زن نباید تمام استعدادهایش را صرف خانه‌داری کند

سرویس سبک زندگی: حتماً شما هم بسیاری از گل‌ها را دیده‌اید که در کنار زیبایی چشم‌نوازشان، ویژگی‌های دیگری مانند عطر و رنگ و خواص درمانی و خوراکی هم دارند، یعنی بعد از گذار از نخستین و ظاهری‌ترین ویژگی آن‌ها، می‌توان به موارد مهم‌تری که در ذات گل نهفته است رسید. درست مثل گل محمدی که علاوه بر ظاهر زیبا و بوی خوش، خواص درمانی برای از بین بردن حساسیت دارد. در ادامه مطلبی را به نقل از سایت مادربانو پیرامون استعداد مادری می‌خوانیم.

مادر بودن هم یک استعداد است؛ یک استعداد درونی مانند زیباییِ گل. این استعداد زن است که مادر بشود اما در کنار سایر توانمندی‌هایی که دارد قرار گرفته است. در داستان‌های قرآن، زنان نقش برجسته‌ای دارند و این استعدادهای خاص آن‌هاست که نقششان را پررنگ کرده است. در بعضی از داستان‌ها می‌بینید که این زن حاضر در آن واقعه است که داستان را پیش برده است و اتفاقات حول محور حضور او می‌چرخند. این نگاه خاص قرآن به حضور زنان، فرهنگ سازی می‌کند و جایگاه ویژه‌ای برای زن در نظر می‌گیرد. این نوع نگاه باید متوجه همه مسلمانان بشود.

این روزها می‌بینیم حرف از مادری کردن زده می‌شود اما حرف‌ها یا ناقص است یا ناقص بیان می‌شود. این نوع از مادری کردن که فقط زن تمام انرژی و استعدادش را در خانه صرف کند کمبودهایی در خود دارد. بهتر است بعد از سال‌های ابتدایی زندگی فرزندان - که دیگر همه نیازهایشان وابسته به مادر نیست - با همکاری مرد خانه وقت مادر طوری تقسیم شود که به کسب علم و بروز سایر استعدادهایش برسد.

در این جا خانواده همکاری کردن را می‌آموزد. در کنار هم یک سیستم را جلو می‌برند و با کارهای داخل خانه - که تا قبل از این همه روی دوش مادر بوده است - آشنا می‌شوند؛ این یعنی راهی برای رشد در همه ابعاد زندگی. این یعنی پیش به سوی زندگی متعالی.

در اسلام به زن با تمام توانایی‌هایش نگاه می‌شود. اسلام به تمام کارهایی که یک زن می‌تواند در کنار وظایف خانوادگی خود انجام دهد فرصت رشد می‌دهد و برای همین رشد برنامه‌ریزی می‌کند و چارچوب می‌بندد.

از صحبت‌های حاج آقا قاسمیان