احمدی نژاد لاریجانی؛ بازگشت به روزهای مباحثه
فعالتر شدن حامیان علی لاریجانی و در عین حال محمود احمدینژاد این گمانه را به ذهن میرساند که در انتخابات آتی شاهد دوقطبی حاصل از کاندیداتوری آنان باشیم. اگرچه تا کنون خبر رسمی و مشخصی درباره ورود هیچ یک به انتخابات منتشر نشده است.
گروه سیاسی فردا: همزمان با تکاپوی اصلاحطلبان برای تصمیمگیری درباره حمایت یا عدم حمایت از اسحاق جهانگیری که در طرح دو قطبی جهانگیری - لاریجانی موثر است، در جریان اصولگرا نیز نشانههای از شکلگیری یک دو قطبی به چشم میخورد. خبرها حاکی از آن است نزدیکان و حامیان علی لاریجانی فعالانهتر از قبل مشغول مهیا کردن بستر ورود او به عرصه انتخابات ریاست جمهوری آتی هستند. در عین حال اخبار و نشانههایی از تمایل و قصد ورود محمود احمدینژاد به این رقابتها مشاهده میشود. هیچ یک از این دو سیاستمدار رسما اعلام کاندیداتوری نکردهاند و خبرنگار «فردا» نیز اطلاعی در این خصوص ندارد، اما آنچه در این گزارش مورد بررسی قرار میگیرد؛ نتیجه کاندیداتوری و رقابت این دو نفر با یکدیگر- در یک شرایط فرضی - است. وجه تشابه علی لاریجانی و محمود احمدینژاد در صورت کاندیداتوری در این است که هر دو نفرشان در جریان سیاسی اصولگرا زیست کرده، اما مورد حمایت این جریان نیستند. این گزاره البته در مورد احمدینژاد بیشتر صدق میکند، زیرا اصولگرایان بعد از مشاهده عملکرد او در دولت دهم از وی فاصله گرفته و رسما برائت جستند. در سالهای بعد نیز همواره نسبت به او و اقدامات و اظهاراتش، مواضع مشخصی داشتهاند. علی لاریجانی، اما یک سیاستمدار کهنهکار و مورد احترام در جریان اصولگرا است. عملکرد وی در سالهای اخیر، اما سبب شده که این چهره میانهرو نتواند آنقدر که روی حمایت اصلاحطلبان حساب میکند، روی حمایت اصولگرایان حساب کند. بر این اساس اگر لاریجانی و احمدینژاد کاندیدای ریاست جمهوری شوند شاهد دو قطبی خواهیم بود که هیچ کدام از سرهای آن گزینه مورد حمایت یا به عبارت دقیقتر گزینه کاملا مورد حمایت، اصولگرایان نیستند. این دو قطبی، اما تاثیر قابل توجه در نتیجه انتخابات خواهد داشت چراکه بخشی از بدنه رای هر دو نفر از سبد رای اصولگرایان تامین خواهد شد. به این ترتیب توجه به این دو قطبی احتمالی برای جریان اصولگرا حائز اهمیت خواهدبود. نقش مثبت دو قطبی لاریجانی و احمدینژاد قطعا تزریق شور انتخاباتی است. درست است که فعالان سیاسی اصولگرا و دلسوزان نظام بارها تاکید کردهاند که دو قطبی سازی برای افزایش نشاط انتخاباتی بهای گذافی است، اما بر کسی پوشیده نیست که شکل گیری دوقطبی در صورت کاندیداتوری این دو چهره سیاسی، ناگزیر است. این را سوابق تعامل و همکاری آنان تایید میکند. رویکرد احمدی نژاد در مقابل برادران لاریجانی که بعد از اتمام دوران ریاست جمهوری او رنگ و بوی خصومت گرفت، تنها بخشی از این قضیه است. آنچه در جریان همکاری علی لاریجانی به عنوان رئیس مجلس و احمدینژاد در قامت رئیس جمهور گذشت نیز فراموش نشده و گواه روشنی است بر احتمال شکل گیری این دو قطبی. حضور علی لاریجانی و احمدینژاد در مناظرات انتخاباتی قطعا یادآور آن مجادلات پیشین که مثال بارز آن یکشنبه سیاه مجلس است، خواهد بود. ید طولای احمدینژاد در بگم بگم و روی پرده ریختن مسائلی که راست و دروغش نیز با هم آمیخته قطعا مناظرات انتخاباتی داغ، اما پر آسیبی را رقم خواهد زد. بر همگان روشن است که احمدینژاد نه خط و مرزی برای پیش نکشیدن مسائل مربوط به خانواده رقیب دارد و نه ملاحظهای مبنی بر اینکه گفتن یک حرف از تریبون عمومی به دست دشمن بهانه میدهد یا خیر. بدیهی است که علی لاریجانی نیز اگر در چنین موقعیتی قرار بگیرد، ساکت نمانده و مثل همان روز که اجازه پخش نوار در صحن پارلمان را داد، دست به انتحار میزند. حال اگر لاریجانی به پشتوانه جریان اصلاحات در جایگاه کاندیدای ریاست جمهوری قرار گرفته باشد، باید منتظر بدتر از اینها بود چراکه حامیان احتمالی او نه نگران بیان مسائلی که به اصولگرایان لطمه بزند، هستند و نه دل خوشی از احمدینژاد دارند. به این ترتیب میتوان یقین داشت که شکل گیری دوقطبی احمدینژاد - لاریجانی در انتخابات ۱۴۰۰ نه تنها بر انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، بلکه بر جایگاه و آینده خیلیها اثرخواهد داشت. در این موضوع، اما به معنای تایید یا تلاش برای تقویت گمانه کاندیدتوری هیچ کدام از این دو نفر نیست و هر آنچه که گفته شد صرفا بر پایه افزایش فعالیت حامیان آنان که نشانهای از احتمال کاندیداتوری است، بیان شده است.