تب دنگی چیست / چگونه از تب دنگی دور بمانیم؟

«بیماری دانگ» یا «تب دنگی» یا «تب استخوان‌شکن» نوعی بیماری است که اگرچه جدیداً به وجود نیامده و از سال‌های پیش نیز در جهان وجود داشته اما این روزها به دلیل تغییرات اقلیمی و در پی بروز سیلاب‌ در برخی کشورهای همسایه بیشتر شایع شده و متأسفانه دامنه آن به کشور ما نیز گسترش یافته است. طبق آخرین گزارش وزارت بهداشت، 146 نفر در کشور به تب دنگی مبتلا شده‌اند که عمدتاً‌ سابقه سفر به کشورهای خارجی از جمله امارات را داشته‌اند.

تب دنگی چیست و چگونه به آن مبتلا می‌شویم؟

ویروس تب دنگی توسط پشه‌ آئدس انتشار می‌یابد. این پشه‌ها در نزدیکی محل زندگی انسان و به‌ویژه در آب‌های راکد، لاستیک و تایرهای مستعمل، قوطی کنسرو و ... رشد می‌کنند. هنگامی‌ که یک پشه، فردی آلوده به ویروس مولد تب دنگی را نیش می‌زند، ویروس وارد بدن پشه می‌شود سپس هنگامی که پشه آلوده فرد دیگری را نیش می‌زند، ویروس وارد جریان خون آن فرد می‌شود.

علائم تب دنگی چیست؟

درد عضله، استخوان و مفصل‌ها، حالت تهوع، استفراغ، درد پشت چشم‌ها، تورم غدد لنفاوی و راش از علائم ابتلا به تب دنگی است. تب دنگی انتقال انسان به انسان ندارد و صرفاً از طریق نیش پشه منتقل می‌شود. اکثر موارد ابتلا به تب دنگی علامتی ندارند یا دارای علائم خفیف هستند.

علائم این بیماری 4 تا 10 روز پس از گزش پشه ایجاد می‌شود و در عرض یک هفته بهبود می‌یابد.

کدام شهرهای کشور درگیر تب دنگی هستند؟

پشه آئدس که عامل ایجاد تب دنگی است، در ایران در استان‌های هرمزگان، سیستان و بلوچستان (چابهار و کنارک)، بوشهر(عسلویه و کنگان) و گیلان گسترش دارد. با وجود این، خطر آلودگی بقیه استان‌ها به این پشه‌‌ها وجود دارد./ تسنیم

چگونه از تب دنگی دور بمانیم؟

دکتر فرهنگ بابامحمودی روز سه‌شنبه در گفت‌ وگو با خبرنگار ایرنا با بیان این‌که راه ابتلا به تب دنگی یا دنگو از طریق گزش پشه آئدس آلوده به ویروس این بیماری است، اظهار کرد: بر اساس گزارش رسمی وزارت بهداشت، ‌درمان و آموزش پزشکی این پشه در هفت استان از جمله مازندران مشاهده شد، اما خوشبختانه تاکنون موردی از ابتلا به تب دنگی در مازندران گزارش نشد.

متخصص بیماری‌های عفونی در خصوص راه‌های ابتلا به این بیماری خاطرنشان کرد:‌ انتقال این بیماری از فرد به فرد انجام نمی‌شود و تاکنون چنین موردی دیده نشد. انتقال بیماری از مادر باردار به جنین نیز تا کنون مشاهده نشد. ابتلا به این بیماری در صورت نیش زدن پشه آلوده به فرد صورت می‌گیرد .

دکتر بابامحمودی گفت:‌ با توجه به این‌که دوره نهفتگی این بیماری سه تا ۱۵ روز است و در برخی مبتلایان هم‌ بدون علامت شکل می‌گیرد، ویروس در خون در جریان است و در صورت اهدای خون این فرد به شخص دیگر نیز ممکن است انتقال انجام شود. اما این موضوع نیز بسیار نادر است .

متخصص بیماری‌های عفونی در خصوص علائم بیماری نیز گفت: تب ناگهانی همچون آنفلوانزا،‌ دردهای بدنی فوق‌العاده شدید، ضعف، بیحالی، سردرد، اسهال و استفراغ از جمله این علائم است. همچنین با توجه به این‌که ویروس به سیستم دفاعی حمله می‌کند و تعداد پلاکت خون پایین می‌آید خونریزی از دهان، ‌بینی و مدفوع رخ می‌دهد.

وی افزود: پشه ناقل این بیماری در جاهایی که آب راکد وجود دارد همچون آب زیرگلدان‌ها، سیستم‌های خنک‌کننده، آب‌های رها شده در خیابان‌ها و آب‌های باقیمانده در لاستیک‌های فرسوده تخمگذاری می‌کند و باید از این محیط‌ها دور بود.

چگونه از تب دنگی دور بمانیم؟

به گزارش ایرنا، تب دنگی یک بیماری ویروسی است که توسط پشه‌هایی به نام آئدس منتقل می‌شود. این ویروس، چهار نوع ویروس دنگی را شامل می‌شود که هر کدام می‌توانند علت ابتلا به تب دنگی شوند.

افزایش ابتلا به تب دنگی معمولاً در مناطق گرمسیری اتفاق می‌افتد، زیرا پشه‌های ناقل آن در این مناطق به راحتی می‌توانند رشد و تکثیر کنند.

همچنین، باران‌های زیاد و تجمع آب در ظروف و اشیاء مختلف می‌تواند محیط مناسبی برای تکثیر این گونه از پشه‌ها فراهم کند.

انسان ممکن است از طریق نیش پشه‌های حامل ویروس دنگی به این بیماری مبتلا شود. وقتی یک پشه حامل ویروس دنگی انسانی را نیش می زند، ویروس وارد سیستم خونی او می‌شود و عفونت را آغاز می‌کند.

درمان تب دنگی به تسکین علائم آن، نظیر تب، درد عضلانی، سردرد و استفاده از آب و الکترولیت‌ها برای جبران از دست دادن مایعات بدن تأکید دارد. در صورت بروز عوارض جدی، مانند خونریزی گوارشی، به مداخله فوری پزشکی نیاز است.

برای پیشگیری از تب دنگی، مهم است که از در معرض نیش پشه‌ها بودن در مناطق خطرناک پرهیز کرده و از روش‌های حفاظت شخصی نظیر استفاده از اسپری ضد پشه، پوشیدن لباس‌های مناسب، و استفاده از پنجره‌ها و درها با توری استفاده کرد. همچنین، برنامه‌های کنترل پشه‌ها و حذف محل‌های آب راکد نقش مؤثری در کاهش ابتلا به تب دنگی دارند.