تفریح لاکچری امیر جعفری و امین حیایی در آمریکا و هنرنمایی با آهنگ تتلو+ فیلم

امیر جعفری بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر ایرانی است. امیر جعفری در شهریور ۱۳۵۳ در زنجان به دنیا آمد. امیر جعفری دارای لیسانس مدیریت از دانشگاه آزاد اسلامی است. امیر جعفری بازیگری را در یک دوره دو ساله زیر نظر حمید سمندریان آموخت. امیر جعفری تا به حال پنج بار از جشنواره تئاتر فجر برنده جایزه شده است.

وی بازی در سینما را در سال ۱۳۸۰ و با بازی در فیلم «نان، عشق و موتور ۱۰۰۰» آغاز کرد و با بازی در قارچ سمی ادامه داد. بازی او در مجموعه بدون شرح (مهدی مظلومی، ۱۳۸۰) اولین حضور او در تلویزیون بود. زوج او و فتحعلی اویسی در دو مجموعه بدون شرح و کمربندها را ببندیم (مهدی مظلومی، ۱۳۸۳) با استقبال فراوان مخاطبین مواجه شد. علیرضا جعفری برادرزاده ی اوست.

---

دو خواننده قبل انقلاب به ایران باز می‌گردنند؟

---

فیلم کمدی «رقصنده» توسط بهمن گودرزى ساخته‌شده است و امین حیایى و امیر جعفرى در کنار امیرحسین رستمى نقش‌های اصلى آن را بازى می‌کنند.

«رقصنده» داستان ورزشکارى (با نقش آفرینی امیر جعفری) را روایت می‌کند که به‌قصد پیشرفت زیر بار مهاجرت و پناهندگى می‌رود اما از جایى به بعد در جریانى قرار داده می‌شود که او را به یک بچه معروف مجازى تبدیل می‌کنند و حالا بازى براى او عوض می‌شود ...

صدای امیر تتلو در این تیزر از فیلم کمدی «رقصنده» به‌وضوح شنیده می‌شود؛ باید دید در نسخه نهایی این فیلم که جهت پروانه نمایش ارائه می‌شود، صدایی از این خواننده پرحاشیه وجود خواهد داشت یا خیر.

مرتضى رحیمى، یزدان فتوحى، سالار کریم‌خانی، علی بنایی، شکوفه رجب‌زاده و سامبو دیگر نقش‌های این فیلم را بازى می‌کنند. فیلم‌نامه این کار را آرش قادرى نوشته و حمید اکبرى خامنه بازنویسى آن را بر عهده داشته است.

مرتضى شایسته تهیه‌کنندگی این فیلم را در هدایت فیلم بر عهده دارد و کمپانى p.s.f آن را تولید می‌کند.

عوامل اصلى این فیلم عبارت‌اند از:

تدوین: سیامک مهماندوست، مدیر فیلمبردارى: فرشاد گل سفیدى، صدابردار: سعید بجنوردى، طراح صحنه و لباس: آبتین برقى، طراح گریم: سیامک احمدى، برنامه ریز و دستیار اول: على نوابى، منشى صحنه: مارال فتحى، مدیر تولید: رضا کریمى، مدیر اجرایى: نادر ایمانى، مدیر تدارکات: رسول حاتمى روابط عمومى: ادریس رفیع زاده، ساخت تیزر: ستاره اندیشه..

خانواده امیر جعفری 

امیر جعفری در برنامه دورهمی درباره خانواده اش گفت : من در خانواده ای متولد شدم که پدرم کارگر بود و فقر را کاملاً چشیدم نمی گم خیلی وضعیت داغونی داشتیم اما خیلی سختی کشیدم تا به اینجا برسم. دست های پینه بسته پدرم همیشه جلوی چشمام هست. پدرش چند سال قبل فوت شده اما مادرش در قید حیات است.

همسر امیر جعفری 

ریما رامین فر بازیگر محبوب ایرانی همسر امیر جعفری می باشد. آنها در تئاتر با هم آشنا شدند و پس از ۸ سال نامزدی با هم ازدواج کردند. دلیل طولانی شدن نامزدیشان نداشتن پول کافی برای شروع زندگی مشترک بود. حاصل ازدواج این زوج هنری یک پسر است که آیین نام دارد. آین متولد ۱۳۸۶/۶/۶ است.

امیر در مورد همسرش گفت : زمانی که با ریما رامین فر آشنا شدم خیلی جوان بودم و فاکتورهای خاصی برای عاشق شدن نداشتم اما مطمئن هستم اگر با شخص دیگری ازدواج می کردم کل زندگیم تغییر می کرد او با تمام نداشتن‌ ها و مشکلات من ساخت، ما ۸ سال نامزدبودیم به خاطر این‌ که پول نداشتیم که ازدواج کنیم.

بیوگرافی مختصری از ریما رامین فر 

ریما رامین فر متولد ۵ فروردین ۱۳۴۹ در تهران بازیگر تلویزیون و سینما می باشد. وی مدرک فوق لیسانس کارگردانی تئاتر دارد و فعالیت در عرصه بازیگری را از سال ۱۳۷۹ با نقش آفرینی در فیلم سینمایی نان، عشق، موتور ۱۰۰ شروع کرد. وی با بازی در سریال پر مخاطب پایتخت در میان مردم بیش از پیش مشهور شد و بسیار عالی در این نقش درخشید.

سابقه فعالیت امیر جعفری 

امیر جعفری در دوران مدرسه همیشه از درس و مدرسه فراری بود و علاقه ای به حضور در کلاس نداشت. وی تا چهارم دبیرستان علاقه ای به بازیگری نداشت و  به خاطر حضور نداشتن در کلاس درس برای بازی در تئاتر اعلام آمادگی کرد. پس از اجرای تئاتر معلم ادبیات کلاس چهارم، وی را به ادامه بازیگری تشویق کرد . وی در سال آخر دبیرستان به سراغ کلاس های آموزش بازیگری زیر نظر استاد حمید سمندریان رفت اما در تست بازیگری مشروط شد و این موضوع موجب تلاش بیشترش شد و در ترم دوم قبول شد.

امیر جعفری پس از تمام شدن دبیرستان همزمان با تمرین های تئاترش برای کنکور درس خواند و در رشته مدیریت بازرگانی تحصیلات آکادمیک خود را گذراند. خود از بابت پشیمان است و می گوید در آن زمان کسی نبود که من را راهنمایی کند و بگوید در رشته بازیگری تحصیل خود را ادامه بده.

امیر جعفری در سال ۱۳۸۰ با نقش آفرینی در فیلم سینمایی نان، عشق و موتور ۱۰۰۰ به کارگردانی ابوالحسن داوودی اولین تجربه بازیگری در سینما را به دست آورد. وی در همان سال یک فیلم سینمایی دیگر به نام قارچ سمی ساخته رسول ملاقلی پور بازی کرد. پس از آن با بازی در یک سریال تلویزیونی به نام بدون شرح ساخته مهدی مظلومی موجب شد در میان مردم و کارگردانان شناخته و دیده شود. وی در این سریال با بازیگرانی همچون بیژن بنفشه خواه، لیلی رشیدی، فتحعلی اویسی و مریم سعادت همبازی بود.

از کارهای دیده شده ی امیر جعفری می توان به سریال من یک مستاجرم، کمربندها را ببندیم، زیر هشت و … را نام برد. امیر جعفری در سریال نمایش خانگی شهرزاد همراه بازیگرانی همچون شهاب حسینی و ترانه علیدوستی حضور داشت و اکنون در سریال نمایش خانگی ممنوعه به کارگردانی امیر پورکیان نقش تجنگی را بازی می کند.

صفحه اینستاگرام امیر جعفری :

امیر جعفری با آیدی amirjafari4 در اینستاگرام فعالیت دارد.

حواشی امیر جعفری

رابطه با بابک زنجانی: بابک زنجانی از همکاری با امیر جعفری در مجموعه تحت عنوان یاسین فیلم یا سورینت فیلم نام برده و گفته است: «امیر جعفری به عنوان مشاور هنری با ما همکاری می‌کند و یکی از افرادی است که دربارهٔ فیلمنامه‌ها نظر می‌دهد.» وی همچنین دربارهٔ همکاری خود با امیر جعفری نیز عنوان کرده است: امیر جعفری که هنرپیشه هستند، ابراهیم شیبانی را به من معرفی کرد. من و امیر همکلاس بودیم. چهار پنج سال در دوران دبستان در مدرسه‌ای در ایران زمین شهرک غرب و در مدرسه راهنمایی ایثار کنار هم می‌نشستیم. هنوز هم به صورت خانوادگی دوست هستیم با همدیگر. البته هیچ رابطه کاری با امیر نداریم و ایشان هم هیچ نفع مالی در دوستی با من نبرده است.

امیر جعفری به همراه همسرش از جمله هنرمندان ایرانی بود که با امضاء طوماری در مورخ ۲۲ خرداد ۱۳۹۲، همراه با سایر اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان، ضمن قدردانی انصراف عارف به نفع روحانی، از نامزدی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ حمایت علنی کرد.

فیلم های سینمایی امیر جعفری :

زاپاس (برزو نیک‌نژاد، ۱۳۹۴)

اعترافات ذهن خطرناک من ( هومن سیدی، ۱۳۹۳)

بیگانه (بهرام توکلی، ۱۳۹۲)

بلوک ۹ (علیرضا امینی، ۱۳۹۲)

قاعده تصادف (بهنام بهزادی، ۱۳۹۱)

سیزده (هومن سیدی، ۱۳۹۱)

جیب‌بر خیابان جنوبی (سیاوش اسعدی، ۱۳۹۰)

نفوذی (احمد کاوری، مهدی فیوضی، ۱)

کیفر (حسن فتحی، ۱۳۸۸)

لج و لج‌بازی (سیدمهدی برقعی، ۱۳۸۸)

پستچی سه بار در نمی‌زند (حسن فتحی، ۱۳۸۷)

کلانتری غیرانتفاعی (یدالله صمدی، ۱۳۸۷)

بی‌پولی (حمید نعمت‌الله، ۱۳۸۶)

تردست (محمدعلی سجادی ، ۱۳۸۳)

مکس (سامان مقدم، ۱۳۸۳)

جنایت (محمدعلی سجادی، ۱۳۸۲)

قارچ سمی (رسول ملاقلی‌پور، ۱۳۸۰)

نان، عشق و موتور ۱۰۰۰ (ابوالحسن داوودی، ۱۳۸۰)

زیستن (رضا سبحانی، ۱۳۸۰)

راز مینا ( عباس رافعی، ۱۳۷۵)

فیلم های ویدیویی ، تلویزیونی امیر جعفری :

آخرین روز ماه (منوچهر هادی، ۱۳۸۹)

میش  (مجید صالحی، ۱۳۸۸)

هندوانهٔ شب یلدا (سعید آقاخانی، ۱۳۸۶)

تعبیر وارونه یک رؤیا (فریدون جیرانی، ۱۳۹۴)

پایتخت ۲  (سیروس مقدم، ۱۳۹۲)

چک برگشتی (سیروس مقدم، ۱۳۹۰)

شیدایی (محمدمهدی عسگرپور، ۱۳۹۰)

توطئه فامیلی (رامبد جوان، ۱۳۸۹)

زیر هشت (سیروس مقدم، ۱۳۸۹)

چاردیواری (سیروس مقدم، ۱۳۸۸)

میوهٔ ممنوعه (حسن فتحی، ۱۳۸۶)

برای آخرین بار (اکبر منصورفلاح، ۱۳۸۴)

کمربندها را ببندیم (مهدی مظلومی، ۱۳۸۳)

من یک مستاجرم (پریسا بخت‌آور، ۱۳۸۲)

بدون شرح (مهدی مظلومی، ۱۳۸۰)

نام تئاترهای امیر جعفری :

رقص کاغذ پاره‌ها (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، سالن سایه (۱۳۷۸)

 مده (اصغر محبی) تهران، تالار مولوی (۱۳۷۹)

 آرتور و اوئی (مجید جعفری) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی، ۱۳۷۹)

دل سگ (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو (۱۳۷۹)

کمدی شب سیزدهم (حمید امجد) تهران، تئاترشهر، تالار اصلی (۱۳۷۹)

شب‌های آوینیون (کورش نریمانی) تهران، جشنواره تئاتر فجر (۱۳۷۹)

کمدی رژیسترها نمی‌میرند(حسین کیانی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو (۱۳۸۰)

یک دقیقه سکوت (محمد یعقوبی) تهران، تئاترشهر، تالار سایه (۱۳۸۰)

همان همیشگی (ریما رامین‌فر) تهران، تئاترشهر، تالار سایه (۱۳۸۱)

پاییز (نادر برهانی‌مرند) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو (۱۳۸۱)

۳۱/۶/۷۷ (علیرضا نادری) تهران، جشنواره تئاتر فجر (۱۳۸۲)

مرگ دستفروش” (نادر برهانی‌مرند) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی (۱۳۸۵)

شوایک” (کوروش نریمانی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی (۱۳۸۵)

رویای نیمه شب پاییز (کیومرث مرادی) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی (۱۳۸۷)

کابوس‌های پیرمرد بازنشسته خائن ترسو (نادر برهانی‌مرند) تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی (۱۳۸۷)

درس (داریوش مهرجویی)، تئاتر ایرانشهر؛ ۱۳۸۹

شکلک(نغمه ثمینی)،مجموعه فرهنگی اکو، تالار شمس؛ ۱۳۹۲ “پائیز” (نادر برهانی‌مرند)، تئاتر ایرانشهر،سالن استاد ناظرزاده کرمانی (۱۳۹۳)

جوایز و افتخارات امیر جعفری :

بازیگری سوم، جشنواره تئاتر فجر، رقص کاغذ پاره‌ها (۱۳۷۸)

تقدیر، جشنواره تئاتر فجر، شب‌های آوینیون (۱۳۷۹)

جایزه اول مشترک، جشنواره تئاتر فجر، رژیستورها نمی‌میرند(۱۳۸۰)

جایزه اول، جشنواره تئاتر فجر، یک دقیقه سکوت (۱۳۸۰)

بازیگری دوم، جشنواره تئاتر فجر (مشترک)، پاییز (۱۳۸۱)

بازیگری دوم، جشنواره تئاتر فجر (مشترک) همان همیشگی (۱۳۸۱)

بهترین بازیگر طنز، سریال «بدون شرح» صدا و سیما (۱۳۸۱)

بهترین بازیگر سریال «برای آخرین بار» جشنواره شبکه ۵ (۱۳۸۴)

بهترین بازیگر سریال «میوه ممنوعه» از دید تماشاگران خارج از کشور، شبکه جام‌جم (۱۳۸۶)

بهترین بازیگر سریال «زیر هشت» از دید تماشاگران خارج از کشور، شبکه جام‌جم (۱۳۸۶)