وقتی که کاسه‌لیس‌ها به صف می‌شوند!
اگر هنوز هم کسانی هستند که درباره هویت واقعی کاسه‌لیس‌ها تردید دارند چاره‌کار آسان است و حتی بدون مراجعه به کارنامه سیاه آن‌ها می‌توان فهمید که در چه کارند!
روزنامه کیهان: حسین شریعتمداری طی یادداشتی نوشت: اول- شرایط شکننده آمریکا که ناتوانی در مهار کرونا، تظاهرات سراسری و گسترده مردم علیه نژادپرستی که اکنون به یورش علیه نظام سرمایه‌داری تبدیل شده است، سقوط سهمگین اقتصادی، ۴۸ میلیون بیکار که تعدادشان با ضریب چند صد هزار نفره در حال افزایش است و... این کشور را که داعیه ابرقدرتی و مدیریت جهانی داشت با خطر جدی سقوط و یا دستکم، تجزیه و تغییر جدی زیرساخت‌ها رو‌به‌رو کرده است (فاکس نیوز، شبکه تلویزیونی وابسته به پنتاگون و حامی ترامپ). این بحران چند سویه به طور طبیعی متحدان اروپایی و منطقه‌ای آمریکا را نیز با چالش‌های سخت اقتصادی و هویتی مواجه ساخته و افقی تیره و ناامید‌کننده را پیش روی آن‌ها گسترانیده است. این واقعیت آشکار‌تر از آن است که قابل انکار و لاپوشانی باشد.
دوم- آمریکا -به حق- بر این باور است که جمهوری اسلامی ایران اصلی‌ترین دشمن و یا یکی از اصلی‌ترین دشمنان آمریکاست و به گواه تاریخ ۴۱ سال اخیر، تاکنون از هیچ کوششی برای مقابله با ایران اسلامی دریغ نکرده و از تمامی اهرم‌هایی که در اختیار داشته برای دشمنی با نظام و مردم کشورمان استفاده کرده و صد البته نه فقط طرفی نبسته بلکه همه ساله بر اقتدار جمهوری اسلامی ایران افزوده شده و در مقابل توان و قدرت آمریکا رو به افول نهاده است. این واقعیت نیز آشکار‌تر و روشن‌تر از آن است که انکار کردنی باشد.
سوم- گفته‌اند «الغرِیقُ یتشبَّثُ بکُلّ حَشیش» آدمی که در حال غرق شدن است برای نجات خود به هر خس و خاشاکی که در دسترس او باشد نیز چنگ می‌زند، با این امید که نجاتی در پی داشته باشد. شرایط امروز آمریکا شبیه حال و روز همان غریق است، از این روی نباید تعجب کرد چرا کاسه‌لیس‌های جا‌سازی شده درون ایران را برای شایعه‌پراکنی و سیاه‌نمایی علیه کشورمان به صف کرده است؟! همان‌ها که نتانیاهو از آن‌ها با عنوان «اصلی‌ترین سرمایه اسرائیل در ایران» یاد می‌کند. کاسه‌لیس‌های مفلوک و قابل ترحمی که پادویی خود برای سرویس‌های اطلاعاتی «سیا» و «موساد» و «MI۶» را در پوشش -به خیال خود- محترمانه‌تر! «لیبرالیسم» پنهان کرده‌اند.
چهارم- اگر هنوز هم کسانی هستند که درباره هویت واقعی کاسه‌لیس‌ها تردید دارند چاره‌کار آسان است و حتی بدون مراجعه به کارنامه سیاه آن‌ها می‌توان فهمید که در چه کارند! می‌پرسید چگونه؟ کافی است مقالات و توئیت‌های آن‌ها را با مواضع رسماً اعلام شده آمریکا و اسرائیل و نوکران دست‌چندم آن‌ها نظیر عربستان و... مقایسه کنید. در این مقایسه به آسانی خواهید دید که کاسه‌لیس‌ها دقیقاً مواضع آمریکا و اسرائیل را نشخوار می‌کنند! هنوز ترامپ دهانش را از پیشنهاد مذاکره با ایران نبسته است که کاسه‌لیس‌ها به صف می‌شوند و توئیت می‌کنند که ببینید، الان دیگر وقت مذاکره است! نتانیاهو موشک‌های ایران را خطر جدی برای اسرائیل می‌داند و پادو‌ها دَم می‌گیرند که موشک به چه دردمان می‌خورد؟! همزمان با شیوع کرونا و درحالی که آمریکا به خاطر تحریم دارویی ایران تحت فشار سنگین افکار عمومی جهانیان است و در پاسخ مدعی می‌شود که ایران دارایی‌های خود را در منطقه هزینه می‌کند! جماعت یاد شده با طرح یک دروغ شاخدار ادعا می‌کنند که ایران ۳۰ میلیارد دلار فقط در سوریه هزینه کرده است! سه کشور اروپایی فرانسه و انگلیس و آلمان با درخواست اسرائیل و از طریق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه ایران قطعنامه صادر می‌کنند و روزنامه کاسه‌لیس‌های وطن‌فروش می‌نویسد این اقدام سه کشور اروپایی اگرچه غیر مسئولانه بوده، ولی با هدف جلوگیری از حربه قوی‌تر علیه ایران دست به این کار زده‌اند! قاضی منصوری در رومانی کشته می‌شود و یا خودکشی! می‌کند، دشمنان اصرار دارند مرگ او را به نظام نسبت بدهند، ولی چون هیچ دستاویزی ندارند، فلان پادوی آن‌ها توئیت می‌زند و به کنایه می‌نویسد مراقب داروی نظافت باشید! ایران در شرایط سخت تحریم‌ها با عراق روابط تجاری برقرار می‌کند و داد آمریکا از عصبانیت به آسمان بلند می‌شود. کاسه‌لیس‌ها به میدان می‌آیند و برای هوا کردن این رابطه تجاری موفق، آن را با قرارداد خسارت‌بار کرسنت که دستپخت طیف خودشان بوده است همسان قلمداد می‌کنند! جمهوری اسلامی ایران در اقدامی تحسین‌برانگیز و مثال‌زدنی، نفتکش‌های حامل بنزین را به ونزوئلا می‌فرستد و آمریکا و متحدان غربی و عبری و عربی آن که از یک سو شاهد این اقدام شجاعانه و تحقیر‌کننده ایران هستند و از سوی دیگر، به قول حضرت امام (ره) هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند، زبان به تهدید می‌گشایند و در همان حال طیف کاسه‌لیس فریاد بر می‌آورد که با ارسال نفتکش‌ها به ونزوئلا، آمریکا را تحریک نکنید! و... این قصه سر دراز دارد.
انتهای پیام/