لطفا نگذاريد آتش پلاسكو خاموش شود!

روزنامه جوان: نبايد اجازه داد اين آتش افروخته پلاسكو كه ذهن‌ها، وجدان‌ها و دل‌ها را درنورديده است، به آساني خاموش شود. دردناك‌تر از حادثه پلاسكو آن است كه به‌زودي همه - مسئول و غيرمسئول - آن را فراموش كنيم. بايد اجازه دهيم همه عادت‌ها و باورهاي زشتمان در اين آتش تلخ بسوزد و خاكستر شود. چاره اين نيست كه تجمع مردم را سرزنش كنيم، بايد اين عادت مردم را كه شايد تقليدي از تجمع مسئولان غيرمسئول(!) مقابل دوربين‌ها در اين‌گونه مواقع است، ريشه‌يابي و چاره كرد. بايد اجازه داد رسانه ملي از پلاسكو بياموزد كه نمي‌توان هم درخواست پليس از مردم براي تجمع نكردن در محل حادثه را گزارش كرد و هم از مردم خواست كه «شهروند- خبرنگار» رسانه ملي باشند و عكس‌هاي خود را ارسال كنند! بايد اجازه داد شهرداري بياموزد كه تذكر به واحدهاي متخلف در ايمن‌سازي كافي نيست و بايد اقتدار بيشتري نشان داد. وزارت كار بياموزد كه نمي‌توان با آتش‌نشاني لجاجت كرد و كسب و كار ناايمن را به حال خود رها ساخت. دادستاني بداند كه اقتدار خود را براي اجازه تخريب ساختمان‌هاي اطراف، قبل از حادثه نيز براي تخريب ساختمان‌هاي ناايمن نشان دهد. كاسب و كاسبكار بداند كه اول ايمني، بعد كار. صاحبان ساختمان‌هاي قديمي بدانند كه ممكن است ساختمان آنها نه در آغاز روز كه در شلوغ‌ترين ساعات حضور بر سر آنان و مراجعان خراب شود. اما دولت و چه كسي مي‌تواند از دولت انتظاري داشته باشد! پس اكتفا مي‌كنيم به اينكه دولت فقط بداند كه اين يك پلاسكو بود و در تهران هزار پلاسكو داريم و اگرهمچنان شعاربدون عملي در انتقال پايتخت دارد، حالا وقتش است كه شعارها را رو كند! اينها همه باورها، لجاجت‌ها و عادت‌هاي ما است. حالا كه آتش پلاسكو برافروخته شده بايد اجازه داد كه اين باورها و عادت‌ها خاكستر شود. بايد شرمساري ازاشك زنان و مادران آتش‌نشان‌هاي شهيد را زنده نگه داشت و تصوير آنان را قاب گرفت و در اتاق مديران و مسئولان به ديوار زد تا شرم مجاهدت آتش‌نشانان، مانع از رخوت آنان در برابر حوادث احتمالي آينده باشد. اين كمترين كاري است كه مي‌توان براي وجدان خود و وجدان جامعه كرد. بايد آتش فشان دل‌ها را كه از قهرمانان آتش‌نشان پلاسكو فوران كرده است، پاس داشت و اجازه نداد كه اين آتش برافروخته خاموش شود.