سروده شاعر معروف برای پسر عمویش، زنده یاد علی معلم

به رتبت عصامی عظامی به گوهر به دیدار بهتر به کردار مهتر به هنجار و آزادگی هفت آباء پسر تا کی آرد چون او چار مادر میاندار خدمت خداوند همت به سایه چو نخل و به بالا صنوبر سرشتی فره داشت از علم و عرفان دلیل ادب بود و استاد دفتر مرا همنوا بود و همدرد و همره رفیق و قرین و پسر عم و سرور سفر کرد ناگه ازین خوان وحشت غباری به ره ماند و ردی به کردر علی ابن عبدالله ابن محمد به شهر محمد شد از باب حیدر زه و آفرینش ز درگاه ایزد سپندان و امشا سفندانش یاور دعاگوی اویند پاکان موبد ثناخوان اویند خوبان مکرر من این قطعه در مدحت او سرودم علی معلم عزیز هنرور