فرش قرمز اصلاح‌طلبان برای «زنگنه» / شیخ‌الوزرا گزینه مورد اجماع است؟
رسانه‌های اصلاح‌طلب یک بار دیگر فضاسازی برای ورود بیژن زنگنه به انتخابات ۱۴۰۰ را شروع کرده‌اند، اما به نظر نمی‌رسد که او ظرفیت تبدیل شدن به گزینه مورد اجماع را داشته باشد.
گروه سیاست سایت فردا - انتخابات ریاست جمهوری نزدیک است و گمانه‌زنی‌ها درباره کاندیدا‌های احتمالی ادامه دارد. نام‌هایی اضافه و کم می‌شود و میزان جدی بودن احتمال کاندیداتوری هر یک از چهره‌های مطرح نیز بررسی می‌شود. یکی از این‌نام‌ها «بیژن زنگنه» است. نام وزیر نفت روحانی قبلا هم در گمانه‌های انتخاباتی ذکر شده بود، اما جدی نبود و خودش نیز با بیان اینکه «با اتمام این دوره خود هرگز وارد کار دولتی نخواهم شد.» خیال همه را راحت کرده بود. روزنامه اعتماد، اما در شماره امروز خود و در گزارشی با عنوان «شیخ الوزرا به «پاستور» می‌رود؟» بار دیگر این گزینه را روی میز گذاشته است. روزنامه اصلاح‌طلب «اعتماد» می‌نویسد: «یک نام هم به تازگی به این فهرست اضافه شده است. بیژن نامدارزنگنه که چندی پیش خود احتمال حضور در انتخابات ۱۴۰۰ را رد کرده بود، اما حالا خبرنگار «اعتماد» مطلع شده که دوباره چند روزی است که نامش در برخی محافل شنیده می‌شود.» زنگنه کیست؟ بیژی زنگنه از جمله اصلاح‌طلبانی است که تقریبا ۴ دهه در سطوح عالی مدیریتی کشور فعال بوده است. سابقه‌ی عضویت در حزب کارگزاران و بنیاد باران را دارد. او در سال ۱۳۳۱ و در کرمانشاه به دنیا آ» ده است. از دانشگاه تهران مدرک کارشناسی ارشد مهندی راه و ساختمان گرفته و از سال ۵۶ با ۸۵ یعنی زمان بازنشستگی عضوهیات علمی دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی بود. حضورش در دولت را از سال ۱۳۵۹ با سمت معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد آغاز کرد و در آبان ۶۱ نیز عضو شورای مرکزی جهاد سازندگی شد. پ وی در دولت‌های آیت‌الله خامنه‌ای، آیت‌الله هاشمی، سیدمحمد خاتمی و حسن روحانی وزیر بود. در دولت جنگ، وزیز سازندگی بود بعد هم وزیر نیرو شد. در دوران سازندگی نیز همین وزارتخانه را اداره کرد و با آمدن دولت اصلاحات به وزارت نفت رفت. در دوران احمدی‌نژاد کنار گذاشته شد و همراه با روحانی به دولت و وزارت نفت برگشت. زنگنه همچنین از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۰ به عنوان عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام فعالیت داشته است و تجربه‌ی عضویت در شورای اقتصاد از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۸۴ را نیز دارد. کارنامه زنگنه برخی دوران حضور زنگنه در وزارت نفت دولت روحانی را دوران قطع دست «بابک زنجانی»ها می‌دانند، اما در مقابل منتقدان زنگنه قرارداد‌هایی نظیر استات اویل، کرسنت و حتی توتال را مفسده‌برانگیز دانسته و معتقدند حضور طولانی‌مدت او در وزارت نفت سبب ایجاد مفاسد بزرگی در حوزه‌ی قرارداد‌های نفت و انرژی شده است.
زنگنه در انتخابات۸۸ یکی از اعضای ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی بود و به‌عنوان یکی از نمایندگان این ستاد در جلسه‌ی رهبری با نمایندگان نامزد‌های آن انتخابات حضور داشت. طرح گمانه کاندیداتوری گمانه کاندیداتوری بیژن زنگنه در انتخابات ۱۴۰۰ را اول بار سایت نامه نیوز در خرداد ۹۹ مطرح کرد. این رسانه اصولگرا به نقل از احمد شیرزاد، فعال سیاسی اصلاح طلب نوشت: «در خود کابینه روحانی کسانی را داریم که می‌توانند در مقیاس ریاست جمهوری خوب ظاهر شوند. آقای جهانگیری مثلا شخصیت برجسته‌ای است ... من شخصا فکر می‌کنم که آقای زنگنه، اردکانیان حتی آقای نمکی از جمله وزرای موفق بودند و در این مقیاس‌ها مطرح هستند. به هر حال توجه کنیدکه ریاست جمهوری خیلی آسان نیست. کاندیدای ریاست جمهوری باید کسی باشد که هم برای مردم جذاب باشد و هم مورد استقبال نخبگان قرار بگیرد و هم خیلی پای کار باشد. به نظر بنده آقای زنگنه فردی است که قابل قبول است، سرد و گرم چشیده است. اداره کشور را می‌فهمد، اقتصاد می‌داند واز هرجهت مناسب است. شاید مردم رای ندهند و یا شورای نگهبان تایید نکند، اما او در کالیبر ریاست جمهوری است.» علی صوفی دبیرکل حزب پیشروی اصلاحات نیز در گفتگو با «اعتماد آنلاین» بیان کرد: «انصافا آقای زنگنه وزیر موفقی بوده و رجل سیاسی و انقلابی محسوب می‌شود. او قطعا می‌تواند برای ریاست جمهوری مدنظر عده‌ای قرار بگیرد و مطرح شود، اما درباره ورود زودهنگام به عرصه ریاست جمهوری، این نگرانی را آقای زنگنه نیز خواهد داشت، چون می‌تواند به موقعیت و مسئولیت او در دولت ضربه بزند.» این گمانه، اما از مهر ماه و زمانی که زنگنه در مورد احتمال کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری گفت: «من این دوره تمام شود، ان‌شالله هرگز وارد کار دولتی نمی‌شوم.» به فراموشی سپرده شده بود. نظر اصلاح‌طلبان بدیهی است که یکی الزامات کاندیداتور در انتخابات ۱۴۰۰ بهره‌مندی از پشتوانه حزبی است. امتیازی که زنگنه چندان از آن برخوردار نیست. برخی از اصلاح‌طلبان معتقدند که زنگنه از حمایت جریان اصلاحات برخوردار است مثلا صوفی می‌گوید «بیشتر نگاه آقای زنگنه معطوف به کارش است و دچار ملاحظات سیاسی در کارش نمی‌شود. طبیعی است که اصلاح طلبان نگرانی‌هایی از آقای زنگنه داشته باشند، اما باید دید کشور چه نیاز دارد. در مجموع گرایش آقای زنگنه به جریان اصلاحات بیشتر از آقای روحانی است، ضمن آنکه او نشان داده در مدیریتش توجه جدی به علم و تجربه دارد و پاک دست است.» همان طور که صوفی می‌گوید. زنگنه یک گزینه اصلاح‌طلب است و این یعنی بر گزینه ائتلافی برتری دارد. همچنین اصلاح‌طلبان کارنامه او را قبول داشته و از وی حمایت می‌کنند. احتمال تایید صلاحیت او، اما به اندازه برخی گزینه‌ها مثل ظریف نیست. بر این اساس باید در حمایت اصلاح‌طلبان از زنگنه و تبدیل شدن او به کاندیدای نهایی و مورد اجماع تردید کرد.