تنها اسلحه‌ای که دارم
نه مسابقه فوتبالی در کار است و نه اعتراض به برد و باخت. چند روز قبل، جوانی از شیعیان بحرین، در تظاهرات ضد رژیم آل خلیفه به شهادت رسیده است و مردم راهی خیابان ها شده اند تا به هر شکل ممکن، فریاد خشم خود را به گوش های شنوا برسانند.
جهان نیوز: عکسی که می بینید در تاریخ اول اسفند 1391 در خیابانهای "منامه" پایتخت بحرین گرفته شده است. کودکی که به رسم روزهای برگزاری مسابقات فوتبال، پرچم کشورش را بر دوش بسته و با بوقی که معمولا در استادیوم های ورزشی از آن استفاده می شود، در برابر دیواری از نیروهای ضدشورش ایستاده است. اما نه مسابقه فوتبالی در کار است و نه اعتراض به برد و باخت. چند روز قبل، جوانی از شیعیان بحرین، در تظاهرات ضد رژیم آل خلیفه به شهادت رسیده است و مردم به خشم آمده، با هرچه در دست داشته اند راهی خیابان ها شده اند تا به هر شکل ممکن، فریاد خشم خود را به گوش های شنوا برسانند. و این کودک بحرینی، در عالم معصومانه خود، جز بوق فوتبالی که در خانه داشته چیزی به ذهنش نرسیده است تا با آن، برای پلیس تا دندان مسلح و مزدور که حکم تیر دارد، مزاحمت ایجاد کند. 14 فوریه (25 بهمن ماه)، مصادف است با سالگرد آغاز انقلاب مردم مظلوم بحرین. مردمی که در برابر پلیس غیربومی و مزدورِان عربستان سعودی، هیچ دفاعی ندارند.
دیدگاه تان را بنویسید