تقلای لیبرالها برای شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت
درست است که اصلاحطلبان مطمئن هستند استعفا رخ نمیدهد، اما وقتی که مدل آقای عبدی استعفا را طرح و تحلیل میکنند این پیام به افکار عمومی و مردم منتقل میشود که دست رییسجمهور برای نجات شما باز نیست. القای این امر هم غیر از یک دروغ تجربهشده آشکار، چیز دیگری نیست.
گروه سیاست سایت فردا: تکرار پیشنهاد استعفا به حسن روحانی آن هم در ماههای پایانی دولت به قدری غیرممکن و عجیب بود که صدای اصلاحطلب و اصولگرا را درآورد. این پیشنهاد را عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی برای روزنامه «اعتماد» مطرح کرد تا همان بحثی که سال گذشته مطرح کرده بود را دوباره سر زبان اندازد. او با اشاره به سناریوهای احتمالی بعد از اتمام انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا به این نتیجه رسیده بود که ایران نیازمند دولتی است که بتواند با رئیس جمهوری بعدی ایالات متحده تفاهم کند و از آنجایی که حسن روحانی چنین اختیاری ندارد بهتر است با کنارهگیری از ریاست جمهوری بستر یک دست شدن حاکمیت در ایران را فراهم آورده و راهگشا باشد! این نگاه، اما با انتقادات گستردهای مواجه شد. مثلا بیژن مقدم، فعال سیاسی اصولگرا در گفتوگویی با روزنامه «جهان صنعت» به فرضیههای غلط عبدی اشاره کرد و گفت: «اولین فرض غلط این مقاله آن است که مذاکره حلال مشکلات است. آقای عبدی و دوستانشان باید توضیح دهند که منظورشان چه نوع مذاکرهای و در چه سطحی است؟ محورهای آن چیست؟ ما در آن به چه نتیجهای خواهیم رسید؟ و طرف آمریکایی چه دستاوردی خواهد داشت؟ چون فرض ما این است که مذاکره حداقل با فردی مثل ترامپ حلال مشکلات نیست.» ین روزنامهنگار اصولگرا ادامه داد: «نکته دومی که عبدی میگوید این است که روحانی برود، چون این فرصت را در اختیار ندارد. سوال من این است که چه فرصتی به روحانی داده نشد؟ حوزه مذاکره با آمریکا قبل، در حین و بعد از برجام در دولت آقای روحانی بیش از هر دولت دیگری بود و در هیچ دولت دیگری مذاکره با این گستردگی سابقه ندارد، حتی در دولت احمدینژاد که به نظر عبدی و… اصولگرا بوده و چنین میدانی را داشته است. حتی به آنها نیز چنین میدانی برای ارتباط و مذاکره با آمریکا داده نشد.» وی همچنین گفت: «سومین مساله آن است که آقای عبدی استعفای رییسجمهور را راهگشا میداند. اما من معتقدم که استعفای او راه فرار است و هیچ چیزی را تغییر نمیدهد غیر از آنکه آقایان از مسوولیتهایی که هفت سال بر عهده داشتند، فرار کنند و مشکلات را بر عهده فرد دیگری اندازند؛ بنابراین هیچ راهگشایی در کار نیست و کسی که با شعارها، وعدهها و ادعاهای خود هفت سال کشور را تا اینجا رسانده است، باید چند ماه دیگر را نیز ادامه دهد و دوره خود را به اتمام رساند.» مقدم در پاسخ به این پرسش که دلیل پافشاری برخی اصلاحطلبان بر ضرورت استعفای روحانی در حالی که این امر بعید به نظر میرسد، چیست گفت: «درست است که اصلاحطلبان مطمئن هستند استعفا رخ نمیدهد، اما وقتی که مدل آقای عبدی استعفا را طرح و تحلیل میکنند این پیام به افکار عمومی و مردم منتقل میشود که دست رییسجمهور برای نجات شما باز نیست. القای این امر هم غیر از یک دروغ تجربهشده آشکار، چیز دیگری نیست. اینکه بگویند روحانی راهکار حل همه مشکلات را دارد، اما اجازه نمیدهند، فقط یک بازی سیاسی است. یک مثال میزنم. آقای روحانی میداند که اداره کشور قواعدی دارد و اینطور نیست که یک نفر شب بخوابد و صبح تصمیم بگیرد یعنی موضوعات ملی که میلیونها نفر را درگیر میکند باید در مراکزی سنجیده و پخته شود، اما یکباره میگوید که مردم منتظر و خوشحال باشید تا یک گشایش اقتصادی داشته باشیم، البته اگر رهبری موافقت کنند! این یعنی چه؟ یعنی اینکه ما میخواستیم گشایش ایجاد کنیم و رهبری مخالف بودند. بعد هم معلوم میشود که منظورشان از گشایش اقتصادی پیشفروش بودجه دولت بعدی در حوزه نفتی است در حالی که قبلا خودشان برداشتن از جیب دولت بعدی را مورد نقد قرار میدادند.» وی افزود: «آقای روحانی وقتی این وعده را میدهد، میداند که محقق نخواهد شد، اما میخواهد به مردم بگوید که من قصد گشایش اقتصادی داشتم و اجازه ندادند. این روشها، اما روشهای سوخته است چه در حوزه مسائل داخلی و چه اقتصادی و سیاست خارجی.» این فعال سیاسی اصولگرا با تاکید بر اینکه اصلاحطلبان مطرحکننده استعفای روحانی میدانند که چنین اتفاقی رخ نخواهد داد، اما میگویند، گفت: «میخواهند بگویند که ما راهکارهایی داشتیم و نگذاشتند. این بحثهای نگذاشتند، اختیار نداشتن و… همان موضوعی است که همه آقایان آخر دوره ریاستجمهوری یادشان میافتد. روز اول که شروع به کار میکنند فکر میکنند همه اختیارات را دارند و در همه حوزهها وعده میدهند، اما روز آخر میگویند ما اختیار نداشتیم.» این تنها انتقاد مطرح شده به راهی که عبدی پیش پای دولت میگذارد، نیست. روزنامه کیهان نیز امروز حساب از خجالت وی درآمد و به این گونه سیاسی کاریها انتقاد کرد. کیهان نوشت: «لازم به یادآوری است این پیشنهاد اصلاحطلبان که قبل از انتخابات اخیر مجلس شورای اسلامی هم مطرح بود از سوی کسانی عنوان میشود که پیش از این، دولت روحانی را «رحم اجارهای» میدانستند؛ همانهایی که در اواخر دهه هشتاد، «تز خروج از حاکمیت» را ارائه میکردند.» این روزنامه اصولگرا به دوگانگی رفتار اصلاح طلبان با روحانی اشاره کرد و ادامه میدهد: «اصلاحطلبان که در انتخابات ریاستجمهوری ۹۲ و ۹۶ تمامقد از روحانی حمایت کردند و بر صدر تا ذیل پستهای مدیریتی دولت تدبیر و امید چنبره زدند و به عبارتی شیره دولت را کشیده و با عملکرد ضعیف خود آن را زمینگیر کردند، امروز به رئیسجمهور مورد حمایتشان پیشنهاد میدهند که استعفا دهد!» کیهان همچنین مینویسد: «بررسی رفتار مدعیان اصلاحات که بانیان اصلی وضع موجود هستند حاکی از آن است که آنان در تلاشاند تا با انتقاد از روحانی و فاصلهگذاری با دولت، خود را منتقد دولت نشان داده و از پاسخگویی به افکار عمومی شانه خالی کنند. آخرین تقلای لیبرالها برای شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت، این است که آدرس غلط بدهند و به افکار عمومی القا کنند که علت اصلی مشکلات کشور، آمریکا و تحریمهاست. ازاینرو پیشنهاد کنارهگیری رئیسجمهوری در این بستر مطرح شده که روحانی اراده و یا اجازه مذاکره با آمریکا را ندارد!»