انتقادات انتخاباتی آقای ساکت
محمدرضا عارف این روزها به اندازه قبل ساکت نیست و مدام انتقاد می‌کند. انتقاداتی که شاید اگر قبل از بیان آن به کارنامه خود نگاه می‌کرد، بیان نمی‌کرد.
گروه سیاست سایت فردا – بنا که به پیش‌بینی و گمانه‌زنی باشد، محمدرضا عارف بعیدترین گزینه برای راه‌یابی به پاستور است. نه منش و سیاست ورزی او مناسب و متناسب با این جایگاه است و نه پایگاه مردمی دارد که بتواند این رویا را برای محقق کند. اوضاع و احوال او در جریان اصلاحات هم که نیازی به گفتن ندارد و همه آن انتقاداتی که وی را ناگزیر به استعفای از شورای عالی سیاست‌گذاری کرد، به قدر کافی گویا است.
خودش اما رئیس جمهور شدن را خیلی بیش از این می‌خواهد که ساده ناامید شده و پا پس بکشد. برای همین هم فعالیت‌های انتخاباتی خود را کلید زده و همین دیروز در جمع کارآفرینان حاضر شد. در این جلسه نگفت که کاندیدا خواهد بود یا نه اما به اندازه یک کاندیدا از وضع موجود و مصائب کشور انتقاد کرد. البته نیازی هم به بیشتر صراحت به خرج دادن نبود زیرا او پیش‌تر گفته که فقط وقتی کاندیدا نمی‌شود که کاندیدایی از خودش بهتر بیابد. از آنجایی که عموم سیاست مداران خود را بهتر از سایرین می‌دانند، می‌توان حدس زد که عارف در انتخابات آتی کاندیدا خواهد بود مگر آنکه مجموعه اصلاح‌طلبی از او بخواهند که نیاید و یا بزرگان اصلاحات صراحتا با کاندیداتوری او مخالفت کنند.
به هرحال او فعلا خود را در قامت یک کاندیدا دیده و انتقاد از وضع موجود که اصلی‌ترین شیوه تبلیغات انتخاباتی است را پیشه کرده است. رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز همین نظر را دارند. برای همین شاهدیم که «اعتماد» در شماره امروز خود از مانیفست انتخاباتی عارف گفته و به اظهاراتش در جلسه مذکور می‌پردازد. جلسه ای که عارف در آن ، ابتدا از نیازهای جامعه امروز ایرانی گفت و تاکید کرد که جامعه نیازمند «حضور فعالانه و نه تشریفاتی زنان در سطوح مختلف ازجمله مدنی، سیاسی و اجرایی است و نادیده گرفتن این نیروی عظیم و کارآمد با آثار و نتایج زیان‌بار در عرصه‌های مختلف تصمیم‌سازی، تصمیم‌گیری و اجرا همراه بوده و هست.» او در ادامه گفت: «می‌توان با اتکا به مبانی راهگشای اسلام و تجربه‌های غنی ملی و جهانی، افق‌های تازه‌ای برای نقش‌آفرینی و حضور معنادار و معنابخش زنان در عرصه سیاست، فرهنگ و مدیریت گشود و در همین زمینه کانون‌های مهم سیاسی، اجتماعی و صنفی نظیر انتخابات، نهادهای مدنی و احزاب سیاسی و تشکل‌های مردم نهاد ازجمله سازوکارهای شناخته شده‌ای هستند که با بالا رفتن سهم و نقش زنان در آنها می‌توان به بهبود شاخص‌های توسعه، دموکراسی و مدنیت جامعه امید بست.»
این کاندیدای احتمالی اصلاح‌طلبان همچنین با انتقاد از «فردگرایی» به نقد عملکرد مستقر پرداخت و گفت «ما انشا نویسان خوبی هستیم. علاقه‌مندیم صحبت‌های قشنگ انجام دهیم که مستمع را در کوتاه‌مدت به وجد بیاوریم و فضای مجازی هم به این نگاه کمک کرده است. در فضای مجازی معمولا دنبال خروجی‌های یک‌شبه و لحظه‌ای هستند یک موضعی می‌گیرند یک‌شبه هم عده‌ای هورا می‌کشند، فردا هم فراموش می‌شود که چه آثار و چه نتیجه‌ای این موضع‌گیری و این صحبت درپی داشته است.» نکته جالب و قابل توجه در این بخش از سخنانش این است که مجلس دهم و فراکسیون امیدی که وی ریاستش را به عهده داشت خیلی بیشتر از مجلس فعلی مورد نقد بوده و هست. عارف شخصا به خاطر سکوت‌ها و بی‌نظری‌ها و انفعال‌هایش از چشم اصلاح‌طلبان افتاده و حالا که وقت انتخابات است، دوباره منتقد شده است!
او خودش یکی از عوامل و مسببین دلزدگی جامعه از جریان اصلاحات است اما می‌گوید: «نوعی دلزدگی و عدم استقبال را در جامعه نسبت به تشکل‌های سیاسی می‌بینیم آن هم به دلیل مسوولیت‌پذیر نبودن تشکل‌های سیاسی در قبال وعده‌های داده شده به مردم است.»
وی حتی توصیه‌های انتخاباتی نیز دارد و می‌گوید: «در مبارزات انتخاباتی ببینید چه حرفهای آنچنانی زده می‌شود که یعنی همه مشکلات عالم را آن فرد می‌خواهد ظرف یکی، دو سال حل کند. اصلا فکر نمی‌کند که در این خصوص اختیار دارد یا نه؟ یا امکانات کشور می‌تواند جوابگو باشد یا نه؟»