یک نفر کنار کشید/ راست میانه تنهاتر شد
محمدرضا باهنر اعلام کرد که در انتخابات ۱۴۰۰ کاندید نمیشود.
گروه سیاست سایت فردا: نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری آتی گمانهزنیها را جدیتر و فعالیت سیاسیون را وارد فاز تازهای کرده است. این طور که به نظر میرسد میانهروها در هر دو جریان سیاسی فعالتر شده و در تلاشهستند که با رسیدن به یک نقطه تلاقی خود را عازم پاستور کنند. اظهارات اخیر محمد حسین مرعشی مبنی بر توان کارگزاران برای تشکیل دولت فراگیر متشکل از اصولگرایان و اصلاح طلبان نشانه روشنی از این رویکرد است. رویکردی که گمانه تقویت راست میانه را جدیتر و احتمال کاندیداتوری امثال علی لاریجانی را بیشتر کرد. در این میان، اما نامهای دیگری نیز مطرح بود. از اعتدال و توسعهایها گرفته تا برخی از اصولگرایان همچون محمدرضا باهنر. باهنر، اما همین امروز در مصاحبهای با روزنامه شرق، این فرض را رد و اعلام کرد که «من حتما نیستم تا خیال بقیه کاندیداها راحت باشد که رقیبی به نام باهنر ندارند.» وی همچنین در پاسخ به پرسشی درباره اینکه چه کسانی در جریان اصولگرا وارد میدان میشوند، گفت: «متأسفانه ما از نظر ساختاری چند حزب قوی نداریم و احزاب ما کوچک و ریزریز هستند بنابراین هم در بخش اصولگرایی باید شورای وحدت تشکیل شود و هم در بخش اصلاحطلبی. اصلاحطلبان ممکن است ۲۰ تا حزب داشته باشند، اما حزبهای ریزریز دارند که باید خود را جمع کنند. بعد از اینکه آقای خاتمی انتخاب شد، من رئیس ستاد رقیب او و نماینده مجلس هم بودم. پیش آقای خاتمی رفتم برای تبریک و به ایشان گفتم الحمدلله شما انتخاب شدید، وزرایی که میخواهید به مجلس معرفی کنید چه کسانی هستند و مشی اقتصادی شما چیست؟ ایشان زد زیر خنده، گفتم چرا میخندید؟! گفت مگر فکر میکردم رئیسجمهور بشوم که در این موارد فکر کرده باشم. همین الان هم اگر از ایشان سؤال کنید این حرف را تکذیب نمیکند و میگوید «زمانی که انتخاب شدم فکر کردم که باید چه کار بکنم یا نکنم». یا آقای احمدینژاد که در سال ۸۴ انتخاب شد، تا پایان سال ۸۳، ستاد به او اجاره داده نمیشد و خیلی باید تلاش میکردند تا بتوانند جایی را اجاره کنند، اما خودش این باور را داشت که رئیسجمهور است، یا آقای روحانی -خدا رحمت کند مرحوم آقای هاشمیرفسنجانی را- بعد از اینکه ایشان فوت شد گفتند ایشان در جلسهای گفته بود: «اگر از آقای روحانی حمایت نمیکرد، روحانی پنج درصد هم رأی نمیآورد». حتی اگر آنها به آقای عارف فشار نمیآوردند که کنار برود یا اگر کاندیداهایی که جریان اصولگرایی داشتند، چهار نفر بودند و هرکدام از آنها رأی میآورد، معلوم نبود آقای روحانی انتخاب شود. متأسفانه رؤسای جمهور ما دو یا سه ماه قبل از انتخابات حرارت میگیرند، بنابراین الان نمیتوان روی آدمها تصور و تحلیل روشنی داشت. البته اصل موضوع خوب نیست، هر نظامی باید بداند که بالاخره دور آینده، حداکثر بین دو نفر، یا این میشود یا آن دیگری، ولی ما متأسفانه این را نداریم.»