لاپوشانی اختلافات اصلاح‌طلبی در خبرگزاری دولت

«ایرنا» وجود اختلاف بین اصلاح طلبان را برداشتی غلط یا حتی عامدانه می‌داند، و معتقد است که اختلاف نظر‌های موجود حل شدنی و ساده است.

کد خبر : 1020816

گروه سیاست سایت فردا: همین روز، دقیقا همین امروز حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران در گفت‌وگویی با روزنامه اصلاح طلب «شرق» تایید کرده است که میان این حزب و بخشی از اصلاح‌طلبان اختلافاتی وجود دارد. پیش‌تر نیز بار‌ها و بار‌ها اظهاراتی از سوی اعضای این حزب بیان شده که نشان می‌دهد راهشان از اصلاح‌طلبی در حال جدا شدن است. مثلا همان وقت که غلامحسین کرباسچی دبیرکل کارگزارن در گفت‌وگویی با «جهان صنعت» به صراحت گفت باید تعارف را کنار گذاشت و هرکسی که توان مدیریت ندارد کنار برود حالا عارف باشد یا خاتمی (نقل به مضمون). تاکید چندروز قبل عطریانفر بر امکان تکرار سناریو ۹۲ و اینکه علی لاریجانی در چنین شرایطی می‌تواند گزینه باشد نیز در حالی بود که دیگر طیف‌های اصلاح طلب بر ضرورت معرفی کاندیدای خالص اصرار دارند و به این ترتیب اختلاف نظر آقایان به وضوح مشخص است. در این میان، اما خبرگزاری ایرنا در صدد لاپوشانی اختلافات برآمد و در گزارشی با عنوان «اختلاف نظر یا دوقطبی شدید، اصلاحات کدام را تجربه می‌کند؟» می‌نویسد: «ماه‌های منتهی به انتخابات، فصل اظهارنظر‌های سیاسی و البته برداشت‌های مختلف از این اظهارنظر‌ها در تحلیل‌هاست و شاید از این روست که برخی با کنار هم چیدن قطعاتی از سخنان چهره‌های سیاسی اصلاح‌طلب مدعی وجود افتراق شدید و دو قطبی میان آن‌ها می‌شوند که شاید تنها اختلاف نظری قابل حل باشد.» این گزارش می‌افزاید: «مهمترین این اختلافات در مقطع کنونی به اعتقاد برخی تحلیلگران به دلیل سازِناکوکی است که از سوی حزب کارگزاران سازندگی ایران شنیده می‌شود. واقعیت آن است که اظهارات شماری از چهره‌های عضو شورای مرکزی این حزب درباره انتخابات، رهبری جریان اصلاحات، آینده شورای‌عالی سیاست‌گذاری و دیگر دغدغه‌های اصلاح‌طلبان، گاهی چنان متناقض گفته و منتشر می‌شود که ضمن ایجاد سردرگمی موجب برخی سوء برداشت‌ها و تفسیر‌ها از این اظهارات هم می‌شود.» این گزارش در ادامه سوال «رهبری اصلاحات نقطه اختلاف است؟» سوال را طرح کرده و پاسخ می‌دهد: «موضوع رهبری در جریان اصلاحات این روز‌ها یکی از مباحث مهمی است که رسانه‌ها از آن به محل اختلاف میان اصلاح طلبان تعبیر می‌کنند. اصلاحات از خرداد سال ۷۶ تاکنون سید محمد خاتمی را مرجع تصمیمات خود می‌دانست. اینکه آیا شخص رییس دولت اصلاحات با این موضوع به ویژه پس از پایان دوره ریاست جمهوری تا چه اندازه موافق یا متمایل بوده، محل ابهام است، کما اینکه طی ماه‌های اخیر و همزمان با طرح شبهاتی درباره رهبری او بر جریان اصلاحات، تاکید کرده است: «من هیچ وقت مدعی رهبری جریان اصلاحات نبودم، بلکه به خاطر توجه برخی از مردم در انتخابات اظهار نظر می‌کنم، وگرنه هیچ سیستم دموکراتی بنده را به عنوان رهبر جریان اصلاحات انتخاب نکرده است.» چهره‌های نزدیک به وی هم، او را نه رهبر تشکیلاتی بلکه مرجع کاریزماتیک برای انسجام بخشی به فعالیت‌های اصلاح طلبان می‌دانند. با این توصیفات برخی تحلیل‌های منتشر شده به ویژه در رسانه‌های رقیب تلاش می‌کند این باور را القا کند که اصلاح‌طلبان به ویژه حزب کارگزاران سازندگی در مقطع کنونی؛ دیگر کاریزمای رییس دولت اصلاحات را گره گشای کار این جریان سیاسی نمی‌داند. اما آیا موضوع به معنای کنار گذاشتن رییس دولت اصلاحات یا اختلاف شدید با اوست؟ «محمد قوچانی» عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی سال گذشته پس انتشار یک مصاحبه از سوی دبیرکل کارگزاران درباره رهبر جریان اصلاحات تاکید کرده بود: «عبور و انتقاد از شورای‌عالی سیاست‌گذاری به معنای عبور از آقای خاتمی نیست و موضوع اصلی ما مدیریت اصلاحات در شورای عالی است.» خلاصه کلام اینکه «ایرنا» وجود اختلاف بین اصلاح طلبان را برداشتی غلط یا حتی عامدانه می‌داند، و معتقد است که اختلاف نظر‌های موجود حل شدنی و ساده است. از همین رو می‌نویسد: «اصلاح طلبان هم مانند اصولگرایان در مسیر رسیدن به پاستور اختلاف‌نظر‌های بیشماری پیش رو دارند که دو مورد از آن در بالا مورد اشاره قرار گرفت، اینکه، اما چنین اختلافاتی تا چه اندازه می‌تواند آینده سیاسی آن‌ها را تهدید کرده و به فروپاشی در این جریان منجر شود چندان محتمل به نظر نمی‌رسد. تجربه سال‌ها سیاست ورزی به ویژه پس از حوادث انتخابات ریاست جمهوری دهم در سال ۸۸ اکثریت آن‌ها را به این نتیجه رسانده است که برای حضور در عرصه قدرت بیش از هرچیزی به وحدت میان خود نیاز دارند و تا این مهم حاصل نشود نمی‌توانند کاری از پیش ببرند. هم حزب کارگزاران برای استمرار حضور موثر نیازمند همکاری دیگر گروه‌ها و احزاب است و هم شخصیت‌های تکنوکرات این حزب می‌توانند در آینده اصلاحات نقش حیاتی داشته باشند؛ بنابراین به نظر می‌رسد در ماه‌های پیش رو حتی اگر نقاط افتراق و اختلاف هم افزایش نشان دهد تلاش‌ها برای کاستن از آن هم افزایش می‌یابد تا انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم تکرار ناکامی مجلس یازدهم نباشد.»

لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: