کارگزاران بر سر چند راهی
دو گزینه حزبی، سه گزینه غیرحزبی و دو گزینه ائتلافی روی میز هستند و حتی معلوم نیست که کدامشان واقعا نامزد خواهد شد!
گروه سیاست سایت فردا – انتخابات فصل رای دادن مردم است اما قبل از آنان این احزاب و جریانهای سیاسی هستند که در موقعیت انتخاب قرار میگیرند. هرچه اوضاعشان درهم و پیچیدهتر باشد هم گزینههای بیشتری روی میز خواهند داشت. گزینههایی که انتخاب بینشان ساده نیز چون برتری چندانی بر هم ندارد. اصلاحطلبان و به طور خاص حزب کارگزاران اکنون در چنین اوضاعی است.
این طیف محافظهکار اصلاحطلب از مدتها قبل ساز ائتلاف با گزینه غیر اصلاحطلب را میزد اما با نزدیک شدن به انتخابات با نهاد اجماعساز جدید همراه شد و حالا باید به خواست و تصمیم جمع تن دهد. مگر آنکه بخواهد پرچم اصلاحطلبی را زمین گذاشته و مستقلا عمل کند که احتمالش هم کم است. با این وجود کارگزاران گزینههای ائتلافی و غیر حزبی را از روی میز برنداشته و سعی دارد که سایر اصلاحطلبان به ضرورت حمایت از آنان متقاعد کند. آنطور که محسن هاشمی امروز گفته است اما گزینههای غیرحزبی کارگزاران عبارتند از ظریف، زنگنه و پزشکیان که گویا نظرها نسبت به ظریف مثبتتر است.
محسن هاشمی از گزینههای ائتلافی مثل لاریجانی نام نمیبرد اما همین چند روز قبل یک عضو دیگر کارگزاران یعنی عطریانفر گفته بود که احتمال دارد در نهایت از علی لاریجانی حمایت کنند. بگذریم از اینکه علی مطهری هم با اعلام کاندیداتوری در جایگاه گزینه ائتلافی برای اصلاح طلبان قرار گرفته است.
پیچیدگی اوضاع کارگزاران وقتی بهتر درک میشود که حواسمان باشد، این حزب هنوز تکلیف گزینه حزبی خود را نیز مشخص نکرده است. به گفته محسن هاشمی انتخاب بین او و اسحاق جهانگیری است.
اینکه کارگزارن جهانگیری را علی رغم آسیبی که در جریان معاون اولی روحانی خورده انتخاب میکند یا محسن هاشمی را که به اعتقاد برخی بهتر است برای انتخابات شورا و شهرداری تهران خرج شود، معلوم نیست. حتی معلوم نیست که اصلاح طلبان در این طیف محافظهکار از گزینه حزبی خود حمایت کنند یا ظریف را راضی به کاندیداتوری کنند.
کارگزاران در واقع در یک چند راهی است و به تبع آن، اوضاع جریان اصلاحات نیز کاملا در هم پیچده است.