پهپادهای ایرانی را بشناسید/ سلاحی که خواب از چشم دشمن میرباید+ تصاویر
در استراتژی دفاعی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به ساخت و بکارگیری پهپادها توجه ویژهای شده بطوریکه در سالهای اخیر مدلهای پیشرفتهای از این پرندههای الکترونیکی به دست توانمند متخصصان داخلی ساخته شده و در اختیار نیروهای مسلح قرار گرفته است. باید گفت امروز با گذشت بیش از دو دهه، ده ها نمونه از پهپادهای کوچک تا بزرگ به تولید انبوه و استفاده عملیاتی در مناطق مختلف کشور رسیده است.
در حال حاضر مدل جدید هواپیمای مهاجر4 با حداکثر سرعت گشت زنی 180 کیلومتر بر ساعت دارای مداومت پروازی 5 تا 7 ساعت بوده و میتواند در شرایط جوی گوناگون مأموریت خود را به بهترین صورت اجرا کند. بازیافت این هواپیما متناسب با سفارش مشتری به وسیله چتر و یا ارابه فرود صورت میگیرد. بیشینه سرعت مهاجر 4 به حدود 200 کیلومتر بر ساعت رسیده است و سقف پرواز آن 15000 پا(حدود 4500 متر) عنوان شده است که نسبت به مهاجر 2 و 3 که تا 11 هزار پا توان صعود داشتند حدود 36 درصد بهبود را بیان میکند. بنابراین مهاجر 4 محدوده وسیعتری را میتواند پوشش دهد. گفته میشود حزب الله لبنان هم توانایی ساخت پهپاد را دارد و در جنگ 33 روزه سال 2004 از هواپیماهای بدون سرنشین برای شناسایی مواضع دشمن استفاده کرده است. گفتنی است یکی از پرندههای بدون سرنشین حزب الله در جنگ 33 روزه توسط اسراییل ساقط شد این پهباد "ایوب" نام داشت پهپاد "ابابیل" پهپاد ابابیل (Ababil) ساخت صنایع دفاع جمهوری اسلامی ایران جزو یکی از پهپادهای پیشرفته ی کشور محسوب میشود. پهپاد ابابیل با اهداف نظامی و غیر نظامی ازجمله جنگ الکترونیک، فعالیت های جاسوسی، کنترل مرزها، کنترل هوایی مکان ها و ... ساخته شده است. این هواپیما می تواند تا 8 ساعت پرواز داشته باشد و توانایی حمل تسلیحات را دارد. حداکثر ارتفاع پرواز برای این پهپاد 10000 پا و حداکثر سرعت 160 کیلومتر/ساعت است. یکی دیگر از فعالیت های مهم ابابیل فعالیت های الکترونیکی است و می تواند در جنگ الکترونیک کارا باشد. بدین دلیل می تواند داده ها را به ایستگاه زمینی خود در مسافت قابل توجهی ارسال کند.
سیستم کنترل آن به احتمال بالا GPS نمی باشد چون سیستم ماهواره ای Global Positional یک سامانه ی معروف ولی بسیار نا امن برای یک پهپاد نظامی است. این پهپاد یک تجربه ی مهم نظامی هم داشته است و آن هم شناسایی بخش های بسیاری از ناو وینسیل است که بعد از انجام ماموریت خود را در دید راداری ناو قرار داده است که این خبر در سطح جهان مانند یک بمب منفجر شد. ناو وینسیل همان ناوی است که هواپیمای ایرباس ایرانی را بر فراز خلیج فارس مورد اثابت موشک قرار داد و تمام سرنشینان آن را به شهادت رساند. پهپاد "صاعقه" هواپیمای بدون سرنشین صاعقه 2 برای افزایش مهارت کارکنان پدافند هوایی بعنوان هدف برای موشکها توپها و پدافنذ زمینی مورد استفاده قرار می گیرد. این هواپیما با حذاکثر سرعت 250 کیلومتر بر ساعت می تواند تا ارتفاع 11000 پا به مدت 90 دقیقه پرواز کند. هواپیمای صاعقه 2 و مهاجر 2 توسط شرکت قدس طراحی و ساخته شده اند.
یک هواپیمای بدون سرنشین کوچک ( مینی پهپاد) که توسط دست پرتاپ می شود و می توان آن را در یک کوله پشتی قرار داد. این مینی پهپاد رقیب Pointer آمریکایی می باشد. فراز 2 یک موتور الکتریکی دارد و به آن حداکثر سرعت 90 کیلومتر بر ساعت را میدهد و تا شعاع 10 کیلومتری می تواند تصاویر زنده را به یک کامپیوتر ارسال کند.ارتفاع پرواز آن 3000 متر می باشد. این هواپیما 0.5 ساعت مداومت پروازی دارد. پهپاد "کرار" در مرداد 89، ایران هواپیمای بدون سرنشینی را به نمایش گذاشت که قادر به حمل مواد منفجره بود. این هواپیما قادر به پرواز در مسافتهای دور دست با سرعت بسیار بالا است. ایران اواخر سال 2008 اعلام کرد که نسل تازهای از «هواپیماهای بدون سرنشین تجسسی» ساخته که قادر به ارسال پخش زنده تصاویر از «نواحی تحت کنترل دشمن» است.
«شاهد 129» توانایی حمل همزمان 8 بمب یا موشک هوشمند سدید، ساخت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را دارد و برای اهداف ثابت و متحرک طراحی شده است. این پهپاد جنگنده که از فناوری بومی و کاملاً ایرانی برخوردار است می تواند سربازی قدرتمند برای دفاع از مرزهای آبی، خاکی و هوایی ایران اسلامی باشد. دقت در هدف گیری با شعاع عملیاتی هزار و 700 کیلومتر و 24 ساعت مداومت پروازی با یک بار سوختگیری از ویژگی های این هواپیمای بدون سرنشین رزمی ایرانی است و هر فرودگاهی می تواند محل نشست و برخاست شاهد 129 باشد. سقف پروازی این پهپاد 24 هزار پاست که با ایستگاه های کنترل قابل حمل زمینی در ارتباط بوده و می تواند با هزینه بسیار پایین دفاع از میهن را بدست گیرد.
از آنجا که هزینه هر ساعت پرواز برای جنگنده های رزمی 10 هزار دلار است این پهپاد می تواند با هزینه 100 هزار تومانی در هر ساعت بر آسمان ایران بدرخشد. «شاهد 129» قدرت مراقبت از شعاع 200 کیلومتری خود را دارد و می توان از این پرنده بدون سرنشین در مقابله با اشرار و تروریست ها، کشف و شناسایی در مرزهای آبی و خاکی ، مسائل زیست محیطی، نقشه برداری و تهیه عکس های هوایی نیز استفاده کرد. پهپاد " سایه" سایه نمونه ی ایرانی پهپاد اسکن ایگل آمریکا است. البته گفته می شود سایه فقط از نظر ظاهری شبیه اسکن ایگل است و احتمالا مشخصات فنی دو پهپاد به میزان خوبی با هم اختلاف داشته باشد. دلیلش این است که ایران اسکن ایگل های خود را با موتور و دوربینی متفاوت با نمونه ی آمریکایی ساخته است و مشخصات فنی یک پهپاد شناسایی به شدت تابع این دو زیر سیستم هستند. پهپاد "یسیر" این پرنده بدون سرنشین با سقف پروازی 15 هزار پا و مداومت پروازی 8 ساعته می تواند تا شعاع 200 کیلومتر پرواز عملیاتی داشته باشد و با ارتباط با ایستگاه های کنترل زمینی قابل حمل از مکان های مختلف که به این پرنده دستور داده می شود، مراقبت کند و یا اهدافی را شناسایی کند. سبکی وزن، تحرک و جابجایی بالا و دوربین های قوی و همچنین قابلیت لاک کردن روی اهداف، ویژگی های این پرنده بدون سرنشین ارتش جمهوری اسلامی ایران را دوچندان کرده است. یسیر می تواند در امدادرسانی، عملیات های رزمی و همچنین کنترل ترافیک نیز بکار گرفته شود.
پهپاد سریر (H110) ضد اشعه رادار است و با برد بالا و طول عمر زیاد است که کشف نمی شود. این پهپاد سریر قابلیت حمل و نصب دوربین و موشک هوا به هوا دارد و تاکنون دهها فروند از آن تولید و بکارگیری شده است.
مداومت پروازی بالا و ارتفاع آن این هواپیما را از دیگر پهپادهای کشور متفاوت کرده است. این پهپاد که به دست متخصصان صنعت دفاعی ساخته شده است میتواند سه مأموریت مراقبت، شناسایی و حمله با موشک و راکت را به صورت همزمان انجام دهد. همچنین این هواپیما با قابلیت رادارگریزی میتواند از شناسایی شدن توسط دشمن نیز جلوگیری کند. نبوغ ایرانی در مهندسی معکوس پهپادها چندی پیش نیز فرمانده کل سپاه با بیان اینکه کارهای علمی و مهندسی معکوس روی پهپاد آمریکایی RQ 170 به پایان رسیده و دانشمندان ایران اسلامی بخشهای زیادی از این پهپاد آمریکایی را بصورت بومی طراحی کرده و ساخته اند، گفت: در آینده نزدیک، خبرهای خوشی را از ساخت RQ 170 ایرانی خواهیم شنید.
نیروهای مسلح کشورمان درآذرماه سال 90 این پهپاد مدرن جاسوسی آمریکا را شکار کرد. هواپیمای بدون سرنشین RQ-170 که اصطلاحا Sentinel یا دیده بان نامیده میشود یکی از مدرن ترین پهپادهای ارتش آمریکاست که استفاده از آن، دستاوردهای مهمی برای نیروهای مسلح این کشور به همراه داشته است. پهپاد RQ-170 پرنده بدون سرنشینی است که مدتها در کشور افغانستان در حمایت از عملیات نیروهای ناتو در سکوت عمل میکرد. نخستین و مهمترین ویژگی این هواپیمای بدون سرنشین را باید توانایی تقریبا مهارناپذیر رادارگریزی آن عنوان کرد که اطلاعات موجود حکایت از آن دارد که این هواپیما توسط رادارهای معمولی برد بلند حتی انواع بسیار پیشرفته آن به هیچ وجه قابل رهگیری نیست و رادارهای برد کوتاه VHF نیز تنها در صورتی قادر به مشاهده آن - آن هم به سختی- هستند که هواپیما کمتر از 40 کیلومتر با آنها فاصله داشته باشد؛ اتفاقی که وقوع آن تقریبا محال است. این "دیدهبان " آمریکایی همچنین مجهز به دوربین ها، لنزها و سنسورهایی است که توانایی منحصر به فردی در تصویربرداری با وضوح بسیار بالا و قدرت تفکیک زیاد و در هر شرایط جوی را به آن می دهد . در پایان باید گفت هرچند با اشراف و توان بالای اطلاعاتی نیروهای مسلح، امنیت مرزهای ایران علی رغم وجود تهدیدات و ناامنيهای فراوان در اطراف کشورمان، قابل تحسین است اما میتوان با بهره گیری گسترده از پهپادهای ایرانی و مهندسی معکوس نمونه های خارجی راه را برای کاهش نیروی انسانی و هزینههای مادی در این فعالیتها باز کرد.
دیدگاه تان را بنویسید