نقشه 1400

گروه سیاسی فردا: محمدرضا عارف که روزگاری سعی می‌کرد مدافع دولت روحانی باشد و از عملکرد دولت حمایت جانانه می‌کرد، این‌روزها منتقد وضع موجود شده است تا همچنان امید داشته باشد که با ستاندن رأی از مردم رویای دیرین خود یعنی تکیه‌زدن بر جایگاه ریاست‌جمهوری را تجربه کند؛ متأخرترین شاهد مثال این موضوع انتقادهایی است که روزنامه نزدیک به عارف یعنی «آفتاب یزد» در روزهای اخیر به روحانی می‌کند تا شاید بتواند چنین القاء کند که حساب عارف از روحانی جداست.

عارف که چندی است به طور جدی فعالیت انتخاباتی خود را آغاز کرده است، با استعفا از شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان نشان داد که اتفاقا نه دوری از جریان اصلاحات بلکه قصد تغییر موقعیت خود را دارد و همان زمان که بسیاری از فعالان سیاسی می‌گفتند که استعفای عارف نشانه حذف او از معادلات سیاسی جریان اصلاحات است، سایت فردا در گزارشی پیش‌بینی کرد که این رفتن، آمدن دوباره‌ای هم دارد: «سوال این است که اساسا محمدرضا عارف چرا باید در آستانه انتخابات ریاست جمهوری استعفا بدهد؟ آیا این به معنای آن است که می‌خواهد بازنشستگی سیاسی پیشه کند و فعلا کنج عزلت برگزیند؟ یا این‌که نه اساساً این استعفا نشانه‌ای جدی برای میل او به نامزدی در انتاخابات ریاست جمهوری است. به بیان دیگر برخی معتقدند این می‌تواند اولین حرکت عارف برای اعلام نامزدی‌اش در انتخابات باشد. شاید او در قامت ریاست شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان نمی‌توانست در موقعیت نامزد اصلاح‌طلبان قرار داشته باشد چراکه اساساً و فعلاً تنها نهاد رسمی این جناح برای کارهای انتخاباتی 1400، همین شورای عالی سیاست‌گذاری است».

چنین تحلیل‌ها و البته پرده‌برداری‌هایی بود که علیرضا خامسان، فرد رسانه‌ای عارف را به‌شدت خشمگین کرد و در توئیتر خود نوشت: «سایت فردا از رسانه‌های بی‌شمار آقای قالیباف که بعد از انتخابات96 نیمه‌فعال بود، در آستانه انتخابات مجلس یازدهم فعالیتش را گسترده کرده و با مصابحه با برخی چهره‌های اصلاح‌طلب به‌دنبال عملیات روانی است. دوستانی که همیشه آماده مصاحبه هستند، مراقبت کنند در دام نیفتند».

البته طبیعی بود که عارف و نزدیکانش از چنین پرده‌برداری‌های زودهنگامی ناراضی باشند زیرا برنامه آنها قدری برهم می‌خورد اما عصبانیت ایشان واقعیت و پیش‌بینی‌های «فردا» را زیرسوال نبرد زیرا به سرعت خبری از سوی فرید مدرسی در توئیتر رسانه‌ای شد. او نوشت: «آقای محمدرضا عارف فعالیتش را برای انتخابات1400 آغاز کرده؛ رئیس کمپین انتخاباتی او هم آقای محمدرضا تاجیک است. باید منتظر ماند و دید که این دو محمدرضا چه پروژه‌ای دارند برای پیروزی؛ در دوره رخوت اصلاح‌طلبان و پایان دولت اعتدالگری روحانی».

انتظار می‌رفت که اگر عارف بنای نامزدی در انتخابات را ندارد یا حتی محمدرضا تاجیک رئیس کمپین انتخاباتی او نیست و نمی‌خواهد باشد، پس از انتشار این توئیت که از قضا بازتاب زیادی هم در رسانه‌ها داشت، عارف یا تاجیک یا هر دو موضوع را تکذیب کنند که تا این لحظه هیچ تکذیبی در کار نبوده است؛ بنابراین می‌توان گفت که عارف می‌آید و با تاجیک هم می‌آید.

وقتی همه متوجه شدند که عارف قصد حضور دارد، موتورهای رسانه‌ای او آغاز به‌کار کردند اما این‌بار با زدن افرادی متفاوت از رقبای سنتی عارف. این رسانه‌ها در وهله نخست سراغ علی لاریجانی رفتند و کوشیدند که با زدن لاریجانی اولا عارف را نامزد نهایی اصلاح‌طلبان جلوه دهند و ثانیا با فضاسازی رسانه‌ای طیفی از اصلاح‌طلبان به نام کارگزاران را تحت فشار قرار دهند که از اجماع بر عارف سرباز نزنند و کلید واژه چنین فعالیت سیاسی‌ای عدم استفاده از نامزد ائتلافی بود. برای مثال روزنامه شرق در گزارشی دفاعی تمام‌قد از عارف کرد و نوشت: «علی لاریجانی در فضای سیاسی حال حاضر ایران، شانس کمتری نسبت به عارف دارد؛ زیرا بدنه اصلی اصولگرایی به‌هیچ‌وجه روی علی لاریجانی اجماع ندارد و حتی انتقادهای تندی که به او می‌شود، نه از سوی اصلاح‌طلبان بلکه از جانب اصولگرایان است. با این وصف، ممکن است عارف مورد اجماع جبهه متبوع خود قرار بگیرد، اما لاریجانی اگر حمایت اصلاح‌طلبان را نداشته باشد و بخواهد با پایگاه اصولگرایی وارد انتخابات شود، بعید است بتواند به توفیقی دست یابد. از سوی دیگر، اگر اصلاح‌طلبان بر سر لاریجانی هم به اجماع برسند، ممکن است بخشی از بدنه اجتماعی ادامه سیاست ائتلافی را نپذیرند و به لاریجانی رأی ندهند، اما در صورت اجماع بر عارف، چنین مشکلاتی وجود نخواهد داشت».

بعد از پروژه زدن لاریجانی از سوی عارف و نزدیکان رسانه‌ای‌اش اخیرا روزنامه آفتاب یزد، رسانه حامی عارف پروژه تازه‌ای را آغاز کرده است و در روزهای اخیر در گزارش‌های متعدد انتقادهای تندی علیه روحانی مطرح می‌کند و در بین انتقادهایش عکس عارف را هم ذیل تیتر یک روزنامه قرار می‌دهد تا به مخاطب القاء کند که راه رهایی از روحانی، پناه‌بردن به عارف است!

در نهایت به نظر می‌رسد که حربه تکراری اصلاح‌طلبان در این انتخابات هم جاری است و آن تغییر موقعیت از مدافع وضع موجود به منتقد وضع موجود است. عارف می‌کوشد بعد از تمام حمایتش‌هاش از دولت و البته کسب بهره‌های سیاسی خود اکنون که مردم انتقادهای شدیدی به دولت دارند، با اپوزیسیون دولت‌شدن، نشان دهد که سمت مردم ایستاده است؛ سیاستی که بعید برای مردم باورپذیر باشد.