لاهوتی در گفت‌وگو با «فردا» مطرح کرد:
رئیسی برای تحقق وعده‌های اقتصادی نیاز به زمان دارد
مهرداد لاهوتی وعده‌های اقتصادی دولت را به دو بخش تقسیم کرد و گفت که رئیسی برای بخش زیرساختی نیاز به زمان دارد و باید در گفت‌وگو با مردم این را بگوید.
گروه سیاست سایت فردا – تقریبا یک ماه از شروع کار دولت گذشته و مردم هم مدام در حال مقایسه شرایط به خصوص در حوزه اقتصاد و معیشت با دولت قبل هستند. در حقیقت منتظر هستند که وعده‌های آقای رئیس جمهور و همکارانش محقق شود. این انتظار اما به طور قطع خیلی طول نمی‌کشد و اگر در کوتاه مدت اثراتی از بهبود شرایط مشاهده نشود، افکار عمومی را به این نتیجه می‌رساند که تغییر واقعی در شیوه اداره کشور ایجاد نکرده است. برای همین از موضوع مشورتی شیوه‌ها و راهکارهای بهبود اقتصادی را بررسی و به دولت ارائه می‌کنیم.
مهرداد لاهوتی، نماینده پیشین اصولگرا در گفت‌وگوی خود با «فردا» پیرامون همین موضوع، با این توضیح که «وعده‌های آقای رئیسی 2 بخش است» گفت: «یک بخش وعده‌هایی است که در کوتاه مدت اصلا امکان تحقق ندارد. باید این موضوع را به نحوی به مردم بگویند. مثلا باید گفت که ایجاد اشتغال موضوعی نیست که در یک ماه محقق شود و مردم احساس کنند. یا بحث‌های دیگری مثل حل مشکلات نقدینگی را نمی‌توان یک شبه حل کرد. کنترل تورم هم فرایند طولانی‌تری دارد».
وی با تاکید بر اینکه «آقای رئیسی برای اصلاح زیرساخت‌های اقتصادی نیاز به زمان دارد» گفت: «باید این مسائل را به مردم صادقانه گفت و آنها هم بپذیرند که سیکل رسیدگی به برخی مسائل طولانی است و شاید در مواردی حتی نیاز به قانون‌گذاری داشته باشد. مثلا در بحث مالیات نیاز به زمان و احتمالا قانون‌گذاری داریم».
این فعال سیاسی اصولگرا خاطرنشان کرد: «ما قبلا حدود 2 میلیون و ششصد هزار نفت روزانه می‌فروختیم و حدود 110 میلیارد دلار درآمد نفتی داشتیم که اکنون کاهش یافته و جبران آن در گرو یک سری مذاکرات و بسترسازی است»
لاهوتی در توضیح بخش دوم از وعده‌های اقتصادی رئیسی هم گفت: «بخش دوم وعده‌های آقای رئیسی اما در کوتاه مدت قابل تحقق است. مثلا همین بحث مسکن که دنبال می‌کنند. حالا درباره اینکه یک میلیون باشد یا رقم دیگری اختلاف نظر است اما همین که موضوع دنبال شود، خوب است و قابل تحقق هم است. به هرحال اگر برای برخی اقشار جامعه نسخه جداگانه پیچیده نشود، امکان خانه‌دار شدن ندارند. در دولت احمدی نژاد هم تحت عنوان مسکن مهر گامی برداشته شد. در دولت‌های دیگر همین طور. مثلا در دولت سازندگی بحث زمین شهری و در دولت خاتمی اجاره به شرط تملیک مطرح بود. این یعنی مساله قابل تحقق است. مردم هم اگر ببینند که یک یک سال، دهک‌هایی که نمی‌توانستند، صاحب مسکن شوند، شده‌اند نظرشان جلب می‌شود و فضای عمومی تغییر می‌کند».
وی افزود: «در بحث معیشت هم به نظر من باید تغییری در یارانه‌ها ایجاد کنند. الان حدود 78 میلیون نفر یارانه 45 هزار تومانی و حدود 60 میلیون نفر هم یارانه معیشت می‌گیرند. نمی‌گویم که حق‌شان نباشد اما حدود 20 میلیون نفر از این تعداد، اگر یارانه هم نگیرند تغییری در زندگی آنها مشکلی ایجاد نمی‌شود. حذف یارانه این 20 میلیون اما به شرط اینکه با آنها صحبت شده باشد، می‌تواند به سقف یارانه که سال‌هاست تغییر نکرده، افزوده شده و برای دهک‌های پایین در کوتاه مدت امید ایجاد کند».
این نماینده مجلس تاکید کرد: «دقت کنید که خواص جامعه وقتی روندهای بهبود اقتصادی را می‌بینند، یعنی وقتی می بینند تورم آرام آرام کم می‌شود، رشد اقتصادی بیشتر شده، سرمایه‌گذاری ایجاد شده و ... متوجه می‌شوند که کشور در مسیر درستی است و اعتماد آنها جلب می‌شود اما برای دهک‌های پایین‌تر باید فکر دیگری کرد. مثلا همین مسکن و یارانه و ... باید در کوتاه مدت برایشان فراهم شود».
وی ادامه داد: «تصمیمات مشابهی هم لازم است که گرفته شود. مثلا بعد از 40 سال از انقلاب اسلامی هنوز نباید مشکل آب آشامیدنی وجود داشته باشد. یا توجه بیشتر به روستاها لازم است. الان جمعیت روستایی در حال کاهش است. حدود 76 درصد مردم در شهرها زندگی می‌کنند و روستاها در حال تخلیه شدن است. این یعنی تولید و کشاورزی در روستا جای خود را به چیز دیگری می‌دهد که در بلندمدت برای کشور خطرناک است. توجه به روستا لازم است چون این روستاییان در واقع اقشار ضعیف جامعه هم هستند. اگر به روستا توجه شود افراد می‌مانند و تولید می‌کنند تا مثال نیاز به واردات گوشت نباشد. ضمن اینکه مثلا باید به کشاورزی نگاه اقتصادی کرد. الان کشاورزی در خیلی از محصولات توجیه اقتصادی ندارد و باید برای این‌ها فکری کرد.»
لاهوتی توجه به سرمایه گذارها را هم ضروری دانست و گفت: «ما خیلی سرمایه‌گذار داریم که به دلایل مختلف پشت درها مانده‌اند. باید این درها را به سوی سرمایه گذاران ایرانی و خارجی باز کرد. توجه داشته باشید که سرمایه گذار با سرمایه دار فرق دارد. سرمایه دار آن است که دلالی می‌کند و پول دارد. سرمایه گذار اما آن است که می‌خواهد کارخانه بسازد، هتل و ... بسازد یعنی پول خود را تبدیل به اشتغال و تولید می‌کند. باید برای او پشتوانه امینتی ایجاد کرد. به عبارت دیگر باید سرمایه گذاران را به عنوان یک عامل اقتصادی مهم در کشور باور داشته باشیم».
وی افزود: «ضمن اینکه باید تا می‌توانیم بدنه دولت را کوچک کنیم و این تصدی‌ها و حتی خیلی از پروژه‌های عمرانی را می‌توان به بخش خصوصی داد».
دیدگاه تان را بنویسید