استقبال کنندگان از بایدن دنبال شریک می‌گردند
از آنجایی که اصولگرایان در دام دو قطبی مذاکره - عدم مذاکره که برخی بلافاصله بعد از پیروزی بایدن ساختند، نیفتادند؛ آقایان رویه دیگری پیش گرفته‌اند. رویه‌ای مبنی براینکه اینجا هیچ کس مخالف مذاکره نیست و اصولگرایان هم اگر حرفی می‌زنند برای این است که می‌خواهند خودشان مذاکره کنند!
گروه سیاست سایت فردا - اصلاح‌طلبان و حامیان دولت هفته‌ها و حتی ماه‌ها قبل از برگزاری انتخابات آمریکا فضاسازی در جهت مهم جلوه دادن پیروزی نامزد دموکرات‌ها را شروع کرده بودند، بارا‌ها در روزنامه‌هایشان بایدن را عکس یک کرده و درباره تغییرات احتمالی بعد از راهیابی وی به کاخ سفید بزرگنمایی کردند. در حالی که جناب بایدن و معاون اولش به کرات از توجه خود به مسائل حقوق‌بشری، منطقه‌ای و موشکی در ایران می‌گفتند و این‌ها را پیش‌شرط بازگشت به برجام قرار میدادند، اینجا در تهران برخی جشن بازگشت آمریکا به برجام را هم گرفته‌بودند! بعد هم که بایدن رای آورد، چالش‌های موجود مثل عدم تمکین ترامپ به آرا را نادیده گرفته و بر طبل شادانه کوبیدند. فقط این نبود و بلافاصله ساز مذاکره را کوک کردند، در همین راستا از محمد جواد ظریف به عنوان نامزد احتمالی در انتخابات ۱۴۰۰ نام برده و بهره‌برداری سیاسی از این ماجرا را شروع کردند. جریان اصلاحات و اعتدال‌گرا که علی‌رغم سرنوشت اسف‌بار برجام خود را شایسته‌ترین گروه برای انجام مذاکره می‌داند و البته هیچ شرطی هم برای انجام این مهم قائل نیست، در روز‌های گذشته ساخت دوقطبی مذاکره - عدم مذاکره یا همان جنگ و صلح را شروع کرده‌اند. از آنجایی که جریان رقیب یعنی اصولگرایان در این دام نیفتاده و بی‌توجه به این فضاسازی‌ها به کار خود ادامه می‌دهند، اما آقایان رویه دیگری پیش گرفته‌اند. رویه‌ای مبنی براینکه اینجا هیچ کس مخالف مذاکره نیست و اصولگرایان هم اگر حرفی می‌زنند برای این است که می‌خواهند خودشان مذاکره کنند! شاهد این مدعا آنکه روزنامه حامی دولت «جهان صنعت» که چند روز قبل سعی داشت این مطلب در گزارشی تحت عنوان «مساله مذاکره است یا مذاکره‌کننده» القا کند، امروز تیتر یک خود را به گزارشی اختصاص داده با عنوان «چراغ سبز جناح‌ها به بایدن»! گزارش‌نویس این روزنامه آسمان و ریسمان را بهم بافته تا بگوید که اصولگرایان هم به اندازه اصلاح‌طلبان از آمدن بایدن خوشحال هستند و خواهان مذاکره! استدالش نیز این است که «اوضاع و احوال اقتصادی در کشور به گونه‌ای است که هر مقام مسوول و سیاستمداری فارغ از گرایش سیاسی خواهان عبور از این وضعیت تاسف‌بار است. روند کاهنده سرمایه‌گذاری در دهه ۱۳۹۰، رشد اقتصادی منفی در پنج سال و نرخ‌های تورم فزاینده و دورقمی کار را به مرز هشدار رسانده است. بسیاری از فعالان و متخصصان اقتصادی می‌دانند و می‌گویند ادامه روند موجود کار را به جا‌های باریک خواهد رساند.... بنابراین به دنبال راهی برای فرار از این روزگار دهشتناک هستند. مشخص‌ترین و اثرگذارترین راهکار نیز برای برون‌رفت از تنگنا‌های کنونی رفع یا کاهش تحریم‌هاست.» این روزنامه مثلا اقتصادی لغو تحریم‌ها را در گرو مذاکره با بایدن دانسته و مسائل و مشکلات داخلی از قبیل بی‌تدبیری‌های دولت، فساد و رانت‌خواری موجود، بی‌تفاوتی مسئولان به مشکلات عموم جامعه، عدم بهره‌گیری مناسب از توان داخلی و اجرای دقیق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی را نادیده می‌گیرد! در ادامه هم خوشحالان از روی کار آمدن بایدن را دسته بندی کرده و بعد از اشاره به اصلاح‌طلبان خواهان دست‌یابی به قدرت و چهره‌های به شاخص‌تر این جریان مثل سعید حجاریان و ... به اصولگرایان می‌رسد. «جهان صنعت» در این گزارش نوشته است: «سومین گروه از سیاسیونی که با روی کار آمدن بایدن در آمریکا به فراهم شدن بستر مناسب برای تعامل منطقی‌تر و به نتیجه رساندن برجام امیدوار شده‌اند، اصولگرایان کهنه‌کار و میانه‌رو هستند. شاخص‌ترین چهره‌های این جریان افرادی مثل علی لاریجانی یا محمدرضا باهنر هستند. افرادی که مثل خیلی‌ها شتاب نکردند و به موضع‌گیری صریح یا شتاب‌زده قبل و بعد از انتخابات نپرداخته‌اند، اما از لا‌به‌لای حرف‌هایشان می‌توان فهمید آنان نیز به این تغییر و تحول در آمریکا امیدوارند. تغییری که به گفته کارشناسان به تاکتیک‌های آمریکا محدود می‌شود و سیاست‌های کلی را تغییر نمی‌دهد، اما برای امیدواری در این روزگار سخت کافی است.» در ادامه نیز یکی مصاحبه‌های اخیر محمدرضا باهنر را شاهد آورده که در آن می‌گوید: «اگر آمریکا برگشت به برجام و به تعهداتش عمل کرد، ایران هم به تعهداتش در برجام برمی‌گردد. به غربی‌ها هم اصلا امید نداریم و شاید برجام برای همیشه تمام شود، ولی قبل از برجام یک وحدت کلام بین‌المللی علیه ایران به وقوع پیوسته بود و پنج قطعنامه لازم‌الاجرا در سازمان ملل علیه ایران تصویب شده بود و حتی روسیه و چین هم به آن رای داده بودند، اما بعد از آن رسیدیم به قطعنامه‌ای که همه آن‌ها از بین رفت و پس از برجام این وحدت‌نظر دولت‌ها علیه ایران از بین رفته و در خیلی از مجامع بین‌المللی حرف ایران به کرسی می‌نشیند و همه آن‌هایی که در این قطعنامه علیه ایران رای داده بودند، می‌گویند اکنون حق با ایران است و واقعا ترامپ تنها شده، بالاخره این منافع از برجام به دست آمده است.» حرف‌های باهنر به قدر کافی گویا است و نشان می‌دهد که فقط اجرای برجام را از عدم اجرای آن بهتر می‌داند نه اینکه مثل اصلاح‌طلبان حل مشکلات کشور را در گرو اجرای برجام بداند و خواهان تعامل با آمریکا و بایدن باشد. گروه چهارم از کسانی که از روی کار آمدن بایدن خوشحال شده و دنبال مذاکره هستند، اما اصولگرایان تندرو هستند! این ادعا را جهان صنعت مطرح کرده و می‌نویسد: «شاید در نگاه اول این‌طور به نظر نرسد، اما چهارمین گروه از طرفداران لغو تحریم و خوشحال از پیروزی بایدن، همان اصولگرایان تندرو هستند. این گروه اغلب در موضع‌گیری‌های رسمی و مصاحبه‌ها می‌گویند نتیجه انتخابات در آمریکا تفاوتی به حال ما ندارد، اما در عین حال از شکست ترامپ ابراز خوشحالی می‌کنند. مثلا به شکست قاتل سردار سلیمانی اشاره کرده و از اینکه بایدن او را برده است، ابراز خوشحالی می‌کنند. نکته مهم‌تر، اما این است که به هیچ‌وجه روزنه ایجاد شده برای تجدید مذاکرات برجامی و لغو ترحیم‌ها در نتیجه بازگشت بایدن به برجام را کور نمی‌کنند. اصولگریان تندرو از سرمقاله کیهان گرفته تا دیگران، به شرط گذاشتن برای شروع مذاکرات احتمالی اکتفا می‌کنند. دلیلش نیز روشن است. این گروه از یک سو می‌دانند که کشور و اقتصاد ایران بعد از تحمل فشار حداکثری آمریکا چقدر به لغو تحریم‌ها نیاز دارد و ازسوی دیگر شرط می‌گذارند و سخت می‌گیرند تا اگر بنا بر مذاکره شد و سیاست‌های کلی نظام با در نظر گرفتن شرایط موجود در ایران و عرصه بین‌الملل در این راستا تعریف شد، خودشان عهده‌دار مذاکره شوند. این گروه در واقع در یک فضای رقابتی با گروه نخست یعنی همان اصلاح‌طلبانی که به دنبال پیروزی در ۱۴۰۰ با دو قطبی مذاکره یا عدم مذاکره هستند، قرار دارند.» این درحالی است که اصولگرایان و رسانه‌هایشان در روز‌های گذشته مدام تاکید کرده‌اند که توجه‌شان به منافع ملی و سیاست‌های کلی نظام در حوزه سیاست خارجی است لذا آمدن بایدن یا هر فرد دیگری برایشان اهمیت ندارد.