باغ بزرگ دارآباد نابود شد

ایران: باغی به وسعت 10هزارمتر در محله دارآباد با درختان کهن 30 ساله، نابود شد تا بار دیگر ساختمان‌سازی سودجویان نشان دهد عده‌ای می‌توانند فراتر از قانون عمل کنند. این باغ میوه که در انتهای کوچه شهید جان‌پور و در حوزه ناحیه یک شهرداری قرار دارد، نابود و درختان آن توسط ماشین‌ آلات بزرگ ساختمانی قطع و برای آنکه آثاری هم از این تخریب برجای نماند، تنه درختان هم در گودالی در همان باغ دفن شد. یکی از اهالی این محله که در مجاورت باغ زندگی می‌کند در این زمینه گفت: از صبح روز 31 تیر چند لودر به داخل این باغ آمدند و شروع به تخریب درختان آن کردند که بیش از ده‌ها درخت را از جا‌ کنده و در گودالی در همان باغ دفن کردند. او ادامه داد: با 137 نیز تماس گرفتیم و آنها به محل آمدند ولی با آمدن آنها افرادی که در باغ مشغول فعالیت بودند ماشین‌های خود را خاموش کردند و مأموران 137 شهرداری نیز نتوانستند کاری از پیش ببرند و تنها به تذکر اکتفا کردند. این در حالی است که علیرضا جاوید شهردار منطقه یک ادعا کرد چنین باغی تخریب نشده است. او گفت: اگر چنین موضوعی صحت داشت من به عنوان شهردار منطقه باخبر می‌شدم. کاری از دستمان برنمی‌آید! در تماس با 137 ناحیه 5 شهرداری تهران برای پیگیری این موضوع نیز اطلاعات چندانی به دست نیامد جز آن که یکی از کارشناسان این مرکز گفت: اگر باغ ملک شخصی باشد ما برای اعمال قانون و بررسی موضوع نیازمند طی کردن مراحل قانونی و حکم قضایی هستیم که زمان‌براست. او ادامه داد: البته در مرحله بهره‌برداری از ملک و اخذ مجوز ساخت و ساز چنانچه تخلفی صورت گرفته باشد می‌توان مسئله قطع درختان را بررسی کرد ولی چنانچه صاحب ملک در آن باغ اقامت داشته باشد می‌تواند در مورد وضعیت درختان باغ خود تصمیم بگیرد. وی در مورد باغ‌های محله دارآباد نیز گفت: بیشتر باغ‌های بزرگی که در این محله قرار دارد نیز وقفی است که در مورد آنها نیز نمی‌توانیم کاری انجام دهیم. تخریب باغ‌های قدیمی سرنوشت بسیاری از محل‌های سرسبز و قدیمی بویژه در مناطق شمالی شهر تهران و شمیرانات بوده است. اگرچه واکنش رسانه‌های جمعی و حساسیت افکار عمومی در سال‌های اخیر عاملی مؤثر برای توجه بیشتر مسئولان به بحرانی فزاینده در مورد تخریب محیط‌ زیست تهران بوده اما با این همه تجربه سال‌های گذشته نشان دهنده سرعت تخریب باغ‌های قدیمی تهران است. ماشین تخریب با سرعت به‌پیش! قانون مصوب مجلس شورای اسلامی می‌گوید در صورتی که شخصی برای ساختمان‌سازی باغی را خشک کند، شهرداری می‌تواند آن باغ را به نفع شهر مصادر کند. دو سال هم زندان برای متخلف در نظر گرفته شده است، به جای هر درخت قطع شده هم باید یک درخت دیگر کاشته شود! اما گویی ضمانت اجرایی برای این قانون وجود ندارد. این همه در حالی انجام می‌شود که درچند سال اخیر به جهت کاهش سرانه فضای سبز و به تبع آن بحرانی شدن وضعیت زیست محیطی شهرها، تأکید مسئولان و در رأس آنها مقام معظم رهبری بر حفظ عرصه‌های سبز شهری و باغ شهرها بوده است اما همچنان قطع درختان به جهت ساخت وتوسعه آپارتمان و ویلاسازی در تهران وجود دارد. اینکه تخریب باغ‌های تهران بزرگ‌ترین چالش زیست محیطی را به دنبال آورده است موضوع جدیدی نیست و بارها و بارها بر آن تأکید شده اما به نظر نمی‌رسد در این میان متولیان و مسئولان مربوطه، گوشی شنوا داشته باشند. شهرداری البته سیاستی جدید را در پیش گرفته بود، سیاست برد-برد! براساس آن قرار بود با مالکان این املاک توافق و امتیازی به آنها داده شود که بتوانند 30 درصد از ملک خود را طبق حقوقی که دارند ساخت‌و‌ساز کنند و 70 درصد بقیه ملک از بین نرود تا به این ترتیب باقیمانده درختان تهران شاید باز هم بتوانند پابرجا بمانند. اکنون اما به نظر می‌رسد صاحبان سرمایه بی‌دغدغه از هر نوع برخورد قانونی و قضایی، اندک باغ‌های این کلانشهر را هدف گرفته‌اند، همچنانکه درصد زیادی از باغ‌های پایتخت در فرآیند ساخت و ساز تخریب و از بین رفته‌اند. مرداد 86 روابط عمومی شهرداری تهران از قول علی محمد مختاری مدیرعامل وقت سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهر تهران گفته بود طرح شناسنامه‌دار کردن تمام باغات تهران آغاز شده است. پروژه‌ای که سال 83 مطرح شد و تیر 85 به پایان رسید. اما اینکه با این همه طرح و پروژه و اجرایی شدن کار و «باید بشود و نشود» گفتن مسئولان، چرا این روند ادامه دارد، معلوم نیست. شورای شهر تهران هم بارها اعلام کرده هرجایی احساس کند باغات در معرض نابودی هستند، برای حفظ آن پیشنهاد خرید باغ را ارائه می‌کند. اما اینکه چرا اقدامی نمی‌شود، همچنان مبهم است. سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران هم که نه انگار بخشی از مسئولیت نگهداری باغ‌های تهران را برعهده دارد! تنها آن را میراثی «مغفول» می‌داند که «باید» بیشتر مورد توجه قرار گیرد، اینکه چگونه «باید مورد توجه قرار گیرد» هم شاید از دغدغه‌های این سازمان باشد که مدت‌هاست در مورد آن فکر می‌کند!