گفتار درمانی راهبرد تبلیغاتی دولت یازدهم/ از وعده درمانی روحانی تا كاردرمانی قالیباف
در شرایطی كه تورم روز به روز افزایش یافته و تحریم های بین المللی اثرات روانی را بر اقتصاد كشور داشته، مردم به امید وعده های رهایی از وضعیت موجود تمایل نسبی را به دولت روحانی نشان دادند.
سرویس سیاسی فردا: با نگاهی آماری به هفته های انتهایی در انتخابات ریاست جمهوری سال 92؛ از میان كاندیداهای موجود در این عرصه، حجت الاسلام حسن روحانی بیشترین وعده ها را در جهت بهبود وضعیت اقتصادی كشور داده و همین امر نیز در پیروزی نهایی وی موثر بوده است. در واقع آنچه روحانی در انتخابات با شعار (كلید) بدان اشاره داشته حل معضلات اقتصادی و اجتماعی كشور بوسیله كلید دولت اعتدال بود.
وی در 7 خرداد 92 و در برنامه تلویزیونی و انتخاباتی خود به راه حل های كوتاه مدت یك ماهه و 100 روزه برای برطرف ساختن تورم و مشكلات عدیده اقتصادی اشاره كرد كه منجر به تحول اقتصادی در كشور خواهد شد. در 10 خرداد ماه نیز در دیدار با ایرانیان خارج از كشور جدی ترین برنامه دولت را حل معضل اشتغال عنوان كرده و حتی به جذب دانشجویان خارج از كشور برای كار در ایران اشاره کرد. در 18 خرداد و در ورزشگاه شیرودی، روحانی به بیكاری كارگران ایرانی اشاره كرده و از اشتغال زایی برای كارگران چینی توسط دولت احمدی نژاد انتقاد کرد. شاید گلچین صحبت های روحانی را بتوان در این جمله خلاصه نمود كه (سانتریفیوژها باید بچرخد و زندگی مردم نیز باید بچرخد). جمله ای كه نه تنها به دوقطبی سازی موافقین توافق با آمریكا و مخالفین آن مبدل گشت؛ بلكه موجب موج سازی در جهت رای آوری شد.
وعده درمانی روحانی
به طور كلی آنچه اقبال نسبی نیمی از مردم كشور را به سمت روحانی سوق داده، پدیده ای به نام وعده درمانی است. در شرایطی كه تورم روز به روز افزایش یافته و تحریم های بین المللی اثرات روانی را بر اقتصاد كشور داشته، مردم به امید وعده های رهایی از وضعیت موجود تمایل نسبی را به دولت روحانی نشان دادند. اما آنچه پس از انتخاب وی به عنوان رئیس جمهور منتخب ایران بوجود آمد، نه تنها با وعده های انتخابیش منطبق نبوده بلكه با تناقض و تضاد عملیاتی روبرو شده است.
كابینه دولت روحانی كه در همان سالهای ابتدایی تشكیلش با نقدهایی از جمله عدم جوان گرایی و محافظه كاری همراه بوده اهتمام خویش را به توافق هسته ای معطوف ساخته و هرگونه برنامه ریزی متقن و دقیقی در راستای بهبود شرایط اقتصادی كشور را به تعاملات سیاست خارجی و بحث هسته ای گره زده است. در واقع دولت برای اقناع عمومی مردم در جهت بهبود شرایط موجود، حدود 2سال و اندی از زمان خویش را به گفتار درمانی پس از وعده درمانی پرداخته است. گفتار درمانی بدان معنا كه با سخنرانی های متعدد به مردم بفهماند كه بهبود وضعیت فعلی روندی صعودی داشته است. پدیده گفتار درمانی و سخنرانی های امیدوارانه چنان در میان دولتمردان رخنه انداخته كه گویی همه ملت ایران در انتظار یك اتفاق و رخدادی خاص برای بهبود وضعیت معیشت زندگی خود هستند.
احزاب سیاسی همسو هم منتقد عملکرد دولت هستند
گفتار درمانی یا گفتمان درمانی یكی از شیوه های اپوزیسیون نمایی از یك كنشگر سیاسی بوده تا بدین وسیله نه تنها در مقام پاسخگویی قرار نگیرد بلكه خود را جزوی از مطالبه گران عمومی جامعه نشان دهد. اگر بخواهیم نمونه های مصداقی گفتاردرمانی در دولت را بررسی كنیم می توان به اعلام تورم صفر در یك ماه، دستكاری آمارها به منظور القای وضعیت اشتغال در كشور (در حالی كه میزان بیكاری در بالاترین حد خود پس از انقلاب بوده)، وابسته خواندن بهبود معیشت مردم و حتی آب خوردن و وضعیت آلودگی هوا به انعقاد قرارداد برجام و... اشاره کرد. حتی وقتی تمدید تحریم ها توسط آمریكایی ها پس از برجام رخ می دهد، رئیس جمهور با منتسب كردن همه توافقات صورت گرفته به رهبر معظم انقلاب و حرف های شعارگونه در راستای اقدام متقابل سعی در اپوزیسیون نمایی دارد. میزان گفتاردرمانی و انفعال دولت در بهبود وضعیت اشتغال، حقوق های نجومی، ركود و... به حدی زیاد شده كه حتی احزاب سیاسی همسو با وی نیز انتقادات رادیكالی را به دولت روحانی روا داشتند. محمد جواد امام عضو بنیاد باران كه در فتنه 88 نیز دستگیر شده بود، با انتقاد از انفعال دولت از پرداختن به مسئله حقوق های نجومی
دولت را دولت حرف، نه عمل معرفی كرد. محمد جواد امام در این باره می گوید: «در قبال فیش های نجومی دولت مسئولیت دارد و در قبال آن نیز باید پاسخگو باشد. با گفتار درمانی نمی‌شود پاسخ انتظارهای مردم را داد.»
به نظر می رسد كه شخصیت های سیاسی و عموم مردم نسبت به پدیده گفتاردرمانی دولت به خصوص پس از تمدید تحریم ها نگاهی منفی داشته و چنین صحبت هایی را بی اثر و خسته كننده می دانند. شاید برای همین امر بوده كه محمد باقر قالیباف در همایشی که 16 آذر در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شده بود، به حرف های بدون پشتوانه دولت اشاره كرد.
قالیباف در این مراسم به لزوم فعالیت و كار شبانه روز به منظور بهبود وضعیت كشور اشاره داشته و تنها نمود بروز و ظهور انقلابی گری را در خدمت به مردم و كار برای رفاه آنها عنوان می كند. شاید آنچه وی در مراسم 16 آذر در انتقاد به دولت بیان داشته فصل مشترك همه جناح های سیاسی و خواسته اكثریت مردم ایران باشد تا دولت لااقل در چند ماه باقی مانده از دوران مدیریت خویش كمتر به وعده دادن ها و سخنرانی كردن ها آن هم در مقام اپوزیسیون بپردازد و قدمی در جهت جامه عمل پوشاندن به حرفای گذشته خود بردارد. شاید اگر بخواهیم به یكی از اصلی ترین وجوه تمایز قالیباف و روحانی در نحوه مدیریت كشور اشاره كنیم همین مسئله گفتار درمانی و كار درمانی باشد. قالیباف در حوزه مدیریت شهری كمتر به سخنرانی پرداخته و اگر به موضوعی در همایشی خاص پرداخته می شود پس از افتتاح یك پروژه یا در راستای ارائه برنامه های انجام شده در زیرمجموعه های تحت مدیریت خویش بوده است.
دیدگاه تان را بنویسید