چرا وزیر نباید استیضاح شود؟ آیا مشکلات بارفتن فانی٬ تمام می‌شود؟
امروز استیضاح وزیر آموزش و پرورش در صحن علنی مجلس بررسی می‌شود. براساس شنیده‌ها احتمال رای آوردن استضاح این وزیر دوکارته کم است٬ اما با این وجود به نظر می‌رسد طراحان استیضاح باید به این سئوالات پاسخ دهند.
سرویس اجتماعی فردا؛ امروز استیضاح وزیر آموزش و پرورش در صحن علنی مجلس بررسی می‌شود. براساس شنیده‌ها احتمال رای آوردن استضاح این وزیر دوکارته کم است٬ اما با این وجود به نظر می‌رسد طراحان استیضاح باید به این سئوالات پاسخ دهند.
۱- ضرورت دارد یا نه؟
اگر مهمترین مشکلات حال حاضر کشور لیست شود٬ مساله آموزش و پرورش به عنوان مساله‌ای که باید فوری به آن رسیدگی شود نباشد. چرا که این مشکلات معمولا راه‌حل سریع ندارند و به حد بحران نرسیده‌اند. این در حالی است که موضوع مذاکرات به عنوان یکی از مهمترین مسائل تاریخ معاصر کشور در جریان است و تمرکز دولت و مجلس بر ان ضرورت دارد. همچنین اولویت‌های اقتصادی و توجه به تولید ملی نیز از چارچوب‌های مهمی است که باید سرلوحه حرکت مججلس در اولویت‌‌هایش باشد. آیا در سال همدلی و همزبانی دولت و ملت٬ این استیضاح در مسیر همدلی است؟
۲- راه حل در رفتن فانی است؟
توجه به لیست افرادی که درخواست استیضاح را طرح کرده‌اند٬ نشان از آن دارد که دغدغه‌ها بیش از آنکه ملی باشد٬ شخصی است و در انتصابات در آموزش و پرورش خلاصه می‌شود. و طرح موضوعاتی مانند معیشت معلمان تنها در توجیه آن دغدغه بوده است. حال باید پرسید با رفتن فانی و تهدید او با استیضاح مساله حل می‌شود؟ آیا مشکل فانی است یا مشکل ساختاری است؟
۳- چالش‌های اصلی آموزش و پرورش؟
آیا مشکلات آموزش و پرورش به ساختار داخلی برمی‌گردد و تغییر وزیر آنها را مرتفع می‌کند؟ بعید است پاسخ استیضاح‌کنندگان به این پرسش مثبت باشد. وزارت آموزش و پرورش به دلیل گستردگی ساختار و بدنه٬ همواره وزارت‌خانه‌ای بسیار سنگین بوده است که تغییر در آن تنها به عزم وزیر موکول نیست. بلکه کل کابینه و بلکه قوای مجریه و مقننه باید چنین عزمی داشته باشند. و البته باید دولت هم توضیح دهد که چرا با وجود دو برابر شدن بودجه آموزش و پرورش٬ سهم معلمان از این بودجه اندک بوده است.
۴- فانی؛ خوب٬ بد٬ زشت؟
نگاهی به کارنامه علی‌اصغر فانی نشان از این دارد که او نه آدم سیاست‌زده ای است و نه آنکه حاشیه‌های او بر متن غلبه داشته است. او وزیری کم‌حاشیه بوده است که نقاط سیاه پرونده‌اش چندان پررنگ نیست. شاید عالی نباشد٬ اما او در این ۶۷۶ روز سکانداری وزارت آموزش و پرورش کارهای خوبی را انجام داده است که اهم آنها عبارتند از:
«جذب بازماندگان از تحصیل»، «تدوین نظام‌نامه جامع پیش دبستانی»، «برنامه‌ریزی برای توسعه سوادآموزی»، «جلب مشارکت دستگاه‌ها و بهره‌گیری از ظرفیت خالی آنها»، «اصلاح روش‌ها و متون درسی و غیردرسی»، «گسترش دولت الکترونیک در مستند سازی و تأییدیه‌های تحصیلی»، «ارتقای کیفیت هنرستان‌های شبانه‌روزی و نمونه دولتی»، «کاهش تعداد مدارس استعدادهای درخشان»، «طرح تعالی مدرسه»، «عدم افزایش مدارس هوشمند»، «واگذاری مدارس دولتی به بخش خصوصی»، «توجه به اقتصاد آموزش و پرورش و رفاه فرهنگیان»، «بیمه طلایی و مشکلات آن»، «ارائه تسهیلات بانکی به فرهنگیان»، «توجه به اسناد و املاک آموزش و پرورش»، «تولید کتاب‌های درسی»، «عدم هرگونه استخدام در آموزش و پرورش»، «مشخص نبودن شرایط آزمون استخدامی مربیان پیش دبستانی و آزمون استخدامی جذب 5 هزار نفر در آموزش و پرورش» و موارد دیگر از برنامه‌ها و سیاست‌های آموزش و پرورش است.
۵- نتیجه استیضاح؟
در بهترین حالت متصور برای این وزارتخانه٬ پس از استیضاح وزیر آن است که مدتی وزارتخانه با سرپرست اداره خواهد شد و وزیری دیگر (که معمولا چندان بهتر از وزیر قبلی نیست) شبیه همان مسیر را با اندکی تفاوت ادامه خواهد داد. و از آن مهمتر٬ می‌توان تصور کرد که تا مدتی دیگر مجلس نمی‌تواند از ابزار استیضاح علیه دولت بهره ببرد. به‌خصوص آنکه وزارت‌خانه‌های دیگری هستند که وضعیت به مراتب نابسامان‌تری دارند و وزیر در این امر بسیار مقصر و موثر است!
دیدگاه تان را بنویسید