جهانگیری برای مناظرات گرم میکند
اظهارات اسحاق جهانگیری در کرمانشاه به قدر کافی رنگ و بوی انتخاباتی داشت اما استقبال برخی رسانههای اصلاحطلب از فاز افشاگرانه آن نشان میدهد که کاندیداتوری او جدیتر از این حرفها است.
گروه سیاست سایت فردا – اسحاق جهانگیری، معاون اول دولت روحانی که این روزها به عنوان یکی از کاندیداهای احتمالی جریان اصلاحطلب مطرح است، هر چه به انتخابات و مناظرات آن نزدیکتر میشویم، تند و تیزتر میشود. گویی که برای مناظرات انتخاباتی گرم کرده و مهیای آن کارزار میشود. از ناگفتههایش گفته و برای جلب نظر بخشی از اصلاحطلبان که به خاطر نپذیرفتن پیشنهاد استعفای بههنگام از وی دلخور هستند، توجیهاتی را ردیف میکند. برای همین شاهدیم که بخشی از رسانههای جریان اصلاحطلب خیلی زود دست به کار شده و در حمایت از وی و تبلیغ برای این گزینه انتخاباتی مینویسند.
این اما همه ماجرا نیست. جهانگیری از جنگ اقتصادی و ضرورت شانه خالی نکرده از مسئولیت نیز میگوید. موضوع که از نگاه منصفانه برخی رسانهها دور نمیماند. مثلا روزنامه «جهان صنعت» مینویسد: « آخر دولت که میشود، زبان همه باز میشود. آنهایی که به قول جهانگیری زبانشان هیچ وقت الکن نبوده هم بیشتر از سایرین میگویند. گفتهها و ناگفتههای انتخاباتی که قضاوت درباره مورد پذیرش بودن یا نبودن آن، قطعا با مردم است و خیلی زود در نتیجه انتخابات پیش رو مشخص خواهد شد. مثلا منتقدان دولت این روزها بیش از هر وقت دیگری به دولت میتازند و دولتیها نیز هر طور شده، خودشان و عملکرشان و کارنامهشان را توجیه میکنند. در این بین اظهارات گروهی از سیاسیون که کاندیدای احتمالی یا رییسجمهور بالقوه هستند بیش از همه مورد توجه قرار میگیرد. چنین فردی اگر از قضا در دولت مستقر هم حضور داشته باشد، مساله حساستر میشود. برای همین است که اسحاق جهانگیری معاون اول دولت روحانی و یکی از گزینههای جدی اصلاحطلبان در انتخابات ۱۴۰۰ نمیتواند به سادگی سخن گوید و با کلی حاشیه و واکنش مواجه نشود.»
گزارش نویس این روزنامه ادامه میدهد: «مثلا وقتی در جمع نخبگان استان کرمانشاه نشسته و با بیان اینکه «در مقطعی خیلی از دوستان به من میگفتند که الان زمان کنارهگیری از دولت است» میگوید: «خالی کردن صحنه هنر نیست. اگر محبوبیتم به صفر هم برسد حتما پای کشور میایستم. انسان باید در سختیها خود را نشان دهد و اگر بتواند گره کوچکی از زندگی مردم باز کند، باید پای نظام و کشور بایستد و خدمت کند» هزار سوال بیجواب به ذهن میرسد. مثلا اینکه مگر او پیشتر از اینکه حتی اختیار تغییر منشی خود را ندارد گلایه نمیکرد، پس این همه ادعا پیرامون ایستادگی و اثرگذاری در مقابله با جنگ اقتصادی از کجا نشات میگیرد؟! یا اینکه حاصل این ایستادگی که به بهای صفر شدن محبوبیت هم تمام شده، چیست؟! یا مثلا وقتی که فاز افشاگری گرفته و میگوید «هنوز چند ماه از دولت نگذشته بود که علیه رای مردم تظاهرات کردند و میخواستند دولت را زمین بزنند» این سوال به ذهن میرسد که خود دولت برای احترام به این رای مورد اشاره چه کرد؟»
این اما تنها واکنش به اظهارات اخیر آقای معاون اول نیست. آفتاب یزد هم به همین بهانه با محمدرضا خباز فعال سیاسی اصلاحطلب مصاحبه میکند. او نیز تمام قد به دفاع و حمایت از جهانگیری برخواسته و همه مشکلات را چشم بخش اعتدال و توسعهای دولت میبیند. خباز میگوید: « چون حزب اعتدال و توسعه وارد میدان شده بود و خود را پیروز انتخابات میدانست طبیعتا نهاد را در اختیار رئیس دفتر گذاشتند و مسئولیت نهاد ریاست جمهوری به عهده رئیس دفتر رئیس جمهور به ویژه در این دوره دوم یعنی آقای واعظی قرار گرفت و طبیعتا آن موازنه بهم خورد. یعنی همان طور که گفته بودند اگر معاون اول بخواهد تغییری در زیرمجموعه خود ایجاد کند حتما باید از کانال رئیس دفتر رئیس جمهور بگذرد و حزب اعتدال و توسعه هم چون برای انتخابات بعدی یعنی انتخابات 1400 کاندیدا خواهند داشت سعی میکردند که دست آقای جهانگیری همانند قبل باز نباشد و نتواند عزل و نصبهای نهاد را انجام دهد. این تنش که به ظاهر جزئی به نظر میرسید در عمل آثار منفی در دستگاههای اجرایی داشت. »
روزنامه اصلاحطلب «آرمان ملی» نیز بهانه سخنان و ناگفتههای جهانگیری یک رپرتاژ برای او نوشته است. گزارش نویس این روزنامه آورده است: « جهانگیری ماهها بداخلاقی دلواپسان را تحمل کرد و در برابر سیاهنماییهای مخالفان درباره نقشش در افزایش نرخ ارز سکوت کرد تا زمانی که فضا مساعد است با بیان واقعیت سبب رسوایی آنها شود.»