تهدید پنهان در «مکانیسم ماشه» که دستاورد وانمود میشود!
تحریف‌کنندگان سیاسی و رسانه‌ای درباره برجام آدرس غلط ندهند. محصول برجام، «مکانیسم ماشه» است و نه «دفع مکانیسم ماشه».
تحریف‌کنندگان سیاسی و رسانه‌ای درباره برجام آدرس غلط ندهند. محصول برجام، «مکانیسم ماشه» است و نه «دفع مکانیسم ماشه». این تحلیل را روزنامه وطن امروز در واکنش به برخی فضاسازی‌های تحریف‌آمیز منتشر کرده و نوشته است: در روز‌های اخیر شاهد ارائه آدرس‌ها و نشانه‌های نادرست و خطرناکی به ملت ایران درباره «مکانیسم ماشه» و «اصالت برجام» هستیم. رسانه‌های اصلاح‌طلب و طرفداران مشی خسارت‌بار دولت در عرصه سیاست خارجی، مدعی هستند آنچه منجر به «عدم احیای تحریم‌های چندجانبه ایران» در شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل شده، «اصالت برجام» (!) است. این «ادعا»، شاید در حال حاضر برای حامیان دولت جنبه تبلیغاتی داشته باشد، اما در آینده می‌تواند به سنگ بنایی برای «مواجهه ایده‌آل‌گرایانه و خطرناک» با سند توافق هسته‌ای و اعضای کمیته مشترک برجام تبدیل شود. واقعیت امر این است که «پروسه اسنپ‌بک»، «فعال‌سازی مکانیسم ماشه» و «احیای تحریم‌های چندجانبه ایران» آن هم با استناد به حق وتوی تنها یکی از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد، حکم یک «ابزار سلبی» را علیه کشورمان در سند برجام و متعاقبا قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت دارد. اعضای مجمع عمومی سازمان ملل، اکنون با استناد به خروج دولت ترامپ از توافق هسته‌ای با ایران، با احیای تحریم‌های چندجانبه ایران توسط کاخ سفید مخالفت کرده‌اند، اما در اینجا بهتر است کسانی که «ناکامی دولت ترامپ در بازگرداندن تحریم‌های چندجانبه» را معلول «استواری حقوقی سند برجام» (!) می‌دانند به این سؤال مهم پاسخ دهند: اگر همین الان، یکی از دولت‌های عضو توافق (غیر از آمریکا)، بنا بر خواست و اراده سیاسی و غیرحقوقی خود یا بر اساس زدوبند آشکار یا نهان با دولت ترامپ، قصد احیای تحریم‌های چندجانبه علیه ایران را داشته باشد، تکلیف چه خواهد بود؟ آیا در آن صورت، «سند برجام» و «قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت» می‌توانند جلوی این روند را بگیرند؟! قطعا خیر! شاید بهتر باشد این سؤال به‌گونه‌ای دیگر نیز مطرح شود: اگر دولت جدید بایدن، بدون آنکه تحریمی را علیه ایران در عمل لغو کند و حتی در ظاهر بدون پیش‌شرط، به عضویت برجام درآید و سپس بخواهد به عنوان یک «عضو برجام» مکانیسم ماشه را علیه کشورمان فعال کرده و در نهایت، پرونده ایران را از کمیته مشترک برجام به شورای امنیت ارجاع دهد، چه کسی می‌تواند جلوی این روند را بگیرد؟! مگر کسانی که امروز از استحکام توافق هسته‌ای سخن به میان می‌آورند، فراموش کرده‌اند ترامپ چگونه با یک امضا، از برجام خارج شد و با اعمال تحریم‌های یکجانبه علیه ایران، مسیر تجارت و مراودات اقتصادی با کشورمان را مسدود کرد؟! آیا بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ میلادی، «سند برجام» و «قطعنامه ۲۲۳۱» به کمک ملت ایران و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان آمدند؟!