ریشه گورخوابی کاخ‌نشینی مدیران نجومی است
اگر گورخواب صورتش کثیف است، مدیر نجومی سیرت کثیف دارد.
روزنامه کیهان: داریوش سجادی همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب نوشت: فاصله «گورخوابی» تا «لوکس‌خوابی» منجلابی است در حد فاصل فقد پول تا فقد شعور! گورخوابان در عمق فقرشان «خوابیده‌اند» و لوکس‌خوابان در عسرت شعورشان «مرده‌اند»! اگر می‌توانی در پرنیان بخوابی وقتی برادرت در «نصیرآباد» در گور می‌خرامد، فکر می‌کنی خوابیده‌ای! مُردی! مدت‌ها است مُردی! گرمی حالیت نیست!
در تابوت بی‌شعوریت کپه مرگت را گذاشته‌ای و در «تخیل بودن» غلت می‌زنی! خوابیدن در «گور فقر» با خوابیدن در «فقر شعور» این همانی است. تفاوت در ظاهر است.
آن یکی صورتش کثیف است و این یکی سیرت و صیرورتش اسیر بهیمیت و کثافت است! آن‌که در تنعم و تمول و «مواجب نجومی‌اش» می‌تواند فربگی و چرندگی کند آنگاه که همنوع‌اش در جوارش رنجوری و مهجوری می‌کند. کاش می‌مرد و دلخوش به روزمر‌گی انسان نمایانه‌اش نمی‌ماند.
... علی(ع) فرمود «هیچ کاخی بنا نمی‌شود جز آن که کوخی در کنارش ویران شود.»
دیدگاه تان را بنویسید