تحلیل افروغ از دستاوردهای انقلاب

مهر: یک نماینده مجلس هفتم و رییس کمیسیون فرهنگی گفت در استقلال سیاسی و وجه جمعی آزادی توفیق داشته ایم، اما در آزادی‏های فردی و عدالت بویژه عدالت در تولید، اخلاق و معنویت کارنامه قابل قبولی به دست نیاورده‏ایم. دکتر "عماد افروغ"به مناسبت سی و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در مورد آسیب شناسی جمهوری اسلامی و اینکه در چه حوزه‏هایی از اهداف و مبانی انقلاب به خوبی عمل نکرده‏ایم به خبرنگارمهر گفت: انقلاب اسلامی سه شعار همزمان و جامع آزادی، عدالت و معنویت را به همراه داشت. در شعار اصلی که همان اخلاق و معنویت باشد و وجه منحصر به فرد و ممیزه انقلاب از سایر انقلای‏های دنیا از جمله انقلاب فرانسه و روسیه به حساب آید توفیقی نداشته ایم. وی افزود: به عبارت دیگر کارنامه خوبی در بسط اخلاق اجتماعی و اخلاق سیاسی در اختیار نداریم و با توجه به شناختی که بنده از رابطه دولت و ملت دارم معتقدم که این بی اخلاقی از صاحبان قدرت به سوی جامعه منتقل شده و در واقع نشت کرده است. یعنی بی اخلاقی صاحبان قدرت در امر سیاست و حکومت به مردم منتقل شده است. وی تصریح کرد: در دو بعد آزادی و عدالت نیز توفیق نسبی داشته‏ایم، اما در بحث آزادی جمعی که همان استقلال باشد توفیق خوبی بدست آوردیم؛ یعنی به لحاظ استقلال سیاسی زبانزد خاص و عام هستیم و هیچ کشوری مثل ما استقلال ندارد. این استقلال روی تنظیم روابط خارجی ما هم اثر مثبت و سازنده گذاشته است. این محقق و پژوهشگر حوزه جامعه شناسی ادامه داد: در مورد آزادی‏های فردی هنوز در اول یا میانه راه هستیم. فصل سوم قانون اساسی آن طوری که باید و شاید و باید اجرایی می‏شد، اجرا نشده است. در بحث عدالت هم واقعاً مسئله داریم. هنوز تلقی جامعی از عدالت نداریم و سهمی از عدالت در تولید، نهادینه نشده و جا نیفتاده است. افروغ یادآورشد: در مقاطعی که به عدالت توجه شده، علاوه بر اینکه توجه به بعد اقتصادی عدالت بوده ، به وجه توزیعی‏اش تقلیل یافته است. یعنی عدالت در تولید که می‎تواند در فرصت سرمایه گذاری‏ها تعریف شود، غفلت کرده ایم. به هر حال، درآمدهای حاصل از درآمدهای نفتی را با الگوهای متصور خودمان توزیع کرده ایم که حداقل بیانگر تلقی تقلیل گرایانه از عدالت است که باید از آن فاصله بگیریم. این محقق و نویسنده اظهارداشت: عدالت در توزیع بدون عدالت در تولید معنا نمی‏دهد و عدالت در تولید هم نباید به این معنا باشد که عده خاصی سودهای حاصله از سرمایه گذاری‏ها را ببرند و بعد، از قبال سود حاصله مردم عادی و محروم هم به اصطلاح به نان و نوایی برسند. این تلقی سرمایه دارانه دولت رفاهی از عدالت است که برای جمهوری اسلامی زیبنده و قابل قبول نیست. وی در یک جمع بندی درباره پاسخ به این پرسش گفت: در استقلال سیاسی و وجه جمعی آزادی توفیق داشته ایم، اما در آزادی‏های فردی و عدالت بویژه عدالت در تولید و در اخلاق و معنویت کارنامه قابل قبولی به دست نیاورده‏ایم.