چند می‌گیری شلوغ کنی؟!

یک جمعیت قابل توجه که دارد برای محمدرضا گلزار جیغ و دست هورا می‌کشد! این روایت تصویری چند ثانیه از حضور این بازیگر در یک مرکز خدمات تلفن همراه است که انتشار آن  در فضای مجازی حالا خبرساز هم شده است. صفحه‌های مجازی به پیوست این تصاویر از حضور ده‌ها هزار نفر گفته‌اند و نوع تصویربرداری هم به چنین ادعایی دامن می‌زند. اما همین جمعیت فشرده و ازدحام عجیب  به سرعت با واکنش انتقادی گسترده در شبکه‌های اجتماعی مواجه شدند. خیلی زود تعدادی از چهره‌های رسانه از جمله حسین لامعی، بهمن بابازاده و شاهین صمدپور از ساختگی بودن این جمعیت گفتند، و مدعی حضور سیاهی لشکرهای سینما در میان حاضران شدند.

طبق معمول بعد از این اظهارات میان دوستداران محمدرضا گلزار و البته مخالفانش بحث بالا گرفته است، اما شاید بتوان با بررسی چند گزاره معمولی هم به نتیجه منصفانه‌تری نسبت به هیجان موافقان و مخالفان او رسید. به عنوان مثال سوال مهم از تیم تبلیغاتی محمدرضا گلزار این است که اگر این بازیگر چنین حجمی از حامیان و طرفدران دارد، چرا در آمار بازدید آخرین سریال‌ها و فیلم‌های او، چیز دیگری دیده ‌می‌شود؟! چرا در این سال‌ها، فیلم‌ها و سریال‌ها و برنامه‌های او، از لحاظ بیننده و گیشه شکست‌خورده‌اند؟ «گیسو» آخرین سریالِ خانگی و محصول پخش‌شده گلزار به محصول شکست خورده پلتفرمش تبدیل شد و حتی یک هفته هم، پربازدید‌ترین محصول نماوا نبود. اتفاق مشابهی هم برای برنامه «هفت خان» افتاد. «ما همه با هم هستیم» هم به عنوان آخرین فیلم اکران شده‌ ‌گلزار، تبدیل به یک شکست تجاری شد و او از سال ۹۸ تا امروز هم جلوی دوربین فیلم تازه‌ای نرفته. به نظر می‌رسد گلزار، جایگاهش را به عنوان یک ستاره پول‌ساز در سینما از دست داده و عملا بازیگرانی چون پژمان جمشیدی و بهرام افشاری در این سه سال جای او را در گیشه گرفته‌اند. در این شرایط همچنان سوال این است که به جای حواشی‌ای مثل کلیپ «زندگی بدون محمدرضا گلزار» و جمعیت استقبال‌کنندگان، چرا این بازیگر با تولید یا همکاری در یک فیلم پر فروش، جواب منتقدینش را نمی‌دهد و به جای این حجم از حواشی، دوستدارانش را راهی سالن‌های سینما نمی‌کند؟