لاریجانی در ازای کمک به روحانی چه می‌خواهد؟
تلقی روزنامه‌های اصلاح‌طلب از همکاری لاریجانی و دولت در پیگیری قرارداد همکاری بلندمدت با چین این است که دولت در انتخابات پیش‌رو پشت لاریجانی خواهد ایستاد.
گروه سیاست سایت فردا: اظهارات اخیر واعظی درباره همکاری علی لاریجانی و دولت در پیشبرد امور مربوط به قرارداد ۲۵ ساله با چین بسیار مورد توجه قرار گرفت و اولین سوالی هم که به ذهن رسید این بود که حاصل این بده بستان برای رئیس پیشین مجلس چه خواهد بود؟ سوالی که روزنامه‌های مختلف به آن پاسخ‌های انتخاباتی دادند. تلقی اغلب رسانه‌ها این بود که علی لاریجانی سودای ریاست جمهوری دارد و روی حمایت دولت حساب کرده است. البته اینکه حمایت و همراهی دولت ناکارآمدی همچون دولت روحانی به چه کار می‌آید، بحث دیگر و مفصل‌تری است. روزنامه «شرق» این ماجرا را عکس کرد و رفتن لاریجانی به پاستور را در حد یک ماموریت دید نه یک برنامه بلندمدت و احتمالا منتج به نتیجه. شرق در گزارش خود نوشت: «علی لاریجانی که این روز‌ها به اندازه کافی از جریان اصولگرایی فاصله گرفته یا حداقل آن‌ها از او فاصله گرفته‌اند، تا جایی که در کنش سیاسی و جریان تقسیم قدرت جریان اصلی اصولگرایی تقریبا جایی ندارد، شاید بهترین راه برایش همکاری با دولت و بازگشت به عرصه دیپلماسی باشد.» «اعتماد»، اما با اشاره به گزارش هفته قبل خود درباره احتمال کاندیداتوری علی لاریجانی در انتخابات ۱۴۰۰ نوشت: «برخی شنیده‌ها از کوچ زودهنگام علی لاریجانی به کاخ ریاست‌جمهوری حکایت دارد. اگرچه واعظی در پاسخ به پرسش خبرگزاری مهر در همین راستا و مبنی بر تجهیز دفتری در «پاستور» برای استقرار لاریجانی و پیگیری قرارداد ۲۵ ساله میان تهران و پکن، ابراز بی‌اطلاعی کرده ولی همزمان سکوت انتخاباتی رکورددار ریاست بر مجلس شورای اسلامی از یک‌سو و اظهارات برخی چهره‌های نزدیک به او از سوی دیگر، حاکی از همکاری نزدیک میان لاریجانی و روحانی برای به سرانجام رساندن قرارداد ۲۵ ساله میان ایران و چین است؛ قراردادی که برخلاف توافق هسته‌ای موسوم به برجام، اصولگرایان و برخی نهاد‌های نه چندان همراه با برجام نیز به استقبال از آن پرداخته‌اند. بدین ترتیب به نظر می‌رسد میان روحانی و لاریجانی تقسیم کاری برای بهبود شرایط با شرق و غرب شکل گرفته باشد و باید منتظر ماند و دید نتیجه همراهی دوباره زوجی که در قامت روسای قوای مجریه و مقننه روابطی حسنه داشتند، چه خواهد شد.» «جهان صنعت» نیز همکاری لاریجانی و روحانی را مقدمه‌ای برای تعاملات بیشتر در آستانه انتخابات می‌داند و در گزارشی خود همکاری مذکور را انتقال زودهنگام قدرت می‌خواند! گزارش نویس این روزنامه می‌نویسد: «می‌توان این‌طور برداشت کرد که علی لاریجانی یکی از نامزد‌های جدی در انتخابات پیش‌رو است و همچون روحانی با شعار‌هایی با محوریت سیاست خارجی به میدان خواهد آمد؛ شعار‌هایی که اگر ترامپ ماندنی نشده باشد، شانس جلب نظر افکار عمومی را هم خواهد داشت. این، اما همه چیزی که برای رییس‌جمهور شدن لازم است، نیست. رییس پیشین مجلس برای رسیدن به پاستور به طور قطع نیازمند برخورداری از حمایت جریان‌های سیاسی است.... حمایت بخشی از اصلاح‌طلبان از لاریجانی چندان دور از ذهن نیست ... علی لاریجانی از حمایت اعتدالگرایان و دولت نیز برخوردار است، زیرا دولتی‌ها تمایل چندانی به یک رییس‌جمهور اصلاح‌طلب خالص یا اصولگرا که بلافاصله بعد از رسیدن به قدرت شروع به مخالفت و تغییر سیاست‌ها یا شاید هم برملا کردن پشت‌پرده‌ها کند، ندارد و لاریجانی مناسب‌ترین فرد برای ادامه راه روحانی است. سپردن پیگیری قرارداد مهم همکاری با چین به وی نیز شاهدی بر این مدعا و مصداق تحویل دادن تدریجی امور به اوست. نکته آخر اینکه با نزدیک شدن به انتخابات نشانه‌هایی از احتمال حمایت بخشی از اصولگرایان از لاریجانی مشاهده می‌شود.» «آفتاب یزد» نیز در گزارشی پیرامون این موضوع نوشته است: «درحالی که لاریجانی در ماجرای تصویب برجام به کمک روحانی آمد این بار به شکل دیگری در خدمت دولت روحانی آمده است و تلاش می‌کند با استفاده از نفوذ خود در سلسله مراتب قدرت به دولت در زمینه توافق با چین کمک کند. توافقی که البته ابهامات بسیاری درباره آن وجود دارد و تنها نکته‌ای که حالا افکار عمومی از آن مطلع است این است که لاریجانی در این زمینه برای دولت در حال انجام اقداماتی است. نکته مهم این است که همانطور که تجربه ثابت کرده است علی لاریجانی سیاستمداری است که اهل هزینه و فایده است و قطعا در عوض چنین اقداماتی به دنبال گرفتن برخی امتیازات نیز خواهد بود. مهمترین موضوعی که در این زمینه قابل حدس است اینکه با توجه به انتخابات ۱۴۰۰ قابل حدس است که لاریجانی روی کمک و حمایت‌های دولت روحانی حساب باز کرده باشد.»
اینکه تلقی رسانه‌های اصلاح‌طلب از این همکاری درست است یا نادرست به زودی و طی ماه‌های آتی روشن خواهد شد. آنچه از حالا معلوم است اما این است که آقای لاریجانی موتلف خوبی را انتخاب نکرده است. چراکه عملکرد روحانی موجب هجم عظیمی از نارضایتی عمومی است و هیچ کاندیدای انتخاباتی با نزدیکی به او شانس خود را افزایش نخواهد داد. شاهد آنکه حتی محمدرضا عارف هم این نکته را دریافته و اخیرا به یکی از منتقدان وضع موجود تبدیل شده است.