سیاستمدارانی که با تقلب ‌در پایان‌نامه رسوا شدند

روزنامه صبح نو: احتمالاً اگر از دانشجویان رتبه برتر دانشگاه‌ها نباشید، لااقل یک بار به فکرتان افتاده است که پروژه زمانبر و البته خسته‌کننده پایان‌نامه نویسی را نه خودتان بلکه کسانی انجام دهند که در ازای گرفتن مبلغی نه چندان کم، پایان‌نامه‌ای را برای شما جفت و جور می‌کنند؛ اما این مسأله فراتر از مردم عادی هم می‌رود و سال‌های طولانی است که سیاستمداران نیازمند به مدرک دکترای و ارشد نیز هر طور شده به دنبال گرفتن مدرک هستند و البته احتمالاً چون وقت کافی برای نوشتن پایان‌نامه و درس خواندن ندارند، پایان‌نامه‌ها و تزهای کپی شده از منابع مختلف را بدون درج منبع ارائه می‌کنند. یکی از این موارد ادعای برخی از دانشجویان و نیز برخی سیاستمداران در مورد پایان‌نامه دکترای آقای حسن روحانی رییس جمهور ایران است.

پایان‌نامه‌ای به «زبان انگلیسی» که حسن روحانی ادعا می‌کند آن را خود به رشته تحریر در آورده است ولی بسیاری علاوه بر اتهام سرقت علمی، ادعای سواد انگلیسی روحانی که مهارت نگارش پایان نامه‌ای به زبان انگلیسی را داشته باشد، مورد خدشه قرار می‌دهند.

دوست داشتیم با فعالیتی که انجام می‌دهیم، شبهات مدرک دکترای آقای روحانی برطرف شود، اما چیزی که به آن رسیدیم، عکس آن بود. یکی از اعضای تیمی که تحقیقات را روی مدرک آقای رییس‌جمهور انجام می‌داد، از سه سال پیش مکاتباتی با دانشگاه ایشان و خبرنگاران داشته است، اما دانشگاه گلاسکو تنها چکیده این تز را ارائه داده و متن کامل رساله را هیچ جا منتشر نکرده است.

این مسأله تا جایی پیش رفته بود که موضوع «سرقت علمی» پایان نامه دکترای او هفته‌ها در صدر اخبار قرار داشته و احزاب و گروه‌های مخالف دولت خواهان کناره گیری گوتنبرگ شده و ۲۳ هزار استاد و محقق دانشگاه آلمان خواهان کناره گیری وزیر دفاع آلمان شده بودند.

پال اشمیت سرانجام در حالی که قول داده بود در مورد این ماجرا سکوت نخواهد کرد، استعفا داد. او در این باره گفته بود: وقتی مسأله‌ای شخصی در مورد من باعث می‌شود اتحاد کشور به هم بخورد، ترجیح می‌دهم که مأموریت خود را پایان ببخشم و استعفا دهم. مارتین لوترکینگ، یکی دیگر از افراد مشهوری است که ماجرای تقلب او در پایان نامه سر و صدای زیادی پیدا کرد.

سال 1998 نیز شایعات پیرامون کپی‌برداری و سرقت علمی در سخنرانی جوبایدن باعث شد که این سیاستمدار مجبور شود از رقابت‌های انتخاباتی کنار رود. بسیاری او را متهم می‌کردند که برای سخنرانی‌های خود از کندی کپی کاری می‌کرده است.

برخی شواهد همچنین نشان می‌دهد که اگر چه وی نام منابع خود را آورده است اما دقیقاً مشخص نکرده است که کدام بخش متن کپی بوده است. در برخی دیگر از قسمت‌ها نیز وی بخش‌های زیادی از یک متن یا کتاب را آورده است، بدون آن که هیچ‌گونه منبعی آورده شود.