وزیر ورزش چگونه سرخابیها را به اینجا کشاند؟/هرم وارونه
گروه ورزشی فردا: مهدی ربوشه نوشت: حالا به جرات میتوان گفت که مسعود سلطانی فر با فاصلهای قابل توجه، ضعیفترین وزیر ورزش در دهههای اخیر است. او که در سالهای حضورش در راس هرم قدرت در وزارت ورزش و جوانان بارها نشان داده تا چه حد به فوتبال و دخالت در امور آن علاقهمند است حالا با تصمیمات و سیاستهای سلیقهای خود باعث خشم هواداران استقلال و پرسپولیس شده است. البته تا پیش از نایب قهرمانی پرسپولیس در آسیا و نتایج ناامیدکننده این تیم در مسابقات لیگ بسیاری تصور میکردند که او وزیری پرسپولیسی است و نگاه ویژهای به این تیم دارد. اما واقعیت چیز دیگری است؛ پرسپولیس برنده از زمین بیرون میآمد و خیلیها تصور میکردند حمایتهای شخص وزیر باعث موفقیتهای این باشگاه است. آنها به واسطه برنامه ریزی و تصمیمات حرفهای کادر فنی و همین طور انگیزه بسیار بالای بازیکنان و صد البته داشتن بازیکنانی تاثیرگذار و سرنوشت ساز قهرمانیهای لیگ برتر را یکی پس از دیگری نصیب خود میکردند، اما هواداران و حتی برخی پیشکسوتان استقلال تصور میکردند سیاستهای ویژه و حمایتهای وزیر ورزش همان طور که نصیب پرسپولیس میشود باید به استقلال هم برسد، اما این روزها فرصت مناسبی است تا هم هواداران استقلال و هم هواداران پرسپولیس فارغ از هر گونه تعصبی عملکرد مسعود سلطانی فر را مورد ارزیابی قرار دهند تا متوجه واقعیت ماجرا شوند؛ این واقعیت که او نه تنها برای یکی از این دو باشگاه بلکه برای هر دو تیم پرطرفدار کشور ضعیفترین متولی ممکن بوده است و چه آدرسی بهتر از انتصابهای مسعود سلطانی فر در دو باشگاه استقلال و پرسپولیس که هر کدام به نوعی فاجعه بار بوده اند. اما با همه اینها امروز وزارت ورزش خود را پاسخگوی هواداران سرخابی نمیداند. نه دیروز که هواداران استقلال به خاطر حضور مدیرعاملی، چون احمد سعادتمند، سیاستهای وزارت ورزش را مسبب جامهای از دست رفته شان میدانستند و نه امروز که هواداران پرسپولیس "اخراج رسول پناه" را به یکی از ترندهای فضای مجازی تبدیل کرده اند. وزیر ورزش و جوانان که در همه این سالها از نشان دادن علاقه ویژه اش به فوتبال هیچ واهمهای نداشته و به نوعی نسبت به سایر رشتههای ورزشی بیاعتنایی پیشه کرده است، هیچ گاه به طور شفاف درباره انتصابهای غیر حرفهای و غیر کارشناسانه اش در هیات مدیرههای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس پاسخگوی افکار عمومی نبوده است. گویی این خصیصه را از دولتی وام گرفته که امروز خود را ابدا مسئول وضع نابسامان اقتصادی مردم نمیبیند و با لبخند و کنایه از کنار نگرانیها و نداریهای مردم میگذرد. استقلال امروز اگر چه خود را در کورس قهرمانی حفظ کرده است، اما فراموش نکنیم که در فاصله زمانی کوتاه تا نیم فصل لیگ برتر، تنها ۱۰ درصد مطالبات بازیکنان این تیم پرداخت شده است. موضوعی که وریا غفوری آن را فاجعه خوانده و تاکید کرده است که با چنین وضعیتی هیچ کس نباید انتظار قهرمانی از استقلال داشته باشد. از سویی دیگر یحیی گل محمدی سرمربی پرسپولیس نیز لحظاتی پس از دربی ۹۴ حضور رسول پناه در راس هیات مدیره باشگاه پرسپولیس را سخت مورد انتقاد قرار داد و تاکید کرد: «کسی که مسبب آن همه مشکل در پرسپولیس بود حالا به عنوان رییس هیات مدیره به ما پوزخند میزند.» گل محمدی به باشگاه ۴۸ ساعت فرصت داده که درباره اخراج رسول پناه از هیات مدیره دست به کار شود در غیر این صورت کناره گیری خواهد کرد. ضرب الاجل یک مربی به باشگاه برای اخراج عضو هیات مدیره اش! اولتیماتومی که نشان میدهد ناکارامدی وزیر ورزش در اداره درست و حرفهای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس باعث شده تا شکل واقعی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس هرمی وارونه را به ذهن متبادر کند؛ این وضعیت نتیجه مستقیم ناکارآمدی مسعود سلطانی فر به عنوان سیاست گذار اصلی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس است. جایی که او معلوم نیست به چه دلیلی آزموده (بخوانید رسول پناه) را میآزماید و این خطا همچنان ادامه دارد. وقتی دولت که از ابتدا نشان داده "ورزش" مساله اش نیست و از وزارت ورزش و جوانان خود به دنبال علت یابی نیست این افکار عمومی است که امروز بیش از هر زمان دیگری اعتماد و باورش را نسبت به متولیان ورزش کشور از دست میدهد.