عزت‌اللهی: عملکرد کی‌روش گویای همه چیز است

کد خبر: 619460

هافبک تیم ملی فوتبال ایران سعید عزت اللهی، در گفتگویی صمیمانه به سوالاتی در حوزه زندگی حرفه ای و شخصی خود پاسخ داده است.

ورزش سه: سعید عزت اللهی، هافبک تیم روستوف در حالی که قراردادش با این تیم خاتمه یافته است و در ایران حضور دارد، مهمان برنامه "فرمول یک" شده است. عزت اللهی در مورد موضوعات مختلف گفتگوی صمیمانه ای با مجری برنامه داشته است.
معمولا به تیپت اهمیت می دهی؟
بله؛ به تیپ و لباسم اهمیت می دهم. وقتی جزئی از جامعه ای می شوی که مردم به تو اهمیت می دهند باید هم از لحاظ اخلاقی و هم پوششی الگو باشی.
آیا پدرت تو را مجبور کرد که به فوتبال بپردازی؟ کمی در مورد مراحل پیشرفت خودت توضیح بده از ابتدا تا به الان...
من در یک خانواده فوتبالی بزرگ شدم و مهم ترین حسنی که داشتم این بود که پدرم هیچ وقت مرا مجبور به اینکه فوتبال بازی کنم نکرد. برای همین ابتدا به ورزش جودو روی آوردم ولی پس از مدتی متوجه شدم که در این ورزش نمی توانم به جایی برسم و به فوتبال آمدم. از مدرسه فوتبال پدرم که به اسم مرحوم قایقران بود شروع کردم و تا سن 12 سالگی آنجا بودم و بعد از آن به تیم شهرداری انزلی رفتم. جدیدا نگاه منفی نسبت به مدارس فوتبال وجود دارد؛ در زمان شما هم همینطور بود؟ در آن زمان خیلی اهمیت داده می شد و مسابقات خیلی زیادی در سطح مدارس برگزار می شد و خیلی ها توانستند از همانجا به فوتبال معرفی شوند و خیلی ها از این روش به فوتبال پایه ملی هم رسیدند؛ ولی امروز در بحث مدارس و استعدادیابی به خوبی عمل نمی شود و روندش کند شده است.
خوب در ادامه چطور پیش رفتی؟
بعد از آن چون من یک مقدار چاق بودم و خیلی ها به من می گفتند که نمی توانی به فوتبال ادامه دهی؛ ولی خوب من با رژیم و ورزش شدید به خودم سختی دادم تا به وزن مورد نظرم برسم. در سن 14 سالگی به نونهالان ملوان رفتم و 2 سال هم در نوجوانان آنجا بازی کردم و بعد در 16 سالگی به بزرگسالان ملوان رفتم. در حال حاضر قراردادم با باشگاه اتلتیکو تمام شده و در حال مذاکره برای انتخاب باشگاه بعدی خودم هستم.
پیشنهادی در فاصله نیم فصل از هامبورگ داشتی؟
یک پیشنهاد از باشگاه هامبورگ شده ولی در این برهه از فصل چون فرصت کم است فکر نمی کنم بتوانم به این تیم بروم. تیم های ایرانی هم پیشنهاداتی داشته اند که البته همیشه به من لطف دارند ولی ترجیح می دهم در فوتبال اروپا ادامه دهم. فکر می کنم در اروپا زمینه برای رسیدن به حداکثر پتانسیلی که برای یک بازیکن وجود دارد بیشتر است.
الگوی تو در بین بازیکنان چه کسی است و همینطور در میان مربی از سیمئونه به عنوان مربی مورد علاقه ات نام برده بودی...
در میان بازیکنان خارجی پل پوگبا الگوی من است و در میان مربیان سیمئونه را خیلی دوست دارم. خیلی ها شاید فکر کنند این مربی بد اخلاق است ولی واقعا رفتار خیلی خوبی با بازیکنانش دارد و رابطه خوبی با بازیکن برقرار می کند.
چطور به اتلتیکو رفتی؟
زمانی که تیم ملی نوجوانان بودم و جام جهانی نوجوانان امارات برگزار شد تیم اتلتیکو نامه ای به باشگاه ملوان زد و خواستار این شد تا به این تیم بپیوندم. در آن زمان حتی در آستانه قرارداد با یک تیم لیگ برتری رفته بودم که خدا را شکر مسیرم عوض شد و فکر می کنم انتخاب خوبی داشتم.
آن تیم پرسپولیس بود؟
بگذریم (باخنده).
نقش پدرت در فوتبالت چقدر بوده است؟
نقش پدرم خیلی حیاتی است و فکر می کنم نیمی بیشتر از موفقیت های ما بعد از لطف خدا به خانواده ما بر می گردد. ما نیاز به کسی داشتیم که بتواند مشاور ما باشد. هم پدر من و هم پدر سردار همیشه به روسیه می آمدند و در کنار ما بودند.
این جریان عکاس اختصاصی چگونه بود؟ آیا واقعا عکاس اختصاصی داشتید؟
اصلا عکاسی برای من و آزمون در کار نبوده است. ما هیچ آشنایی با شخصی که نام برده می شد نداریم؛ عکس هایی که از من و سردار منتشر شده است به خاطر این است که در روزهایی باشگاه برنامه ای برای عکس گرفتن با هواداران در نظر می گیرد و این عکس ها هم با لباس تمرین و قبل از تمرین بوده است و اصلا بحث عکاس اختصاصی مطرح نیست؛ حتی کریستیانو رونالدو هم عکاس اختصاصی ندارد.
نقش کی روش در موفقیت های تو چقدر بوده است؟
فکر می کنم نیاز به تعریف و تمجید من در مورد کی روش نباشد. ایشان یک شخصیت جهانی است و که همه او را می شناسند؛ کارنامه درخشان و موفقی دارد و قطعا در زندگی فوتبالی من نقش بسزایی دارد و در سن 18 سالگی به من اطمینان کردند و به تیم ملی دعوت شدم و این انگیزه خیلی زیادی به من داد. جوانترین گلزن تاریخ تیم ملی و جوانترین بازیکن تیم ملی هستم و در تمام بازیهای تیم ملی در سال 2016 هم در ترکیب بوده ام و این برای من باعث افتخار است. همیشه سعی کرده ام تمام تلاشم را برای موفقیت تیم ملی به کار بگیرم. نظرت در مورد ماندن کی روش در تیم ملی چیست؟ عملکرد کی روش گویای همه چیز است؛ من تصمیم گیرنده در فوتبال ایران نیستم و فکر می کنم مسئولان خودشان باهوش هستند و با توجه به علاقه ای که در میان مردم به ایشان وجود دارد و حس همدلی که بین مردم و تیم ملی به وجود آمده تیم ملی در شرایط خیلی خوبی قرار دارد.
خیلی ها از تو به عنوان جایگزین تیموریان نام می بردند؟
من هیچ وقت خودم را با آقای تیموریان و همینطور آقای نکونام مقایسه نمی کنم چون نه از لحاظ تجربه و نه از لحاظ فوتبالی هنوز به سطحی نرسیده ام که خودم را به جای این دو بازیکن بگذارم و فقط سعی می کنم وظایفی که سر مربی تیم ملی بر عهده من گذاشته است را به خوبی انجام دهم و با تمرینات زیاد ضعف های خودم را پوشش دهم. سبک زندگی شما در روسیه چطوری است؟ یک روز خود را برای ما توضیح می دهی؟ صبح ساعت 9 از خواب پا می شدیم و تا 11 سر تمرین می رسیدیم. ناهار را می خوردیم و بعد در اتاق استراحت می کردیم تا ساعت 5 که زمان تمرین می رسید و بعد از اینکه تمرین تمام می شد حول و حوش ساعت 9،10 به خانه می رسیدیم و این تقریبا برنامه هر روز ما در روسیه است. معمولا یک وعده در روز تمرین می کنیم به جز روزهایی که مسابقه داشتیم که صبح روز بعد تمرین ریکاوری داشتیم.
تفاوت فوتبال ایران و اروپا در چیست؟
مهم ترین اصلی که در باشگاه های اروپایی رعایت می شود این است که به کوچکترین چیزها هم توجه می شود ولی در ایران بیشتر به چیزهای سطحی و اینکه بازیکن صرفا به تمرین بیاید توجه می شود. آن ها زندگی خارج از زمین هم دنبال می کنند و باید همه چیز طبق برنامه پیش برود. ما حتی در تعطیلات هم برنامه اختصاصی داریم تا فرم خودمان را حفظ کنیم.
۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها