ماجرای انگشتری یادگار رهبری که به دست گوینده رادیو نمی‌رفت!
گوینده نام‌آشنای رادیو از دیداری غیررسمی می‌گوید اما طبق عادت انگشتری به یادگار می‌دادند اما آن روز جز انگشترِ خودشان هیچ انگشتری، اندازه دستم نشد.
خبرگزاری تسنیم: خوش صدایی زیبنده نامِ بهروز رضوی است؛ شخصیتی که سالها صدایش قصه شب بسیاری از شنوندگان رادیو تهران می‌شود. همیشه به نکته قابل تأملی اشاره می‌کند و باز هم این نکته را یادآوری کرد "اگر عقل و تجربه امروز را داشتم هرگز به تلویزیون نمی‌آمدم".
مدرک درجه یک هنری کشور را به صدای آشنای گرمی اهدا کردند که سالها شنونده قصه‌های شبش بوده و اصلاً بسیاری از اوقات موج رادیو تهران را به خاطر او برگزیدیم
بهروز رضوی جزو گویندگانی است که نیاز به معرفی ندارد، چون شنوندگان رادیو و بینندگان تلویزیون سالها است با صدای او زندگی کرده و قصه‌های شبانه او را گوش داده‌اند.
رضوی معتقد است گوینده حرفه‌ای و موفق نباید خودش را در برنامه به رخ مخاطب بکشد و باید تمام تمرکزش روی متنی باشد که اجرا می‌کند.
گوینده قدیمی رادیو اعتقاد دارد که شنونده نباید گوینده را حس کند؛ یعنی گوینده در جایی موفق است که خودش را حذف کند. اگر گوینده توانایی‌های خودش را به رخ مخاطب بکشد، مزاحم درک سالم و بی‌واسطه مطلب می‌شود.
برخی مواقع گویندگان جوان حیفشان می‌آید صدایشان در بخش‌هایی از قصه از شفافیت یا شیکی بیفتد و از بین برود و به همین دلیل مرتب مراقب صدای خودشان‌اند؛ در حالی که گوینده باید مواظب متن و نوع اجرای آن باشد.
با رضوی به بهانه پخش مستند غیررسمی و دیدار با رهبر انقلاب صحبت کردیم که البته خیلی اهل گفتن نیست و بیشتر از خوشحالی‌اش و انگیزه مضاعفی که آن دیدار به او انتقال داده است.
گفتنی‌های کوتاهی داشت مخصوصاً ماجرای جالبِ عوض کردن چند باره انگشتر داشت که در ادامه می‌خوانید:
هر بار که با او صحبت می‌کنیم رادیو را رسانه گرمی می‌داند و اعتقاد دارد اگر عقل و تجربه امروز را داشت هرگز به تلویزیون نمی‌رفت.
بهروز رضوی به خبرنگار تسنیم می‌گوید: کاش به تلویزیون نیامده بودم، زیرا تصوری که شنونده از چهره من دارد از خود چهره من بهتر است.
این گوینده نام‌آشنا درباره دیدار با رهبر انقلاب، تأکید کرد: واقعاً افتخار کردم به این دیداری که با بچه‌های رادیویی همراه شدم. واقعاً به ما اظهار لطف داشتند و در سخنرانی‌شان نکاتی را گوشزد کردند که دغدغه بسیاری از دلسوزان اهالی فرهنگ و هنر بود.
وی در پاسخ به این سؤال درباره چه نکات رادیویی صحبت کردید، گفت: در مورد رادیو سعی کردم توجه‌شان را به نکاتی که باید جلب کنم. البته به نکاتی اشاره کردند که اشراف‌شان برایم قابل تأمل بود.
رضوی افزود: از آن جلسه اظهار لطف‌های ایشان به خاطرم مانده و انگیزه‌ای که برایم مضاعف‌تر شد آنقدر ایشان چقدر به اهالی فرهنگ و هنر ابراز لطف می‌کنند و برایشان این مقوله اهمیت ویژه‌ای دارد.
گوینده قدیمی رادیو درباره ماجرای پخشِ صحنه جذابِ عوض کردن چند باره انگشتر، خاطرنشان کرد: طبق عادت ایشان به حاضرین در این دیدارها یادگاری اهدا می‌کنند و در آن جلسه هم انگشتری به یادگار می‌دادند. بر این اساس ایشان انگشتری به بنده دادند اما اندازه دستِ من نشد به همین خاطر بعد از عوض کردن چند باره انگشتر، انگشتر خودشان را اهداء کردند و اتفاقاً اندازه دستم شد.
وی در پاسخ به این سؤال که این دیدارها چه تأثیری می‌تواند بر روی اهالی فرهنگ و هنر داشته باشد، گفت: به تعالی و ارتقاء مسیر فرهنگ و هنر، کمک شایانی می‌کند. این دیدارها حتماً روحیه مثبت و انگیزه مضاعفی را القاء می‌کند.