مسیر چرخش استراتژی آمریکا در قبال بحران سوریه

خبرگزاری ایسنا: حسین کی‌شمس فالحی، دانشجو کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی در پایان نامه خود به بررسی "سیاست خارجی آمریکا در قبال تحولات سوریه از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵" پرداخت.

مطابق این تحقیق، سوریه کشوری مهم با ابعاد ژئوپلیتیک و استراتژیک در خاورمیانه است که به سبب قرار گیری بر سر راه سه قاره از اهمیت دو چندانی برخوردار است؛ وقوع بحران سیاسی و نظامی در این کشور که متاثر از انقلاب‌های عربی در منطقه خاورمیانه بود بر اساس دلایل و مولفه‌های خارجی و داخلی مسیر جداگانه را در پیش گرفت.

گروه‌های داخلی به دلایل مختلف که (مد نظر این تحقیق نیست) نتوانستند به تفاهم و توافقی سیاسی دست یابند، از این رو قدرت‌های خارجی برای تغییر جهت تحولات به نفع منافع و اهداف خود در منطقه دست به دخالت مستقیم و غیرمستقیم در این تحولات زدند؛ در راس این قدرت‌ها، آمریکا از جایگاه خاصی برخوردار است.

سوال پژوهش حاضر این است که سیاست خارجی آمریکا در قبال تحولات سوریه از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ چگونه بود؟ و فرضیه تحقیق بر این بنیاد قرار گرفت که سیاست خارجی آمریکا در جریان بحران سوریه از موضع انفعال به سمت تشکیل ائتلاف در حمایت از گروه‌های معارض و سپس تمایل به گروه به اصطلاح "مخالفان میانه رو" تغییر جهت داد.

سیاست خارجی آمریکا در قبال سوریه از ابتدای شروع بحران (سال۲۰۱۱) فراز و فرودهایی را در یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که سیاست آمریکا در ابتدای بحران سکوت و دفع الوقت بود تا با روشن شدن جهت تحولات دست به موضع گیری جدید بزند، اما با تداوم بحران و وخیم‌تر شدن بحران (در سال۲۰۱۲) سیاست‌های آمریکا تغییر یافت و با صراحت و شفافیت در مخالفت با دولت اسد برآمد و در سال بعد با مبنا قرار دادن استفاده از سلاح‌های شیمیایی سعی در مداخله نظامی در سوریه داشت، اما موفق به این کار نشد.

همچنین آمریکا در سال‌های بعد بحران در عین کمک نظامی و اقتصادی به گروه‌های مخالف اسد و تجهیز آنها سعی در سرنگونی رژیم اسد داشته و در مرحله بعدی نیز با پیشنهادهایی همانند نشست ژنو۲ و ۱ در پی خلع قدرت اسد از طریق راه سیاسی بود.

این پایان‌نامه با راهنمایی شهره جلال پور در دانشگاه آزاد اسلامی شهرضا دفاع شد.