چالش وحدت و بازگشت پدرخوانده‌ها
دو شورای وحدت و ائتلاف به صورت موازی به کار خود ادامه می‌دهند و از اظهارات برخی چهره‌های اصولگرا مثل مهدی چمران اینطور برآورد می‌شود که اختلاف نظرهای موجود به این سادگی رفع نخواهد شد.
گروه سیاست سایت فردا – هرچه به انتخابات نزدیک می‌شویم، تعیین تکلیف برای سازوکار انتخاباتی در جریان‌های سیاسی هم ضروری‌تر می‌شود. این مهم اما به این سادگی‌ها محقق نخواهد شد و این طور که معلوم است اختلاف نظرهای بسیاری در این باره وجود دارد. مثلا اصولگرایان از دو شورای وحدت و ائتلاف سخن می‌گویند و امیدوارند که دست آخر به یک توافق و همراهی برسند. این امید را اما حداقل تا اینجای کار نمی‌توان خیلی جدی گرفت.
دلیل این ادعا نیز اظهارات مهدی چمران است که در گفت‌وگویی با «مثلث‌آنلاین» بیان کرد. او گفته است: «مشخص نیست شورای وحدت برای چه و با چه هدفی تشکیل شده است، زیرا شورای ائتلاف از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 96 آن موقع در قالب جمنا تا انتخابات مجلس در اسفند ماه 98 مسوولیت اجماع‌سازی اصولگرایان را برعهده داشت و توانست در این مسیر به شدت موفق عمل کند؛ به نحوی که در انتخابات دوره گذشته بدون هیچ اختلاف‌نظری بر آقای رییسی اجماع شد و در انتخابات مجلس نیز شورای ائتلاف توانست یک شگفتی را رقم بزند؛ به طوری که 230 نماینده کنونی ماحصل اجماعی بود که شورای ائتلاف ایجاد کرد»
همین حرف‌ها نیز مبنای گزارش امروز روزنامه اعتماد و طرح این سوال است که «چرا شورای وحدت مسیر ائتلاف را در میان اصولگرایان سخت می‌کند؟». روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد در این باره می‌نویسد: « شورای عالی وحدت کار انتخاباتی خود را آغاز کرده و به نوعی به موازات شورای ائتلاف نیروهای اصولگرا فعالیت می‌کند. چند روز پیش بود که از سوی این شورا اعلام شد منوچهر متکی وظیفه سخنگویی شورای وحدت را برعهده دارد و سه نفر از نمایندگان جامعه روحانیت مبارز متشکل از تقوی، حسن ابوترابی‌فرد و پورمحمدی، پنج نماینده بلوک حزبی متشکل از روح‌الامینی، باهنر، صدر، بادامچیان و متکی و 6 نماینده اقشار حسینی، الله‌کرم، منتظمی، قریشی، افتخاری و قوی اعضای حقیقی این شورا را تشکیل می‌دهند. ... به نظر می‌رسد شورای وحدت مسیر آسانی در پیش نخواهد داشت؛ به ویژه آنکه برخلاف ادعاهای اعضای جامعه روحانیت که دوباره روحانیت محور فعالیت‌های سیاسی اصولگرایان خواهند شد تا این لحظه جامعه مدرسین حوزه قم بنای حضور در انتخابات را ندارد و چندی پیش از سوی این تشکل رسما اعلام شد که هیچ قصدی برای ورود به انتخابات در میان جامعه مدرسین وجود ندارد. اعضای جامعه روحانیت بعد از موضع‌گیری جامعه مدرسین و در میان فعالیت‌های انتخاباتی‌شان وعده دادند که اعضای جامعه مدرسین را قانع می‌کنند تا در انتخابات حاضر شوند؛ وعده‌ای که تاکنون محقق نشده است و به نظر می‌رسد جامعه مدرسین به عنوان یکی از مهم‌ترین تشکل‌های انتخاباتی یا اساسا قصد حضور در انتخابات را ندارد یا اگر بخواهد حاضر شود، با جامعه روحانیت همراهی ویژه‌ای نخواهد داشت. علاوه بر این با شرایط جدید در جبهه اصولگرایی احتمال چنددستگی در میان آنها نیز وجود دارد و شاید بتوان پیش‌بینی کرد که با تشکیل شورای وحدت دیگر نمی‌توان انتظار داشت که اصولگرایان به راحتی به اجماع بر نامزد واحد برسند.»
گزارش‌نویس اعتماد در ادامه نیز اظهارات ایخر چمران را شاهد آورده به نقل از وی می‌نویسد: « جامعه روحانیت مبارز اعلام کرد که با افراد جدیدی که به جامعه آمده‌اند می‌خواهیم کار انتخاباتی انجام دهیم و بنای‌شان به نوعی حرکت موازی با شورای ائتلاف قرار گرفت. ما گفتیم این کار شما به شورای ائتلاف لطمه می‌زند و دلیلی ندارد راهی که ما تا میانه آمده‌ایم شما از ابتدا شروع کنید و باعث دوگانگی در جبهه اصولگرایی شوید. ما گفتیم شما سرور ما هستید و اگر هدف‌تان اجماع است، به شورای ائتلاف بیایید اما آنها نپذیرفتند و کار خود را ادامه دادند.»
او درباره حاکم بودن روحیه پدرخواندگی در شورای عالی وحدت با محوریت جامعه روحانیت بیان کرد: «سازوکار شورای ائتلاف از پایین به بالاست؛ یعنی شوراهای شهرستان شورای استان را انتخاب می‌کنند، شوراهای استان، شورای مرکزی را انتخاب می‌کند و شورای مرکزی برای ریاست‌جمهوری تصمیم می‌گیرد. اما شورای وحدت این سازوکار را ندارد و مانند گذشته است که عده‌ای بنشینند و برای دیگران تکلیف معلوم کنند و شوراها مسوول اجرای تصمیمات آنها باشند. ما تصور می‌کردیم دوره پدرخوانده‌ها تمام شده اما گویا اینطور نیست... در شورای وحدت قرار بود بیش از 40 حزب حضور داشته باشد اما پنج حزب را پذیرفتند و به بقیه گفتند خداحافظ. من فقط امیدوارم خداوند به همه ما بصیرت دهد تا با توهم پیروزی پس‌گردنی نخوریم. دوستان که یک تشکل موازی با شورای ائتلاف ایجاد کرده‌اند باید بدانند مردم را سردرگم می‌کنند.»
به نظر می‌رسد که شورای وحدتی‌ها در مرحله فعلی تصمیمی برای مقابله با شورای ائتلاف ندارند و در پاسخ دادن به اینگونه اظهارات قدری ملاحظه می‌کنند. شاهد هم آنکه منوچهر متکی در گفت‌وگویی با «نامه نیوز» و در واکنش به سخنان چمران گفته است: «معتقدیم دوستان ما به ضرورت برسند از این وحدت حمایت می کنند. مسئولان عالی شورای ائتلاف هم نگاه این جا را دارند که هم افزایی یک ضرورت است.»
حال باید منتظر ماند و دید که سرانجام این کار به کجا می‌رسد. آیا آنطور که امثال ناصر ایمانی معتقد هستند دو شورا در نهایت به نحوی توافق کرده و یک دست می‌شوند یا اینکه این موازی‌کاری مزید بر علت شده و در کنار آن پدرخواندگی که چمران نیز به آن اشاره کرده است، به یک مشکل جدی بدل می‌شود؟