نگرانی اصلاح‌طلبان از تکرار تجربه ۸۴
جریان اصلاح‌طلب همزمان که کاندیدا‌های بسیاری دارد، کاندیدایی که ظرفیت تایید صلاحیت، جلب نظر طیفهای مختلف و مهم‌تر از همه، قابلیت رای‌آوری باشد؛ ندارد لذا این نگرانی ایجاد شده که تکثر کاندیدا‌ها موجب تکرار تجربه انتخابات ۸۴ شود.
گروه سیاست سایت فردا - نه به آن روزی که اصلاح‌طلبان دم از عدم مشارکت و تحریم انتخابات می‌زدند و نه به حالا که آنقدر نامزد و متقاضی کاندیداتوری دارند که نگران تکرار تجربه انتخابات ۸۴ شده‌اند! فعالان سیاسی در جریان اصلاح‌طلب این روز‌ها سخت مشغول کار هستند و تردید‌ها درباره ورود به انتخابات را نیز کنار گذاشته‌اند. مساله امروز آنان چگونگی ورود به انتخابات و بحث ائتلاف یا عدم ائتلاف است. اگر انتخابشان گزینه دوم یعنی عدم ائتلاف و استفاده از کاندیدای اصلاح‌طلب به قول خودشان خالص باشد که چالش‌های دیگری رخ می‌نمایند. مثلا در عین حال که کاندیدا‌های بسیاری دارند، کاندیدای مناسب و قدر که قابلیت تایید صلاحیت، اجماع و رای آوری داشته باشند؛ ندارند. همچنین هنوز در ایجاد سازوکار اجماع‌سازی که بتواند در این انتخابات نقش شورای عالی اصلاح‌طلبان را ایفا کند، موفق نبوده‌اند. بحث اصلی و مهم آنان، اما همان تکثر کاندیدا‌ها است. تکثر کاندیدا‌هایی که هر یک به تنها به طرفه العینی از جریان رقیب شکست می‌خورد. اصلاح‌طلبان، اما این وضعیت را در انتخابات ۸۴ نیز آزموده‌اند لذا از این بابت نگران شده و به دنبال راهکاری هستند که مانع تکرار این تجربه شوند. برخی از آنان نیز خود را به خوشخیالی زده و بیان اینکه اجازه تکرار تجربه ۸۴ را نمی‌دهیم، از کنار این موضوع می‌گذارند. مثلا محسن رهامی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب به «شرق» می‌گوید: «البته اصل این مسئله که فعلا برای انتخابات ۱۴۰۰ تعدد نامزد انتخاباتی داشته باشیم، اشکالی ندارد. این امر می‌تواند به فعال‌تر‌شدن فضای انتخابات و حضور بیشتر مردم و دادن حق انتخاب بیشتر به شهروندان منجر شود، در کشور‌هایی مثل آمریکا هم در هردو طیف سیاسی دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان همین روش جاری است، ولی درنهایت در پروسه تبلیغات و ارزیابی‌های حزبی و تشکیلاتی به‌تدریج، افرادی که زمینه کمتری دارند، کنار می‌کشند و نامزد‌هایی که با اقبال بیشتری در بین مردم مواجه هستند، به فعالیت ادامه می‌دهند تا درنهایت در بین هر جناح، فقط یک نفر برای رقابت نهایی باقی بماند. به نظر می‌رسد ما هم باید این روش را اجرا کنیم و با روشی معقول که در کشور‌های دیگر رایج است، درنهایت با نامزد اجماعی وارد رقابت نهایی شویم تا خطای استراتژیک سیاسی سال ۱۳۸۴ اصلاح‌طلبان دیگر تکرار نشود.» شبیه این حرف را قبلا هم برخی از اصلاح‌طلبان زده بودند. به عنوان مثال سیدمحمود میرلوحی، عضو شورای شهر تهران به «نامه نیوز» گفته بود: «ما در دو دهه اخیر تجربه‌های زیادی به دست آورده‌ایم و از یاد نمی‌بریم که در سال ۸۴ درحالی که ۶۰ درصد آراء ازان ما بود، به دلیل نامزد‌های متعدد انتخابات را واگذار کردیم. من تصور می‌کنم همه دوستان آن تجربه را به یاد دارند و هیچ حزبی تمایل ندارد در نهایت اصلاح‌طلبان با چند نامزد وارد انتخابات شوند و این که اخیرا احزاب نامزد‌های خود را معرفی می‌کنند برای آن است که فضای کشور انتخاباتی شود و یخ سرد سیاست قدری آب شود و حتما در نهایت همه بر یک نامزد اجماع خواهند کرد و اجازه نمی‌دهیم تجربه انتخابات ۸۴ تکرار شود». این ابراز امیدواری اصلاح‌طلبان به عدم تکرار تجربه انتخابات ۸۴، اما همزمان است با بلاتکلیفی نهاد اجماع‌ساز در این جریان و همچین خالی بودن دستشان از کاندیدای با ویژگی‌های کاریزماتیک که بتواند نظر بدنه اجتماعی را جلب کند. به عبارت دیگر می‌توان این نوع ابراز امیدواری‌ها را نشانه‌ای از جدی بودن این دغدغه در جریان اصلاحات به حساب آورد.