نسبت اصلاحطلبان و دولت؛ حاشا یا دفاع
اصلاحطلبان با نزدیک شدن به انتخابات از دولت فاصله میگیرند اما برخی از آنان همچنان به حمایت از روحانی اصرار دارند.
گروه سیاست سایت فردا - نسبت اصلاحطلبان و دولت روحان از روز نخست محل بحث و چالش بوده است. از همان وقتی که روحانی با حمایت آنان به پاستور رسید و در چینش کابینه مطابق میلشان رفتار نکرد گرفته تا وقتی با رویکردهای مختلف خود موجبات پشیمانی عدهای را فراهم کرد. از وقتی که واعظی آنطور صریح نمکنشانی کرده و نقش اصلاحطلبان در پیروزی روحانی را نادیده گرفت گرفته تا حالا که موسم انتخابات است و عملکرد ضعیف دولت پر پرواز اصلاحطلبان را بسته است.
با این وجود، شاهدیم که اصلاحطلبان هنوز هم تمام و کمال این دولت و حمایت از آن را کنار نگذاشته و بعضا از آن دفاع میکنند. حتی آن گروه از اصلاحطلبان که به دولت و عملکرد ضعیف آن نقد دارند نیز از تصمیم خود در سال 92 دفاع میکنند!
شاهد این مدعا نیز اظهارات اخیر غلامحسین کرباسچی است که در چهارمین کنگره حزب متبوع خود به صراحت گفت که باوجود انتقادهایی که از دولت روحانی داریم، اما از انتخاب خود نه پشیمان هستیم و نه توبه میکنیم.
وی تاکید کرد: «یکی از احزابی هستیم که بیشترین نقد را به دولت وارد کرده است، اما حواسمان پرت نشود که نقد ما به معنای نفی کاری که در سال ۹۲ و ۹۶ انجام دادیم نیست و از آنچه اتفاق افتاده نه پشیمان هستیم و نه توبه میکنیم. در دولت کنونی نیز کارهای مثبت فراوان بوده است اما ما باید نقد خود را اعلام کنیم زیرا سیئات با نقد تبدیل به حسنات میشود.»
عارف نیز در همایش اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در پاسخ به پرسشی درباره اینکه اصلاحطلبان از چه زمانی عبور از روحانی را کلید زدند، گفته است: «ما هیچگاه از دولت روحانی عبور نکرده و عبور نخواهیم کرد. به دولت آقای روحانی نقد جدی داریم اما توهینهای اخیر به رئیسجمهور در اصفهان را خلاف اخلاق میدانیم و سؤال جدی این است که چرا جامعه اسلامی دانشجویان در برابر توهین به رئیسجمهور سکوت کرده است».
با این حال برخی از اصلاحطلبان نیز رویکرد متفاوتی دارند. رویکردی که «جوان» آن را حاشا تلقی میکند. این رسانه اصولگرا نوشته است: «با نزدیک شدن به زمان انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، مرزبندی اصلاحطلبان با دولت برآمده از اصلاحات در حال آشکار شدن است. اگر روزگاری نه چندان دور و در کوران انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ فعالان سیاسی اصلاحطلب، خود را تضمین روحانی میدانستند، اکنون و با گذشت چهار سال ناکارآمدی، رفته رفته بهدنبال اعلام برائت از او هستند؛ برائتی که دیگر هیچ کس آن را باور نمیکند و آن را نوعی فریبکاری و تدلیس برای انتخابات ۱۴۰۰ ارزیابی میکند.»
استناد این روزنامه اصولگرا به آن است که محمود صادقی، عضو نهاد اجماعساز اصلاحطلبان در اظهار نظری تصریح کرده است: «مسئولیت ضعفهای دولت روحانی را نمیپذیریم.»
جوان در گزارش خود به مواضع و رویکردهای پیشین اصلاحطلبان نیز اشاره داشته و مینویسد: «انتقاد و مرزبندی با روحانی به این مورد خلاصه نمیشود و پیشتر در مهرماه گذشته و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری امریکا، عباس عبدی از فعالان سیاسی اصلاحطلب و همکار سابق محمد رضا خاتمی در حزب مشارکت در یادداشتی از روحانی خواسته بود در ۱۰ ماه پایانی دولتش نه به نشانه اعتراض بلکه برای تغییر و بهبود وضعیت از سمت ریاستجمهوری کنارهگیری کند؛ دوستانه طلاق بگیرد و استعفا دهد. ... پیش از عبدی هم دیگرانی، چون سعید حجاریان و عبدالله ناصری ایده استعفای روحانی را مطرح کرده بودند. ... بازی «استعفا» البته هیچگاه جواب نداد و سر اصلاحطلبان برای فرافکنی از ناکارآمدیهای دولت برآمده از اصلاحات به سنگ خورد. اکنون آنها با یک مشکل اساسی دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو قادر به تکرار حمایت خود از عملکرد روحانی نبوده و حاضر نیستند «تضمین روحانی هستیم» را تکرار کنند و از سوی دیگر هم نمیتوانند او را نقد و بلکه از وی عبور کنند، چون نوعی خودزنی بین افکار عمومی تعبیر خواهد شد. شاید از همین رو است که روحانی را متهم به فاصله گرفتن از رویکرد اصلاحطلبی در دولت دومش میکنند، تا ضمن تطهیر اصلاحطلبی به عنوان یک مشی و روش کارآمد، ناکارآمدیهای رئیس جمهور را ناشی از عدول او از این رویکرد توجیه کنند. اما نظرسنجیها اشتیاق و ارادهای به این جریان نشان نمیدهد.»