اشتباه دختر آیتالله و رسوایی اصلاحطلبان/ مصائب اعاده اموال نامشروع
روزنامههای امروز به موضوعاتی در حوزههای سیاسی، اقتصادی و ... پرداختهاند که مهمترین موارد آن به شرح زیر است:
گروه سیاست سایت فردا - روزنامههای امروز به موضوعاتی در حوزههای سیاسی، اقتصادی و ... پرداختهاند که مهمترین موارد آن به شرح زیر است:
«وطن امروز» عکس یک خود را به اظهارات اخیر فائزه هاشمی و ابراز تمایل وی به تداوم ریاست جمهوری ترامپ اختصاص داده است منتها به جای عکس کردن خود فائزه، تصویری را برگزیده که محسن هاشمی، سید حسن خمینی و اسحاق جهانگیری را در یک قاب قرار داده است. این تصویر مربوط است به رونمایی از موزه آیتالله هاشمی و دلیل انتخاب نیز آن است که این روزنامه اصولگرا معتقد است «صحبتهای غیرملی فائزه هاشمی درباره نفع اصلاحطلبان از تحریمهای ترامپ علیه مردم ایران، پردهها را کنار زد و اندرونی جریان اصلاحات برای مردم آشکار شد». از همین رو در گزارشی با عنوان «پشت نقاب اصلاحات» مینویسد: «موضع اخیر فائزه هاشمی در نوع خود بیسابقه است و هیچکدام از نیروهای سیاسی داخلی و اعضای احزاب اصلاحطلب با چنین صراحتی نسبت به این مشی پشت پرده اقرار نکرده بودند با این حال نمیتوان منکر آن بود که آنچه عضو حزب کارگزاران سازندگی به زبان آورد سالها در پس پرده کنشهای سیاسی اصلاحطلبان قابل رویت بود.»
«اعتماد» تیتر یک خود را به وضعیت آلودگی هوای شهرها که بغرنج است، اختصاص داده و نوشته که «هشت روز مانده به روز هوای پاک، شهرهای کشور همچنان در مه غلیظ آلودگی فرو رفتهاند و همچنان جز وزش باد، امید دیگری به تغییر وضعیت نیست.» این روزنامه اصلاحطلب همچنین گفتوگویی دارد با فائزه هاشمی رفسنجانی درباره مطالبات زنان که انتشار آن در روزی که خانم هاشمی به واسطه اظهارات خود در مصاحبه پیشین تا این حد این در مرکز توجهها و انتقادها است؛ کج سلیقگی است. به هرحال اهم اظهارات وی در این گفتگو به شرح زیر است: * چون برخی اعضای فقیه شورای نگهبان مخالف رییسجمهوری یک زن هستند. همواره با سکوت از کنار این قضیه گذشتهاند، چراکه از لحاظ سیاسی، فقهی، حقوقی و ادبی استدلالی برای عدم اجازه زنان به عنوان رییسجمهور وجود ندارد. * بابا موافق کاندیداتوری و ریاستجمهوری زنان بود. * ما مدعی یک جمهوری اسلامی هستیم. این تبعیض با عدالت اسلام و اصول حقوق بشر مغایرت دارد. زنان باید بتوانند با استفاده از فرصتهای موجود در هر حکومت رشد کنند. * ممنوعیت حضور زنان در سیاست قانونی نیست. بیشتر ناشی از فکر متحجر یا سوءاستفاده از جایگاه قدرت است. به هر دلیلی پذیرفتنی نیست.
«آرمان ملی» محسن هاشمی را به بهانه نامه گلایهآمیزش به خواهر و درخواست عذرخواهی عکس یک کرده است. این روزنامه نزدیک به خانواده هاشمی به شرح ماجرایی که بعد از مصاحبه فائزه هاشمی پیش آمد، اشاره کرده و روزنامههای اصولگرای منتقد اظهارات فائزه هاشمی را به ماهیگری از آب گل آلود متهم میکند. این در حالی است که آش آنقدر شور شده که خود اصلاحطلبان و حتی خانواده هاشمی نیز نتوانستند در این باره سکوت کنند. این روزنامه اصلاح طلب در گزارش خود آورده است: «نکته قابل تامل ماهیگیری دلواپسان از آب گل آلود است و سعی کردند اظهارات فائزه هاشمی را بهانه هجمه به رقبای سیاسی خود کنند. به عنوان نمونه فارس پلاس نوشت: «فائزه هاشمی طرفدار ترامپ است؛ چرا؟! چون بهتر به ایران فشار میآورد... و این خانم و دوستانش بهتر میتوانند از آن فشار در داخل ایران به نفع خودشان کاسبی کنند... چقدر خوب و مختصر و مفید در چند ثانیه کاسبان تحریم و فشار بر مردم ایران را معرفی کرد...» وطن امروز هم تصویر فائزه هاشمی را در اندازه بزرگ در صفحه نخست خودش منتشر کرد و در گزارشی با تیتر «سوگوار ترامپ در سالگرد پدر» چنین به بهانه انتقاد از فائزه به دولت و حزب کارگزاران انتقاد کرده است: «فائزه هاشمی که چه در جایگاه خانوادگی و چه در جایگاه سیاسی بهعنوان یک عضو حزب کارگزاران سازندگی از مهمترین حامیان روحانی به شمار میرود و بارها نیز در دفاع از او به سخنرانی پرداخته است، در جدیدترین گفتوگوی خود با یکی از رسانههای اصلاحطلب پرده از هدف بلندمدت خود و کمک ابزار تحریمها به آن برداشت» برخی اصلاحطلبان هم از اظهارات فائزه هاشمی انتقاد کردند که البته هدف آنها دلسوزانه بود.»
«کیهان» تیتر یک خود را به تحولات در آمریکا و انتقال قدرت در آن اختصاص داده است. این روزنامه اصولگرا با عنوان «زمستان داغ آمریکا خبری از انتقال آرام قدرت نیست!» مینویسد: ««نیویورکتایمز» نوشته، «دونالد ترامپ» از انتقال آرام قدرت به «جو بایدن» پشیمان شده و حوادث سیاه روز چهارشنبه در کنگره تاثیری روی او نگذاشته است. این یعنی، آمریکا همچنان مستعد تکرار حوادث خونین کنگره است و احتمالا باید منتظر «زمستان داغ» در این کشور بود.» کیهان همچنین در گزارش دیگری حمایت فائزه هاشمی از تحریمهای ترامپ را رسوایی جدید مدعیان اصلاحات میخواند و یادآور میشود که: «چند سال پیش (آذرماه ۱۳۹۱) افشای فایل صوتی گفتوگوی مهدی هاشمی (فرزند مرحوم آیتالله هاشمی) و نیکآهنگ کوثر (ضدانقلاب خارجنشین) که با حواشی و جنجال زیادی همراه بود، مشخص کرد که یک برنامهریزی میان مهدی هاشمی و جریان برانداز بهمنظور اعمال فشار به ارکان نظام برای کوتاه آمدن در برابر فتنهگران وجود داشته است.»
«شرق» قضیه اظهارات پرحاشیه فائزه هاشمی و واکنش محسن را در عکس یک خود دیده و با تیتر «هاشمی منتقد هاشمی» نوشته است: «فائزه در همان مصاحبه جنجالی گفته بود که محسن در بین ما از همه محافظهکارتر است یا به قول خودش عاقلتر است. خیلی دلش میخواهد ما را کنترل کند.... به نظر میرسد که از آن منظر که محسن هاشمی گفته، صحبتهای خواهرش گزکی به دست مخالفان هاشمی میدهد، بیراه نیست؛ تا جایی که محمدحسن قدیریابیانه اصولگرا هم گفته: «متأسفانه استقبال و دعوت از کشورهای دیگر برای تحریم ایران در خانواده آقای هاشمی موضوع جدیدی نیست. مهدی هاشمی زمانی که مسئول دفتر دانشگاه آزاد در انگلستان بود، از آنجا تلاش میکرد با آمریکاییها تماس بگیرد تا از آنها بخواهد ایران را تحریم اقتصادی کنند و در مصاحبه با خبرنگار ضد انقلاب گفته بود موضعی که من میگیرم، با خانواده هماهنگ است. صدای او و اعتراف آقای نیکآهنگ در اینترنت موجود است.» این روزنامه اصلاحطلب گفتوگویی نیز دارد با احمد زیدآبادی، فعال سیاسی اصلاحطلب که اهم اظهارات وی به شرح زیر است: * در سالهای اخیر نیز شکافهای طبقاتی افزایش پیدا کرده و مشکلات اقتصادی افزایش پیدا کرده، ظاهرا اصلاحطلبان به این فکر افتادهاند که بحث عدالت را در گفتمان خود غلیظ کنند و منظورشان از عدالت نیز دقیقا روشن نیست؛ یعنی دخالت گستردهتر دولت در اقتصاد؟ * آنچه اصولگرایان بهعنوان ارزشهای انقلاب مطرح میکنند، همان چیزی بود که در دهه ۶۰ نیروهای چپ که بعدها اصلاحطلب شدند، از آن حمایت میکردند و در آن موقع اتفاقا همین اصولگرایان تقریبا مخالف تمام این حرفها بودند و علاقهای به صدور انقلاب نداشتند. با دخالت دولت در اقتصاد شدیدا مخالفت میکردند و خیلی هم ضد آمریکایی نبودند. * اصلاحطلبان باید مقداری از قدرت سیاسی کناره بگیرند و موقعیت خودشان را در متن اجتماع تقویت و خودشان را بهروز کنند. * این فقط اصلاحطلبان نبودند که به سمت ناطق رفتند. ناطق هم به اندازهای به این سمت آمده و از آن گرایشهای قدیم خودش فاصله گرفته که این یک امر دوجانبه و بر اثر تغییرات در دو سو و شکستها و پیشرفتنکردن اجتماعی و نوعی عقبگرد به قبل نیز محسوب میشود.
«آفتاب یزد» دعوای خانوادگی هاشمیها که بعد از مصاحبه اخیر فائزه هاشمی بروز کرد را عکس یک و واکنشها به این ماجرا را منعکس کرده است. این روزنامه اصلاحطلب در سرمقاله خود، اما به اصلاحطلبان توصیه میکند که مرزبندی کنند. سیدعلیرضا کریمی در این یادداشت مینویسد: «وقتی جریان اصلاح طلب بر مصالحه و مذاکره تاکید دارد طبعا ترامپ دشمن این رویکرد بوده پس شان طرح این سخنان غریب چه بوده است؟ پیشتر هم البته یکی دیگر از اعضای حزب کارگزاران سخنانی مطرح کرد که حاشیه ساز شد. سعیدلیلاز که مشاور امین غالب دستگاههای دولتی شده است (!) در سخنانی به استقبال رئیس جمهور نظامی رفته بود. هرچند برخی از طرفداران اجارهای وی در پی ماله کشی بر سخنان عجیب او بودند، اما روشن بود که او میخواهد بگوید حتی اگر رئیس جمهور بعدی نظامی هم باشد او حاضر است با وی کار کند! خب طبعا این ادعا نیز میانهای با مرام اصلاح طلبی ندارد. هیچ وقت این جریان طالب یک رئیس جمهور نظامی نبوده و به صورت مداوم و مکرر تاکید و اصرار بر مرزبندی میان فعالیت سیاسی و نظامیگری کرده است. به نظر میرسد بجاست موثران جریان اصلاح طلب فکری به حال این قضیه کنند. این گافهای سهوی یا عمدی برای جریان مذکور گران تمام خواهد شد. به عبارت ساده اینجا، جای رودربایستی سیاسی نیست و باید مرزبندی کرد با کسانی که عاشق ترامپ جانی هستند و .... فکر نمیکنم روشنتر میشد نوشت!»
«ایران» اگرچه صفحه یک قابل اعتنایی ندارد، اما انتقاد از مجلس را از دستور کار خارج نکرده و در یادداشتی به قلم سیدمصطفی هاشمیطبا، فعال سیاسی اصلاحطلب و با عنوان «۵ ایراد به مصوبه انتخاباتی مجلس» مینویسد: «اول از همه اینکه انتخاب و گزینش برنامه مطلوب نامزدها حق مسلم مردم و فلسفه وجودی نهاد انتخابات در هر نظام سیاسی و حقوقی است. محدود کردن و گرفتن این حق، مستقیماً به معنای تضعیف حق مسلم مردم و از بین بردن فلسفه نهاد انتخابات است و این خطر را دارد که صندوق رأی را به یک پدیده کاملاً نمایشی و صوری و بدون تأثیر در کشور تبدیل کند.... موضوع دوم به امر مسئولیتپذیری اجتماعی برمیگردد که مستقیماً ناشی از حق انتخاب است. کشوری میتواند در گذر تاریخ به پلههای ترقی برسد که ملت آن دارای رفتاری مسئولانه باشند و رفتار مسئولانه در فرد یا جماعتی ایجاد نمیشود جز اینکه به آن فرد یا جماعت حق انتخاب داده شود.... در موضوع سوم این آسیبشناسی باید گفت که وقتی نه فقط بررسی صلاحیتهای عمومی نامزدهای یک انتخابات، بلکه بررسی صلاحیت برنامه آنها به نهاد یا مجموعهای خاص واگذار میگردد، طبیعتاً بخش زیادی از مسئولیت عملکرد دولت برآمده از آن انتخابات هم برعهده نهادی است که صلاحیت فرد و برنامه او را تأیید کرده است. حال سؤال این است که آیا شورای نگهبان آمادگی پذیرش چنین مسئولیتی و قرار گرفتن در برابر سؤالات متعدد از نتیجه اجرای برنامههای دولتهای آتی را خواهد داشت؟ موضوع چهارم این است که اساساً شورای نگهبان نه اختیار قانونی لازم برای چنین بررسی را دارد و نه صلاحیت فنی و کارشناسی را. فلسفه حقوقی وظایف شورای نگهبان در قبال انتخابات کاملاً مشخص است و به نظر نمیرسد از هیچ کجای آن بتوان چنین استنباط کرد که بررسی برنامه نامزدها میتواند در صلاحیت این شورا قرار بگیرد. علاوه بر این ساختار و ترکیب این شورا هم به گونهای نیست که تخصصهای لازم برای بررسی همه جانبه برنامه نامزدهای انتخاباتی را داشته باشد. در نهایت مسأله و ایراد پنجم هم این است که بررسی این برنامهها با توجه به ابعاد مختلفی که دارد و تفاوت دیدگاهها در میان گرایشهای مختلف به حوزههای گوناگون، کاملاً استعداد این را دارد که درگیر سلایق و برداشتهای شخصی شود و از محور بحثهای کارشناسی و فنی و همینطور ذائقه عمومی خارج گردد.»
«جوان» تیتر یک خود را به استقبال از اقدام و ابلاغیه جدید دستگاه قضا برای پس گرفتن اموال نامشروع اختصاص داده است و مینویسد: «بازپس گیری مال نامشروع، همیشه سخت است، گاهی سختتر؛ همیشه سخت است، چون اثبات جرم در کسب مال نامشروع پیچیدگیهای خاص خودش را دارد. گاهی سختتر است، چون مال نامشروع را دست به دست میچرخانند تا ردی از مال باقی نماند. این مشکل در حقوق و قانون هم فصول متعددی را به خودش اختصاص داده است. برخی از حقوقیها و بعضی از مواد قانونی «معامله صوری» یا «معامله به قصد فرار از دین» را باطل و غیرمملک اعلام کردهاند. در جایی دیگر، «معامله با مال غیر» یک اقدام «فضولی» برشمرده شده که صحت آن منوط به «اجازه مالک» دانسته شده است. اما همه این مقررات کهنه و دارای ضمانت اجرا هم تا کنون نتوانستهاند جلوی جولان کسب مال نامشروع یا چرخش مال نامشروع را بگیرند. مرور زمان و پاک شدن جرم از ذهن جامعه یا بزه دیده هم از دیگر مصائب برخورد با کسب مال نامشروع است. وقتی یک «مسئول» به همه این مشکلات اضافه شود، با یک معادله چند مجهولی مواجه میشویم که حل کردن آن تقریباً محال به نظر میرسد؛ هم، چون مسئول راه و چاههای فرار از ضمانت اجرایی قانونی را بهتر از غیرمسئول میداند و هم، چون بازخواست و احراز مجرمیت مسئول حواشیای دارد که باعث میشود مقام رسیدگی کننده در مواردی و برای حذر از «حاشیه» بیخیال محاکمه مسئولِ کاسبِ مالِ نامشروع شود. بخشنامه بازپسگیری اموال نامشروع، با اشراف به این مصائب فرسوده، راهکارهای روشنی را درنظر گرفته است که «اعاده اموال نامشروع مسئولان» را میسر میکند. راهکارهای روشن بخشنامه ابلاغی رئیس قوه را میتوان در چند فقره دستهبندی کرد.»