ماجرای یک ترامپ در امریکا و ۹۹ ترامپ در داخل ایران

خبرگزاری تسنیم: مجید محمدپور، رئیس هیئت مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت در نشستی خبری اظهار داشت: امروز 820 شرکت حقوقی زیرمجموعه انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت ایران فعالیت می کنند که از این تعداد 182 شرکت، دانش بنیان هستند.

وی افزود: پیش بینی ما این است که تا سال آینده، 100 شرکت دیگر نیز به جمع شرکت های دانش بنیان انجمن اضافه کنیم.

محمدپور با بیان اینکه "بیش از 5 میلیارد یورو ظرفیت ساخت تجهیزات صنعت نفت در داخل کشور به صورت سالانه داریم"، گفت: این ظرفیت، ظرفیتی بالقوه است که برای استفاده از تمام آن، باید چالش های پیش روی تولید در کشور رفع شود.

وی ادامه داد: هم اکنون 40 درصد ظرفیت سازندگان تجهیزات صنعت نفت خالی است و برخی کارفرمایان، با وجود توان تولید بسیاری از تجهیزات صنعت نفت در داخل کشور، هنوز اقدام به واردات و خرید خارجی تجهیزات مشابه سال داخل می کنند.

محمدپور با بیان اینکه "تجهیزات صنعت نفت تولید شرکت های ایرانی با کیفیت اروپایی اما با قیمت چینی عرضه می شود"، گفت: امروز 85 درصد تجهیزات مورد نیاز صنعت نفت را می توانیم در داخل کشور بسازیم و این توانمندی موجب شده در این قبیل کالاها و تجهیزات صنعت نفت، هیچ کشوری نتواند ایران را تحریم کند.

وی افزود: نباید همه مشکلات را به گردن تحریم انداخت، ما مشکلات بسیاری از نوع نگاه به بخش خصوصی و تولیدکننده در داخل کشور داریم؛ بسیاری از مشکلات می تواند با توجه به ضرورت های اصلاح روند، به سادگی حل شود اما اگر یک ترامپ در امریکا داریم، 99 ترامپ در داخل کشور داریم و ما از کارفرمایان داخلی استدعا داریم که ما را تحریم نکنند.

رئیس هیئت مدیره انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت تصریح کرد: ما هیچ حمایتی از کارفرمایان و بدنه دولت نمی خواهیم، تنها انتظار ما این است که همانطور که با یک شرکت خارجی رفتار می کنید با ما هم مثل شرکت خارجی رفتار کنید.

محمدپور با بیان اینکه "بسیاری از تجهیزات صنعت نفت تولید داخل در سطح خاورمیانه منحصر به فرد است"، گفت: ما در صورت رفع مشکلات، می توانیم صادرات گسترده ای به کشورهای اطراف ایران داشته باشیم اما دیپلماسی ایران بیشتر معطوف مسائل سیاسی است و ما رایزن های اقتصادی در کشورهای هدف نداریم.

وی ادامه داد: در حالی که تمامیت ارضی سوریه با کمک ایران حفظ شده، امروز ترکیه 7.5 برابر ایران به سوریه صادرات دارد و این مسئله از نبود نگاه اقتصادی در دیپلماسی کشور نشأت می گیرد.