تحلیل وبگاه عراقی از مقایسه رفتار ایران و کشورهای عربی در قبال عراق
یک وبگاه عراقی با اشاره به اقدام اخیر ابوظبی در ممنوعیت صدور ویزا برای اتباع 13 کشور از جمله عراق، در یادداشتی به مقایسه رفتار ایران با این کشور و رفتار کشورهای عربی که انتظار می‌رفت آغوش خود را به روی عراقی‌ها باز کنند، پرداخت.
خبرگزاری فارس: چند روز پیش خبرگزاری رویترز با انتشار خبری مدعی شد که دولت امارات صدور ویزای جدید برای شهروندان ۱۳ کشور عمدتا مسلمان از جمله ایران، مالی، الجزایر، کنیا، عراق، لبنان، پاکستان، تونس و ترکیه را به حالت تعلیق درآورده است.
مقامات رسمی امارات درباره دلیل اعمال این محدودیت موضعی اتخاذ نکرده‌اند اما رویترز به نقل از یک منبع مطلع نوشت که این وضعیت به دلیل ملاحظات امنیتی است و انتظار می‌رود کوتاه مدت باشد.
«یوسف الراشد» نویسنده عراقی در یادداشتی با تیتر«عمق عربی مانع ورود عراقی‌ها به سرزمینهایش می‌شود؟» به انتقاد از این امر می‌پردازد و رفتار کشورهای عربی با عراق را با رفتار جمهوری اسلامی ایران با این کشور مقایسه می‌کند.
وی در این یادداشت که در پایگاه خبری «المعلومه» منتشر شد، نوشت: «در اقدامی بی‌سابقه، غیرقابل توجیه و خطرناک، مقامات اماراتی تصمیم می‌گیرند که از ورود اتباع 12 کشور خارجی و عربی از جمله لبنان، الجزائر، یمن و عراق به ابوظبی یا امارات با توقف صدور ویزا برای آنها و افراد مشکوک دیگر، جلوگیری کنند. این امر به همین‌جا ختم نمی‌شود و حتی آنها اقدام به دستگیری شماری از عراقی‌ها به دلایلی نامشخص می‌کنند.
عراق از این عمق عربی متحمل رنج زیادی شده است. در گذشته نزدیک این عربها بودند که به نیروهای خارجی اجازه دادند که به عراق حمله کنند و از طریق اراضی آنها، ارتش نیروهای خارجی وارد عراق شدند، این عربها مرزهایشان را بستند و محاصره تحمیلی و گرسنه نگه داشتن ملت عراق را پیش گرفتند، آنها کسانی بودند که به هزاران تروریست اجازه دادند تا روانه عراق شوند و با انفجار خود، هزاران بی‌گناه عراقی را به خاک و خون بکشند.
اراضی اردن، عربستان سعودی، قطر، سوریه و حتی ترکیه، صحنه آموزش داعش و آغاز عملیات بود.عربستان تامین مالی و لجستیکی و ارائه مشاوره و برنامه‌ریزی و طراحی نقشه را برعهده داشت و در زمینه اطلاعات، ایجاد هرج و مرج و فتنه و حمایت از شبکه‌های اجتماعی امارات گوی سبقت را از ریاض بوده بود.
در چنین شرایطی، مواضع ایران اسلامی که منحرفان و عناصر جوکری علیه آن شعار می‌دهند که باید از عراق برود، صادقانه‌تر، شرافتمندانه‌تر و نجیبانه‌تر از برخی از این کشورهای عربی بود. ایران در سال 1991 و در دوران محاصره ظالمانه آمریکا علیه ملت عراق و شرایطی که ملت عراق گرسنه نگه داشته شده‌بودند و کشورهای عربی مرزهایشان را بر روی او بسته بودند، ریه و دریچه تنفسی عراق بود...ایران این محاصره را در هم شکست و کالاها و مواد غذایی در اختیار عراقی‌ها گذاشت و حتی نفت عراق از طریق اراضی ایرانی انتقال می‌یافت.
امروز نیز بقایای تروریست‌ها از طریق اراضی عربی وارد عراق می‌شوند و با پول عربها در کشتار عراقی‌ها مشارکت کی‌کنند. حتی یک شهروند یا شخصیت عربی در پاسخ به فتوای جهاد کفایی [مرجعیت] دوشادوش مردم عراق نایستاد و نجنگید اما مردم جمهوری اسلامی ایران به این فراخوان جهاد کفایی لبیک گفتند، دوشادوش مردم ما جنگیدند، شهید دادند و خونشان در کنار خون عراقی‌های بر زمین ریخته شد.
آیا نیکی را با چیزی جز نیکی جواب می‌دهند؟ اما این جوکرها، همپیمانان و دنباله‌های آمریکا هستند که با نفوذ به صفوف تظاهرات‌کنندگان شعار «ایران برود» را سر می‌دهند تا بذر فتنه را میان دو دولت همسایه و مسلمان بکارند. میان موضع کشورهای عربی تا ایران فاصله زیادی است.
لذا دیپلماسی عراق باید هرچه سریع‌تر، نقش خود را از طریق وزارت خارجه عراق ایفا کند و باید با فراخواندن کاردار یا سفیر امارات، اعتراض خود را به پیامدهای تصمیم اخیر امارات ابلاغ کند. پارلمان عراق نیز به عنوان نماینده ملت عراق باید این اقدام را محکوم کند و برای عزت و کرامت کشور کاری کند. مذاکره‌کننده عراقی نیز باید مسئولیت‌پذیر باشد و بر میزان ارزش و جایگاه تاثیر کشوری که نماینده آن است در میان کشورهای عربی، منطقه و جامعه بین‌الملل واقف باشد. همچنین از توانمندی اقتصادی و اجتماعی و تاثیر سیاسی آگاه باشد و بداند که عزت و اعتبار هر شهروند و تبعه‌ای که خارج از این کشور زندگی می‌کند، همان عزت و اعتبار دولت است.»