انتخابات ریاست جمهوری و بازی نخ‌نمای اصلاح‌طلبان
گروه سیاست سایت فردا - دعوای بین دولت و اصلاح‌طلبان در یک هفته اخیر بالا گرفته است. به خصوص از آنجایی که محمود واعظی برای چندمین بار به این جریان سیاسی تاخت و با نادیده گرفتن نقش آنان در پیروزی روحانی، جواب تندوتیزی به همه انتقاداتشان داد. هرچه باشد اصلی‌ترین دلخوری و نقد اصلاح‌طلبان به دولت ناشی از آن است که سهم خود را از دولت روحانی نگرفته و احساس می‌کنند که روحانی و همکاران اعتدال‌گرایش بعد از رسیدن به پاستور آنان را دور زده و به سوی دیگر چرخیده‌اند.
واعظی و سایرین در دولت بارها به این انتقادات پاسخ داده‌اند اما این بار صریح‌تر از همیشه گفته شد که همین سمت‌های داده شده به اصلاح‌طلبان نیز باید مورد قدردانی قرار بگیرد. سایر اعضای دولت از جمله حسام‌الدین آشنا نیز با لحنی آرام‌تر همین حرف را زدند.
رسانه‌های اصلاح‌طلب از این رویکرد دولت در ماه‌های پایانی مکدر شده و آن را مصداق قدرنشناسی دانستند. «کیهان» اما دیدی کلان‌تر به این قضیه دارد و آن را نه مجادله بین دولت و اصلاح‌طلبان بلکه بازی نخ‌نمای اصلاح‌طلبان برای فاصله‌گذاری از دولت می‌داند. بازی با اهداف انتخاباتی که در ثمربخش بودن آن نیز باید تردید کرد.
از همین رو است که این روزنامه اصولگرا در ستون اخبار ویژه خود به گزارش اخیر «اعتماد» اشاره کرده و نوشته است: « روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد روز گذشته در مطلبی با عنوان «دولت علیه اصلاح‌طلبان» نوشت: «مشاور رئیس‌جمهوری هم با رئیس‌دفتر هم‌داستان است. حسام‌الدین آشنا، مشاور رئیس‌جمهوری اگرچه به تند و تیزی محمود واعظی سخن نگفته، اما در حمایت از جریان سیاسی متبوعش کم نگذاشته است. روز جمعه بود که رئیس‌دفتر رئیس‌جمهوری در گفت‌وگویی با خبرگزاری دولتی ایرنا، پس از یک هفته به اظهارات صادق خرازی در ششمین کنگره حزب ندای ایرانیان واکنش نشان داد و گفت که دبیرکل حزب اصلاح‌طلب ندا نه‌تن‌ها در ستاد روحانی در سال ۹۲ هیچ نقشی نداشته، بلکه دلیل حمایت مجموعه اصلاح‌طلبان از حسن روحانی هم فاصله معنادار روحانی و عارف در نظرسنجی‌ها بوده است. واعظی که تا پیش از دولت روحانی تنها به عنوان یکی از نزدیکان سیاسی حسن روحانی شناخته می‌شد و نقشی هم در مرکز بررسی‌های استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت داشت، پس از روی کار آمدن دولت یازدهم ۴ سال وزارت را به کارنامه کاری‌اش افزود و حالا در مقام رئیس‌دفتر رئیس‌جمهوری و همراه با بسیاری از اعضای حزب اعتدال و توسعه، نقشه راه دولت را ترسیم می‌کند و به نظر می‌رسد در مسیر حمله به اصلاح‌طلبان و نادیده گرفتن و فراموشی نقش آن‌ها نیز همراهانی هم دارد.» گفتنی است اصلاح‌طلبان با علم به اینکه دولت دوم برای هر رئیس‌جمهوری، دولت حساب محسوب می‌شود؛ بعد از انتخابات ۹۶ و پیروزی دوباره حسن روحانی در رقابت انتخاباتی، هر یک سعی کردند به عناوین مختلف از دولت فاصله بگیرند. از این رو گاهی خود را میراث‌خوار بی‌موهبت عملکرد دولت روحانی خواندند و گاهی دیگر با اظهار پشیمانی و نگاه منتقدانه به دولت، سعی کردند خود را جدا از دولت نشان دهند. در سال‌های ۹۷ و ۹۸ هم پایان ماه عسل دولت و اصلاح‌طلبان اظهر من‌الشمس شد و سرعت عبور حامیان تکراری از دولت نیز بیشتر؛ چراکه هم ایده مرکزی پرطمطراق دولت یعنی برجام، ترامپیزه شده بود، هم دستان تدبیر دولت در مدیریت امور، خالی بودن‌شان عیان. از طرفی دیگر هم روز‌ها به سرعت به انتخابات بعدی نزدیک می‌شود. از این رو ضرورت نگاه به سبد رأی، فرافکنی و عبور را بار دیگر به نسخه‌پیچی‌های تئوریسین‌های اصلاحات کشاند؛ سبد رأیی که روزی با تکرار و جو سازی‌هایی، چون «مردم یادتان هست» و دیوارکشی خیابانی پر شده بود و امروز به آنجا رسیده که هیچ چیز برای مردم موهوم‌تر از درد جیب‌ها و سفره‌هایشان نیست. منفعت‌طلبی جریانی، باعث شده این ایام آن‌ها که روزی خود را تضمین دولت روحانی و حتی دندانه‌های کلیدش می‌خواندند، امروز رأی به حسن روحانی را تکدی‌گری سیاسی می‌دانند و فرمان تند کردن فضای سیاسی را صادر می‌کنند.»