البته همانند رابرت مالی و دیگر اعضای تیم دیپلماسی دولت جدید ایالات متحده، در دوران دونالد ترامپ از منتقدان سیاست فشار حداکثری بود و حتی دراینباره در مناظرهای در مقابل مارک دوبوویتز، مدیر بنیاد دفاع از دموکراسی که حامی جدی سیاستهای ضدایران در واشنگتن و از طرفداران رویکرد ترامپ بود، حضور پیدا کرد. او در مرکز سیاست جهانی ازجمله نویسندگان مجموعهای از تحلیلهای انتقادی نسبت به رویکرد دولت ترامپ علیه ایران، از فشار حداکثری تا تلاش برای اجرائیکردن سازوکار ماشه علیه ایران بود.»
اگرچه در همین گزارش در یک سطر آمده: «او درعینحال در بخش عمدهای از این موضعگیریهای خود، از زاویه اثرگذاری از سازوکار تحریمی در دوره ترامپ انتقاد میکرد.» اما متاسفانه نکتهای که این جماعت قادر به درک آن نیستند این است که انتقاد نفیو، اوباما و یا بایدن به ترامپ به خاطر این نبوده که امر غیراخلاقی وفا نکردن به عهد را مرتکب شده و یا با تحریمها به ملت ایران ظلم میکند بلکه انتقاد آنها از این باب بوده که این تحریمها اثرگذاری مد نظر آنها را ندارد. این حد از سادهلوحی اصلاحطلبان یادآور داستان پینوکیو و روباه مکار و فریب دادن او برای کاشتن سکههایش به منظور افزایش آنهاست.