ماجرا تحریف نشود اروپا حامی ادامه تحریم‌های تسلیحاتی بود

کیهان: مراقب باشیم لغو توأم با تأخیر پنج‌ساله تحریم‌های تسلیحاتی، به عنوان سند دفاع اروپاییان از حقوق ایران فاکتور نشود! روزنامه وطن امروز ضمن انتشار این هشدار نوشت: در جلسه معروف شورای امنیت در ماه جولای/ تیرماه؛ که با هدف بررسی پیشنهاد آمریکا مبنی بر تمدید تحریم تسلیحاتی ایران برگزار شد، اصرار آمریکا مبنی بر تمدید تحریم تسلیحاتی ایران با استقبال دیگر اعضای دائم و غیردائم شورای امنیت سازمان ملل متحد مواجه نشد. ۳ کشور انگلیس، آلمان و فرانسه نیز در این نشست، با هرگونه پیش‌نویس دولت آمریکا مبنی بر «تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران» مخالفت کردند. اکنون طرف اروپایی قصد دارد به بهانه لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران، این «اقدام هدفمند» خود را به‌مثابه یک «فداکاری در حق برجام و ملت ایران» (!) به دستگاه دیپلماسی کشورمان تفهیم کرده و پس از «بدهکار کردن ایران»، فاکتور این بدهی را به نام «نظام و ملت ایران» صادر کند. اروپاییان در بیانیه‌های خود وقیحانه مدعی می‌شوند برای حفظ برجام، بیشتر از حد تعهدات خود نیز تلاش کرده‌اند! در این میان واقعیتی وجود دارد که نمی‌توان منکر آن شد! به‌رغم مخالفت ظاهری اتحادیه اروپایی (به‌ویژه تروئیکای اروپا) با تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران از طریق رای‌گیری در شورای امنیت، آن‌ها سعی داشتند با استناد به رایزنی‌های دیپلماتیک (در قالب دیپلماسی پنهان) کشورمان را درباره پذیرش داوطلبانه این موضوع (تمدید موقت تحریم‌های تسلیحاتی) مجاب کنند. حتی «هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان در دیدار «گابی اشکنازی» وزیر خارجه رژیم اشغالگر قدس در برلین، صراحتاً تاکید کرد کشور‌های اروپایی درصدد تمدید تحریم تسلیحاتی ایران از طرق دیگر (اعمال فشار‌های دیپلماتیک و اقتصادی بر ایران) هستند. به عبارت آشکارتر، مخالفت ظاهری اروپاییان با پیشنهاد تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت، به معنای «ایستادگی اروپا در برابر زیاده‌خواهی واشنگتن» نبود! حتی سران کشور‌های اروپایی طرح‌های «تمدید ۳ساله»، «تمدید یکساله» و «تمدید ۶ ماهه» تحریم‌های تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران را در جلسات خود آماده کرده و نسخه‌هایی از آن را نیز به محافل آمریکایی- صهیونیستی ارسال کرده بودند. در چنین شرایطی مراقب باشیم «لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران» به عنوان سند «دفاع اروپاییان از حقوق حقه و حداقلی کشورمان» از سوی آن‌ها مورد استناد قرار نگیرد. هدف آمریکا و تروئیکای اروپا، هر دو یکسان و معطوف به «تمدید تحریم تسلیحاتی ایران» بود و تنها اختلاف آنها، مربوط به چگونگی این تمدید و نحوه وادارسازی ایران به عقب‌نشینی از حقوق خود بود. تعجب دارد که چرا وزارت امور خارجه، ملت ایران را در جریان فشار‌های پشت‌پرده اروپاییان به دیپلمات‌های کشورمان درباره «تمدید داوطلبانه تحریم‌های تسلیحاتی» قرار نمی‌دهد!