توهم اشغال تهران چگونه در «چهارزبر» دفن شد؟

خبرگزاری فارس: پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی جمهوری اسلامی ایران در تیرماه سال ۱۳۶۷ این تصور را برای گروهک منافقین به وجود آورد که می‌توانند با پشتیبانی ارتش بعثی عراق به خیال خودشان طی ۴۸ ساعت خود را به تهران برسانند و نظام جمهوری اسلامی ایران را ساقط کنند.

در تدارک این عملیات، منافقین توانستند از سرتاسر اروپا قریب به ۱۵ هزار نفر از گروه‌های مختلف ضدانقلاب را با خود همراه کنند و در ادامه با تجهیز به جنگ‌افزار‌های سبک و سنگین توسط صدام، ارتشی را تحت عنوان «ارتش آزادیبخش» برای اجرای عملیات «فروغ جاویدان» فراهم کنند.

مسعود رجوی سرکرده گروهک منافقین در نشست توجیهی برای فرماندهان میدانی ارتش آزادیبخش، هدف و کار این ارتش در تصرف ۴۸ ساعته تهران را در توان و اِشِل یک ابرقدرت می‌داند و می‌گوید: «فقط یک ابرقدرت می‌تواند کشوری را ظرف این مدت تسخیر کند… از پایگاه نوژه هم ترسی نداشته باشید؛ هر سه ساعت به سه ساعت دستور می‌دهم هواپیما‌های عراقی بیایند و آنجا را بمباران کنند. پایگاه هوایی تبریز را هم با هواپیما هر سه ساعت به سه ساعت مورد هدف قرار خواهیم داد… علاوه بر آن، ضدهوایی و موشک سام ۷ هم که داریم… هوانیروز عراق تا سرپل ذهاب به‌همراه ستون‌ها خواهد بود. از نظر هوایی ناراحت نباشید، چون هواپیما‌های عراقی پشتیبان ما هستند و تمام ماشین‌ها به صورت ستون حرکت می‌کنند.»

اینگونه سخن گفتن منافقین پیش از آغاز عملیات حاکی از عزم جدی آن‌ها برای پیشروی تا تهران بود و به زعم خودشان کار را تمام شده می‌دیدند چراکه سردار شهید حسین همدانی در یکی از خاطرات خود از عملیات مرصاد می‌گوید: «بعضی از برادران بسیجی در اثر شلیک پی‌درپی موشک آر. پی. جی از گوششان خون جاری بود. به دنبال فشار منافقین اولین خودرو وانت آن‌ها از تنگه عبور کرد که پشت سر آن‌ها هم خودرو‌های زرهی کامکاول بود که برادر‌ها از طرف به این خودرو با رگبار مسلسل حمله کردند که در نتیجه واژگون شد. مدارکی که از این خودرو به دست آمد، کروکی و کالک اهداف ارتش سازمان مجاهدین خلق بود که مسیر آن‌ها را از چهارزبر به کرمانشاه سپس به همدان، سه راهی بوئین‌زهرا، کرج و میدان آزادی مشخص کرده بود…»

منافقین در آغاز عملیات خود در روز چهارم مردادماه از ساعت ۱۶ یگان‌های خود را از مرز عبور دادند و با سرعت بسیار زیادی به سمت عمق خاک ایران پیشروی می‌کردند و از آنجایی که پذیرش قطعنامه از سویی و از سوی دیگر تمرکز نیرو‌های ایرانی در جبهه‌های جنوب برای مقابله با تک نیرو‌های عراقی که به هدف تصرف مجدد خرمشهر اقدام کرده بودند، باعث سست شدن محور‌های عملیاتی غرب کشور شده بود، منافقین با کمترین درگیری توانستند پیشروی کنند و وارد کرند شوند که در ادامه اسلام‌آباد غرب نیز سقوط کرد و به اشغال منافقین در آمد.

منافقین در روز نخست حمله خود به سرعت توانستند شهر‌های قصر شیرین، سرپل ذهاب، کرند غرب و اسلام‌آباد غرب را به اشغال خود درآورند و سپس از طریق جاده خود را به ۳۴ کیلومتری کرمانشاه در منطقه تنگه چهارزبر برسانند.

از جمله مسائلی که منافقین برای رسیدن به اهداف‌شان حساب جدی به روی آن باز کرده بودند، همراهی و همکاری مردم با آن‌ها بود در حالی که مردم از همکاری با آن‌ها خودداری کردند و همین موضوع سبب رقم زدن جنایات فجیعی توسط منافقین در شهر‌های تصرف شده شد که از معروف‌ترین آنها، جنایت بیمارستان اسلام‌آباد غرب است. منافقین در این فاجعه جمعی از مجروحان و کارکنان و بیماران بستری در بیمارستان در حیاط بیمارستان به شهادت رساندند و پیکر‌های آن‌ها را هم به آتش کشیدند.

اما تاخت و تاز منافقین و ارتش به اصطلاح آزادی‌بخش‌شان در خاک ایران دیری نپایید که به جهنمی از آتش برای‌شان تبدیل شد. صبح روز پنجم مردادماه عملیات مرصاد با رمز «یاعلی» توسط نیرو‌های ایرانی به منظور مقابله با حمله منافقین آغاز شد. در ابتدای راه نیرو‌های مستقر در منطقه توانستند مسیر حرکت ستون‌های خودرویی منافقین را در جاده اصلی و در منطقه تنگه چهارزبر سد کنند. این ماموریت مهم را رزمندگان سمنانی تیپ ۱۲ قائم (عج) انجام دادند. پس از گیر افتادن آن‌ها در جاده، نیرو‌های تک‌ور ایرانی اعم هوانیروز، نیروی هوایی و نیرو‌های پیاده به منافقین یورش بردند.

از جمله یگان‌های بسیار موثر در عملیات مرصاد هوانیروز ارتش بود که با بالگرد‌های تهاجمی خود، حجم آتش بسیار زیادی را بر سر ستون‌های خودرویی منافقین خالی کرد و موجب نابودی ادوات و تجهیزات آن‌ها شد. مطابق گزارش‌ها، هوانیروز در این عملیات ۵۶ فروند بالگرد‌های مختلف تهاجمی و پشتیبانی را با ۴۲۵ ساعت پرواز عملیات به کار گرفت.

نتیجه عمل بالگرد‌های تهاجمی هوانیروز نهایتا منجر به نابودی ۱۱۵ دستگاه انواع خودروی ترابری و ۲۹ دستگاه تانک شد؛ همچنین هلی‌برن شبانه ۳۳۶۰ نفر از نیرو‌های تیپ نبی‌اکرم (ص) به منظور پیاده شدن در عقبه نیرو‌های منافقین و محاصره آن‌ها از دیگر اقداماتی بود که توسط بالگرد‌های پشتیبانی هوانیروز ارتش اجرا شد.

علاوه بر هوانیروز جنگنده‌های نیروی هوایی ارتش نیز از پایگاه‌های تبریز، همدان و دزفول نیز با پرواز مداوم بر فراز منطقه عملیات، ضربات سختی را به پیکره ارتش آزادیبخش منافقین وارد کردند و در نهایت ارتش آزادی‌بخش منافقین با نابودی کامل در خاک ایران برای همیشه دفن شد.

شکست منافقین در عملیات مرصاد و تبدیل کردن «فروغ جاویدان» آن‌ها به «افول جاویدان» در عین ناباوری برای‌شان رقم خورد چراکه منافقین خود را برنده قطعی عملیات در رسیدن به اهداف‌شان فرض کرده بودند و حتی برخی از آن‌ها به همراه خود شناسنامه‌هایشان را آورده بودند! شهید همدانی این موضوع را اینگونه روایت می‌کنند: «مورد دیگر اینکه، در داخل کوله‌پشتی زنان و مردان منافقین، شناسنامه‌هایشان بود، وقتی که از اسیران سوال کردیم که برای جنگیدن شناسنامه به همراه آورده‌اید؟ گفتند به ما گفته شده که سر راه شما نیروی زیادی نیست مردم به استقبال شما می‌آیند و این آخرین سفر شماست که به وطن بازمی‌گردید، لذا ما نیز شناسنامه و همه وسائل خود را به همراه آورده‌ایم.»

بر اساس گزارش‌ها بیش از ۴ هزار و ۸۰۰ نفر از نیرو‌های منافقین در عملیات مرصاد به هلاکت رسیدند که در میان آن‌ها تعداد قابل توجهی از کادر‌های اصلی منافقین و عوامل موثر آن‌ها وجود داشت.